 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
نیویورک تایمز در یاداشتی به بررسی فن آوری هسته ای و اهمیت آن در میان شهروندان جامعه ایران پرداخته است. این نشریه با اشاره به اینکه فن آوری هسته ای موضوعی مرتبط با غرور ایرانیان است می افزاید: در ايران همه مردم از مذاكره كنندگان هسته اي تا دانشجويان، از بازاريها تا روحانيها به اين امر معتقدند كه دستيابي به فن آوري هسته اي حق مسلم ايرانيان است.
چنين احساساتي در گفتگوهاي دو هفته اخير با ايرانيان كاملاً مشهود است. در ايران همه افراد از مقابله كشورشان با غرب و پيشبرد برنامه غني سازي اورانيوم حمايت مي كنند هر چند كه احتمال تحريمهاي سازمان ملل وجود دارد.
وجود اين غرور ملي ميان ايرانيان در واقع متقاعد كردن رهبران ايران را براي توقف برنامه هسته اي سخت مي سازد چنان كه مذاكره كنندگان اروپايي در جهت رسيدن به اين هدف پيشنهادات مختلفي به ايران كرده اند.
در واقع اصرار ايران براي پيشرفت هسته اي ريشه در تاريخ ايران پس از انقلاب دارد زيرا از اين طريق مي تواند انزواي بين المللي را كه از آن زمان داشته، از بين ببرد.
از سويي ديپلماتها و انديشمندان ايراني بر اين باورند كه حمايت ايران از فن آوري هسته اي نشانگر حمايت از دولت يا مقابله با آمريكا نيست. در اين ميان تنها عده كمي از انقلابيها مايلند كه ايران از معاهده خارج شده و به سلاحهاي هسته اي دست يابد، به اعتقاد اين افراد با داشتن اين سلاحها ايران تنها آنها را عليه كساني كه به ايران حمله كنند استفاده خواهد كرد. در اين ميان گروهي نيز با توجه به منابع وسيع گاز و نفت ايران، پيشرفت هسته اي را پرهزينه و غير ضروري مي دانند.
اما در نهايت ايرانيان در دو دسته اصلي قرار مي گيرند: يك دسته معتقدند ايران بايد به فن آوري صلح آميز هسته اي دست پيدا كند و دسته ديگر مي خواهند كه ايران ديگر به خارجيان وابسته نبوده و در صورت تهديد از سوي هر كشوري سريعاً بتواند سلاحهايش را گسترش دهد.
با اين حال بيشتر ايرانيها، تمايل دارند كه تحريمهاي اقتصادي عليه ايران از بين رود تا ايران بتواند بار درآمد حاصل از آن امور زيربنايي كشور را تقويت كند.
