۲۸ مرداد ۱۳۳۲ روز شکست آزادی و دموکراسی در ايران است. در اين روز قدرت های بيگانه با همدستان داخلی خود عليه حکومت مردمی و قانونی دکتر محمد مصدق کودتا کردند؛ مصدق زندانی و در يک دادگاه فرمايشی محاکمه شد. او تا پايان عمر در قلعه احمد آباد تحت نظر و عملا زندانی بود. خودکامه گی آن رژيم تا آنجا پيش رفت که ذکر نام آن خدمتگزار بزرگ ايران در کليه روزنامه ها، کتاب ها، فرهنگ ها و دائرةالمعارف ها ممنوع بود. در آن دوران آزاديخواهان زيادی دستگير، شکنجه، زندانی و يا به جوخه های اعدام سپرده شدند. احزاب ممنوع، مقاومت سرکوب، مطبوعات سانسور و آزادی های تضمين شده در قانون اساسی بکلی برچيده شد. دادگاه های فرمايشی عليه مصدق و ساير آزاديخواهان سرآغاز و پايه برگذاری بيدادگاه هائی شد که هنوز در ديکتاتوری آخوندی نيز ادامه دارد.
ياد آوری ۲۸ مرداد بعنوان نقطه عطفی در تاريخ ايران و ذکر وقايع آنروز برای آگاهی نسل جوان ايران اهميت دارد، زيرا هم ۲۵ سال ديکتاتوری محمد رضا شاه و هم ۲۹ سال ديکتاتوری آخوندی بر کشورمان را ميتوان از نتايج آن دانست. کودتائی که در ۲۸ مرداد صورت گرفت شکاف عميقی ميان ملت و حکومت ايجاد کرد که وقايع فاجعه آميز بعدی و به قدرت رسيدن ديکتاتوری سياه آخوندی بدون آن ممکن نبود. در آن روز هم آخرين بقايای دست آورد های جنبش مشروطيت بخاک سپرده شد و هم به جنبش استقلال طلبانه و آزاديخواهانه مردم ايران چنان لطمه ای وارد آمد که بعد از ۵۴ سال هنوز جبران نشده است. اگر محمد رضا شاه در طول ۲۵ سال حکومتش پس از اين واقعه هر گونه صدای آزاديخواهانه ای را در گلو خفه نميکرد، در ۲۲ بهمن ۵۷ بطور حتم رجال، سازمان ها و احزاب ديگری هم ميبودند که همچون بختيار به مقابله با بروز فاجعه ای بر خيزند که در حال وقوع بود. کسانی که در نطق ها و خطابه های خود از طرفی صحبت از دموکراسی ميکنند و از جانبی مايلند که خاطره اين روز را در ذهن مردم ايران هر چه سريعتر بخاک سپارند و گاه تا آنجا پيش ميروند که اين روز را روز قيام ملی مينامند، بايد بدانند که سخنشان در هواداری از دموکراسی باور کردنی نيست.
امروز نيز باز رهبران نظام جمهوری اسلامی که بر اين مملکت حکم ميرانند بشکل ديگری بعنوان جاده صاف کنان نيروهای خارجی عمل ميکنند و خطری که متوجه ايران است عمدتا زائيده سياست های تنش آميز و جاهلانه اين رهبران است که کشور را درگير تحريم های اقتصادی نموده و آن را هر روز بيشتر به سوی جنگ و يک فاجعه عظيم سوق ميدهند. مردم بايد بدانند که دخالت نيروهای خارجی در سرنوشت کشورمان ممکن است اين بار نتايج بسيار مخرب بار تری از واقعه ۲۸ مرداد بدنبال داشته باشد. اين بار مردم بايستی قبل از وقوع حادثه، جنگ و ويرانی های آن از طرفی با صدای رسا و تمام امکانات به جهانيان اعلام نمايند که حاکمان کنونی را نماينده خود نميشناسند و سخن و عمل آنان را نمی پذيرند و از طرف ديگر با اتحاد بيشتر و فشردن صفوف خود مبارزه قاطعانه خود عليه ديکتاتوری را تا برکناری آن و برای استقرار حکومتی که تضمين کننده حقوق، آزاديهای مردم و حافظ استقلال و تماميت ارضی ايران باشد، شدت بخشند.
ايران هرگز نخواهد مرد
نهضت مقاومت ملی ايران
پنج شنبه ۲۵ مرداد ۱۳۸۶ برابر ۱۶ اوت ۲۰۰۷
http://www.namir.info
http://www.melliun.org/nehzatm.htm