مرکز پژوهش های مجلس: تغيير ساعت رسمی کشور از ابتدای سال ۸۶ ضروری است، فارس

خبرگزاری فارس: مرکز پژوهشهای مجلس با ارائه استدلال‌های لازم خواستار تغيير ساعت رسمی کشور از ابتدای سال ۸۶ شد.


به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از دفتر اطلاع‌رسانی مرکز پژوهشها، دفتر مطالعات زيربنايی اين مرکز با بررسی تجربيات موفق ساير کشورها در خصوص تغيير ساعت رسمی خود متذکر شد که در حال حاضر دستکم ۷۷ کشور جهان اقدام به تغيير ساعت رسمی خود می‌کنند که اين مجموعه شامل کشورهای اروپايی، آسيايی، خاورميانه، آمريکای شمالی و حوزه کارائيب ، آمريکای جنوبی ، حوزه استراليا و اقيانوس آرام و سه کشور آفريقايی می‌شود و در واقع بيش از يک ميليارد و ۵۰۰ ميليون نفر از جمعيت جهان که در فاصله مدار ۳+ ساکن هستند با تغيير ساعت زندگی می‌کنند و به عبارت ديگر کشورهای مختلف امروزه به اين نتيجه رسيده‌اند که برای هماهنگی با ساير سازمان‌ها و ارگان‌ها و از منظر بين الملل، به تغيير ساعت رسمی اقدام کرده و يک تا دو ساعت، ساعت رسمی کشور خود را جابه‌جا کنند و در اغلب دنيا اين موضوع به صورت مصوبه قانونی درآمده است.
مرکز پژوهشها با اشاره به مزايای بسيار تغيير ساعت رسمی کشور افزود: تغيير ساعت رسمی مزايای بسياری دارد به گونه‌ای که حتی بعضی از کشورها زمان رسمی خود را به جای يک ساعت، ۲ تا ۳ ساعت تغيير می‌دهند. در مورد ايران نيز محاسبات حکايت از آن دارند که تغيير يک ساعت بهترين حالت ممکن برای ايران است و هيچ مشکلی ايجاد نمی‌کند ضمن اين که اجرای طرح تغيير ساعت کشور در طول سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۴ مدعای اين موضوع است زيرا اجرای تغيير ساعت باعث استراحت بيش‌تر مردم در فصول گرم بهار و تابستان می‌شود که اين امر از لحاظ بهداشت روانی و رفاه عمومی بسيار حائز اهميت است.
همچنين با توجه به ارتفاع مناطق مسکونی و گرمای هوا در فلات ايران، حداقل افزودن يک ساعت به استراحت شبانه‌روزی مردم سودمند بوده و برای بالا بردن ميزان بهره‌وری از اهميت خاصی برخوردار است. اين در حالی است که از يکسو، مردم کار روزانه را هر صبح زودتر و با گذراندن يک خواب کامل شروع می‌کنند و از سوی ديگر با صرفه‌جويی در مصرف انرژی، ساعت کار نيروگاه‌ها به همان نسبت کم شده و به طول عمر آن‌ها اضافه می‌شود.
به علاوه در دنيا پيرامون اين تغيير ساعت مطالعات متنوعی انجام شده که نتيجه آنها علاوه بر مسلم‌بودن صرفه‌جويی در مصرف انرژی ، بيانگر فوايدی نظير کاهش تصادف اتومبيل و آسايش بيش‌تر مردم با توجه به ازدياد ساعت خواب بوده است.

دفتر مطالعات زيربنايی مرکز پژوهشها همچنين از تقليل ساعت بی‌مصرف بين اذان صبح تا ساعت شروع کار و تنظيم اوقات استراحت در ۶ ماه اول سال به عنوان نتيجه قطعی تغيير ساعت رسمی در ايران نام برد و ضمن اين که خواستار تغيير ساعت رسمی از ابتدای سال ۱۳۸۶ شد ، افزود: اگر ساعت رسمی کشور از ابتدای سال ۱۳۸۶ تغيير نکند، اهالی شرق ايران، کار روزانه خود را در بهار و تابستان ۵/۳ تا ۴ ساعت پس از اذان صبح شروع خواهند کرد که قطعا ساعات تلف شده زيادی در پی دارد و اين در حالی است که طبق نظر موسسه ژئوفيزيک دانشگاه تهران، در ايران می‌توان دو ساعت رسمی داشت که يکی هماهنگ با نصف‌النهار نزديک به مشهد برای بهار و تابستان و ديگری هماهنگ با نصف‌النهاری که از نزديک اروميه می‌گذرد برای پاييز و زمستان می‌باشد.