 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
تهران- خبرگزاري كار ايران
يك استاد دانشگاه گفت: در حال حاضر احتمال رسيدن احزاب به يك جبهه واحد كم است در حالي كه ايجاد گسست بين احزاب واحد بسيار زياد است و به احتمال زياد در آينده نزديك شاهد ريزش و انشقاق احزاب چپ و راست خواهيم بود.
محمدرضا تاجيك در سيزدهمين نشست فصلي خانه احزاب ايران گفت: امروز نميتوان مرزها را بست و در درون ديوار چين زندگي كرد، ديوارها ديگر شيشهاي شده است و فرهنگها با هم تعامل دارند لذا ايجاد حزب فراگير در كشور غيرممكن است.
وي افزود: بايد اجازه داد گروههاي مختلف در چارچوب قانون، با تقويت فرهنگ تحمل، به دور از بازي زمخت سياسي، خارج كردن افراد از گردونه خدمت و بيحيثيت كردن افراد، به فعاليت خود ادامه دهند.
تاجيك با بيان اينكه در هيچ كشور دموكراتي احزاب و گروهها منافع حزبي را به منافع ملي ترجيح نميدهند، گفت: نبايد كاري كنيم كه احزاب خود را مقابل دولت تعريف كنند و نقش اپوزيسيون را در داخل كشور بازي كنند.
اين استاد دانشگاه به آسيبشناسي احزاب پرداخت و گفت: جامعه تكصدايي و جامعه تكگفتماني، جامعهاي عقلاني نيست و براي ايجاد يك جامعه شاداب بايد به سوي قاعدهمند كردن احزاب برويم و به اين وسيله از بروز آنارشيسم در جامعه جلوگيري كنيم.
گفت: گفتمانهاي حزبي ما گفتمانهاي تماميتطلب و دوانگار هستند و همه چيز را پيرامون خود سامان ميدهند و همه گفتمانها اعم از منافع ملي، حاكميت مطلوب و مناسبات مردم در بستر گفتمان آنها معنا مييابد و از منظر فراگفتماني به خردهگفتماني, براي همه عصرها و همه نسلها صحبت ميكنند و تا زماني كه اين تصور در احزاب ما وجود دارد و برداشت خود را تنها برداشت از جامعه معنا ميكند، نميتوان به بازي حزبي اميدوار شد.
وي تصريح كرد: حدود گفتمان احزاب ما تنگ و باريك است و ما در گفتمانهاي خود خيلي سريع به غيرخودي ميرسيم و كساني را كه خارج از گفتمان ما صحبت ميكنند از گردونه خود خارج و مهر باطل به آن ميزنيم، احزاب ما معتقدند همه شهروندان بايد حرف ژنرالهاي حزبي آنها را بگويند، آنها دوست دارند بگويند و ديگران گوش دهند در حالي كه خود، فرهنگ گوش دادن را در خود نهادينه نكردهاند.
تاجيك با بيان اين مطلب كه در طول صد سال گذشته رفتار سياسي خود را در قالب هنجار معرفتي- ارزشي و قانوني تعريف نكردهايم، اظهار داشت: ما هنوز براي رفتار سياسي خود چارچوب هنجاري تعريف نكردهايم تا بازيگران سياسي در اين چارچوب عمل كنند لذا در اين وادي هركس هر گونه كه خواست عمل ميكند.
وي خاطر نشان كرد: متاسفانه روحيه فردگرايي و جناحگرايي در فرهنگ عمومي ما موج ميزند كه اين مساله خود را در كنار خصيصه استبدادزدگي در عرصه سياسي نشان داده است و روحيه خودمحوري در طول صد سال گذشته اجازه نداده است كه بازي حزبي را در جامعه نهادينه كنيم.
تاجيك با اشاره به اينكه احزاب ما عمدتا دولتي بودهاند، گفت: مشكل ما اين است كه احزاب تجربه بازي سياسي در خارج از گردونه دولت را ندارند و عمدتاً دولتي بودهاند ولي اخيرا اين اتفاق صورت ميگيرد و ترس من اين است كه اين احزاب تبديل به اپوزيسيون شوند.
اين استاد دانشگاه گفت: احزاب بايد در عين تكثر، وحدت داشته باشند و مشاركت عمومي را با ايجاد رقابتهاي سياسي سالم سامان دهند.
وي تاكيد كرد: نبايد قواعد بازي را به دلايل مختلف به هم بزنيم بلكه بايد نتايج انتخابات را هر چه باشد، قبول كنيم و با روشهاي مسالمتآميز در عرصه سياسي و اجتماعي نقشآفريني كنيم.
