در حق سعدی ظلم شده است - بنیاد سعدی تشکیل شود

یک محقق و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی گفت: تحقیقاتی که درباره بزرگانی چون حافظ و مولوی انجام شده بیشتر از پژوهش‌هایی است که درباره سعدی و آثارش شده است و با توجه به نقش پررنگ سعدی در پویایی زبان فارسی، باید بگویم در حق این چهره بزرگ ادبی، ظلم شده است.

حسن انوری نویسنده، محقق و عضو فرهنگستان زبان فارسی به مناسبت روز سعدی ( اول اردیبهشت ماه) به خبرنگار مهر گفت: در مقام مقایسه میزان تحقیقاتی که درباره شاهنامه، مثنوی معنوی و دیوان حافظ شده است، پژوهش‌های انجام شده درباره سعدی و آثارش وافی به مقصود نیست. به نظرم به سعدی ظلم شده است و تحقیقات چه در دانشگاه‌ها و چه خارج از دانشگاه‌هایمان در این زمینه کم بوده است. سعدی یکی از ارکان ملیت ایرانیان است و جای فعالیت پژوهشی و تحقیقات بیشتری دارد.

وی گفت: بزرگانی چون سعدی و حافظ زاده روزگار خودشان هستند. بنابراین نمی‌توان انتظار داشت نیازهای امروز جامعه ما را برآورده کنند. ولی باید تحقیق و تفحص بیشتری درباره زمان و شرایط این چهره‌های ادبی بشود و با شرایط امروزی تطابق داده شود تا موجبات بهره‌گیری از درس‌ها و عبرت‌های آن روزگار برایمان فراهم آید. به خصوص عصر سعدی که یکی از خونبارترین روزگار گذشته بوده و با حمله مغول به ایران همراه بوده است.

انوری افزود: سعدی در چنین زمانی که بشریت در حال سقوط در عمیق‌ترین تنگناهای اخلاقی بوده، عشق را مایه شرف آدمی می‌داند و زیباترین نغمه‌های عاشقانه زبان فارسی را سروده است. این یکی از بزرگ‌ترین درس‌هایی است که سعدی به ما داده است که می‌توان عشق را وسیله توسعه و اقتدار کشور قرار داد.

این عضو فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی درباره تصحیح‌های صورت گرفته بر آثار سعدی گفت: زنده‌یاد غلامحسین یوسفی گلستان و بوستان سعدی را تصحیح کرد. من هم کلیاتی از آثار سعدی را با یک مقدمه مفصل به چاپ رساندم. تولید چنین آثاری در جایگاه خود مفید است اما به تنهایی نمی‌تواند ما را به مقصود برساند. باید بنیاد سعدی پایه‌گذاری شده و نسخه‌های خطی گلستان و بوستان جمع‌آوری شود و ضمن عکس‌برداری، این میراث کهن حفظ شود. عده‌ای هم باید با توجه به معیار امروز بین‌المللی، مسئول این بنیاد باشند.

سعدی بیشترین تاثیر را بر زبان فارسی داشته است

وی گفت: سعدی بیشترین تاثیر را بر زبان و ادبیات فارسی دارد. او هم در نثر و هم نظم تبحر داشته است. غیر از سعدی در زبان فارسی کسی را نداریم که در هر دو زمینه چنین تبحری داشته باشد. از حافظ نثر نداریم. شاهنامه نیز به نظم است. از مولانا آثار منثور به جا مانده ولی چندان درخشان نیست اما سعدی هم در نظم و هم نثر، آثاری را خلق کرده است که در نوع خود بی بدیل است. نثر سعدی در گلستان متجلی شده و مقدمه‌ای که برای این کتاب نوشته است، در طول 12 قرن تولید آثار ادبی فارسی بی‌بدیل است.