سيمين بهبهانی در آستانه ۸۰ سالگی: منتظرم که دکترای نوبل بگيرم! ايلنا

تهران- خبرگزاری کار ايران

آرزو می کنم هر چه زودتر ميان اسرائيل و لبنان صلح برقرار شود و در جهان شاهد هيچ جنگی نباشيم، اگر همه حسن نيت داشته باشند و حق همديگر و مذاهب را محترم بشمارند، هيچ جنگی در جهان به وجود نمی‌‏آيد، وظيفه روشنفکر ايرانی، صلح‌‏خواهی و تبليغ آن در جهان است.

"سيمين بهبهانی"، شاعر معاصر در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگ و انديشه ايلنا ، به مناسبت سالروز تولدش گفت:من در ۲۸ تيرماه سال ۱۳۰۶ در محله همت آباد تهران در خانواده ای فرهنگی متولد شدم ؛ پدرم، " عباس خليلی "،روزنامه نگار و نويسنده و مادرم، " فخری ارغون" بود که او نيز دستی بر آتش داشت ؛ من نيز چون در چنين خانواده ای متولد شدم ، بسيار عجيب بود اگر شاعر نمی شدم.
وی در ادامه تصريح کرد:‏از همان کودکی به شعر و ادبيات علاقمند بودم ، اما اولين شعرم را در ۱۲ سالگی سرودم و زمانی که ۱۴ ساله بودم اين شعر ، در روزنامه " نوبهار " که زير نظر " ملک الشعراء بهار " بود ، منتشر شد که انتشار آن خود مهر تاييدی بر شعر من بود.
شاعر مجموعه " خطی از سرعت و آتش " در ادامه ياد آور شد :‏ تحصيلاتم را تا دوره دبيرستان ادامه دادم و مدتی نگذشت که سر از مدرسه مامايی درآوردم ؛ اما از آنجا بنا به دلائلی اخراج شدم و تحصيلاتم را پس از ازدواج در دانشکده حقوق ادامه دادم و سال ۱۳۴۱ در رشته حقوق قضايی مدرک گرفتم.
وی افزود: دو بار ازدواج کردم که حاصل آن ۳ فرزند؛ دو پسر و يک دختر است که هر يک در رشته تحصيلی و کاری خود موفق هستند .
بهبهانی با اشاره به انتشار اولين مجموعه شعرش به نام " سه تار شکسته " در سال ۱۳۳۰ ، گفت : اين مجموعه آميزه ای از شعر و نثر بود، پس از آن، سال ۱۳۳۴ "جای پا " را که بيشتر دو بيتی پيوسته نيمايی بود ، منتشر کردم ؛ سومين مجموعه شعرم نيز " چلچراغ" نام داشت که آميزه ای از غزل و دو بيتی بود و سال ۱۳۳۶ منتشر شد.
بهبهانی در ادامه افزود ‌: پس از آن ، سال ۱۳۴۱ مجموعه " پس از آن مرمر "،" رستاخير" را سال ۱۳۵۲ ،"خطی در سرعت و آتش " را سال ، ۱۳۶۰ ،"دشت ارژن" را سال ۱۳۶۲ ،"جای پای تا آزادی" را سال ۱۳۶۸، گزيده شعر را سال ۱۳۶۸ ،"يک دريچه آزادی" را سال ۱۳۷۴ ، "يکی مثلا اين بود" را سال ۱۳۷۹ و مجموعه آثار را سال ۱۳۸۲ منتشر کردم.
بهبهانی با اشاره به آثار منثور خود گفت‌ : در قالب نثر نيز آثاری چون " آن مرد ،مرد همراهم" را سال ۱۳۷۰،" با قلب خود چه خريده ام" را سال ۱۳۷۵ ،" کليد و خنجر " را سال ۱۳۷۸ و " ياد بعضی نفرات " را سال ۱۳۷۸ منتشر کردم و در حال حاضر نيز آثاری در درست انتشار دارم.
بهبهانی افزود : از سال ۱۳۳۰ ، رسما به عنوان شاعر از من نام برده می شد و در ابتدا دوره شاعريم تحت تاثير شاعرانی چون "نيما" و "پروين اعتصابی" بودم.
وی يادآور شد : من در وزن و درونمايه و شگردهای ساختاری غزل ، تغيير ايجاد کردم و قالبی در غزل به وجود آوردم که پذيرای همه مسائل اعم از عشق ، داستان و مطالب اجتماعی، فولکلور ، گفت و گو و منولوگ است ؛ همچنين من در ۷۶ وزن شعر سرودم که بعضی از اين اوزان از ياد رفته بودند و بعضی از اين اوزان را هم خود کشف کردم.
شاعر مجموعه " سه تار شکسته" با اشاره به اين نکته که شعر من متاثر از مسائل اجتماعی و دنيای اطرافم است ، خاطرنشان کرد:اگر شاعری بخواهد مسائل اجتماعی ، فرهنگی و سياسی را به زور وارد شعرش کند ، اثری ساختگی بيش نخواهد بود و درحد شعار خواهد ماند.
وی در ادامه نسبت به وقايع اخير جهان گفت : آرزو می کنم هر چه زودتر ميان اسرائيل و لبنان صلح برقرار شود و در جهان شاهد هيچ جنگی نباشيم. اگر همه حسن نيت داشته باشند و حق همديگر و مذاهب را محترم بشمارند ،هيچ جنگی در جهان به وجود نمی‌‏آيد. وظيفه روشنفکر ايرانی، صلح‌‏خواهی و تبليغ آن در جهان است.

بهبهانی که به تازگی برای سومين‌‏بار به آکادمی نوبل به عنوان کانديدای ادبيات در سال ۲۰۰۵ معرفی شده است در اين خصوص گفت‌‏: در اينجا لازم می دانم که برای شما يک داستان تعريف کنم؛ وقتی که جوان بودم و می خواستم به دانشگاه راه پيدا کنم در کنکور هر دانشکده‌‏ای قبول می شدم، ولی پی‌ آن را نمی گرفتم، در اين هنگام همسرم به من گفت‌‏: تو ليسانسيه نخواهی شد، بلکه تو دکترای کنکور دادن را خواهی گرفت. حالا هم منتظرم دکترای نوبل بگيرم!