“هر شخصي حق دارد كه براي دفاع از منافع خود با ديگران اتحاديه تشكيل دهد و يا به اتحاديههاي موجود بپيوندد.”بند ۴ ماده ۲۳ اعلاميه جهاني حقوق بشر
بي شک برقراري قوانين دمکراتيک در يک کشور و بهره مندي مردم يک جامعه از آزادي و عدالت واقعي و پردوام در گرو حساسيت اعضاي يک جامعه بر سرنوشت خويش و فعاليتها و مبارزات اجتماعي در آن جامعه است .
هم اکنون ما شاهد شکل گيري و تقويت جنبش هاي اجتماعي در ايران همچون جنبش زنان، فرهنگيان و… هستيم که اگر به درستي و با برنامه به يکديگر پيوند داده شوند، جامعه ايران گام بلندي را در جهت احياي حقوق اوليه و اساسي خود برداشته است .
جنبش کارگري هم که به علت وجود ساختار اقتصادي صنعتي در ايران، پتانسيل تبديل شدن به يکي از بزرگترين جنبشهاي اجتماعي و مدني در ايران را دارد به تازگي و پس از پشت سر گذاشتن فراز و نشيب هايي خود نزديک به دو سال است که با جديت در حال بازسازي خود مي باشد.
سنديکاي شرکت واحد اتوبوسراني به عنوان قشر پيشرويي از بدنه ي کارگري جامعه ي ايران در طي مرحله ي جديد فعاليتهاي خود در دو سال اخير متحمل هزينه هاي سنگين و گزافي شده است. ضرب و شتم اعضاي سنديکاي شرکت واحد،بازداشت گسترده ي اعضاي هيئت مديره سنديکا، اخراج اعضاي فعال سنديکاليست شرکت واحد،بازداشت دسته جمعي رانندگان عضو اين سنديکا و پلمپ دفتر اين سنديکا تنها گوشه ي کوچکي از بلايايي است که بر سر اين عزيزان آمده است .
از آنجا که جامعه دانشجويي ايران به عنوان پرچمدار مطالبات سياسي جريانات اجتماعي و صنفي همواره تلاش نموده است تا، با تمام توان به رشد و بالندگي نهادهاي اجتماعي و مدني مستقل و مردمي بپردازد ، کميته حقوق بشر انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه امير کبير به عنوان عضوي از جامعه ي دانشجويي کشور ضمن دفاع از تشکيل سنديکاي کارگري به عنوان حق مسلم کارگران اعلام مي دارد تا زماني که اعضاي سنديکا بتوانند محل ديگري را براي دفتر خود تهيه کنند در صورت تمايل هيئت مديره ي سنديکا، مي تواند ميزبان جلسات اين بخش از فعالين کارگري باشد.
در پايان پيشاپيش همکاري خود را با تمامي نهادها و سازمانهاي مردمي و مستقل جهت بهبود وضعيت حقوق بشر در ايران اعلام مي داريم.