امروز: هنوز چندی از شایعه ممنوعیت سخنرانی برخی از دانشجویان و اساتید در دانشگاه ها نگذشته است که روزنامه «جوان» وابسته به اقتدارگرایان خبر از انحلال طیف علامه دفتر تحکیم وحدت داد. به نوشته این روزنامه «هیات نظارت بر تشکل های دانشجویی در یکی از جلسات خود انحلال طیف علامه دفتر تحکیم وحدت را تصویب کرده است. گفته می شود طیف علامه، حالت اپوزیسیون گرفته و از خطوط قانونی خارج شده است و این طیف نباید در دانشگاه اجازه فعالیت داشته باشد».
دکتر ظریفیان معاون دانشجویی وزارت علوم تحقیقات و فن آوری درخصوص انتشار این خبر به امروز می گوید: «در هیات مرکزی نظارت بر تشکل های دانشجویی اصلا چنین بحثی وجود ندارد. دفتر تحکیم وحدت یک اتحادیه متشکل از انجمن های اسلامی است که شورای نظارت بر دانشگاه طبیعتا با انجمن های اسلامی مواجه هستند نه با خود دفتر تحکیم وحدت و در سطح مرکز هم چنین طرحی مطرح نیست. نمی دانم منشاء این گونه اخبار چیست. اما مطمئن هستم که این مسائل در دانشگاه ها تاثیر منفی خواهد داشت». با توجه به چنین تکذیب هایی قرص و محکمی، سوال اینجاست که اهداف ترویج کنندگان خبرهایی که از تحدید جنبش دانشجویی حکایت دارند، چیست و مروجان این گونه اخبار درصدد دستیابی به چه اهدافی هستند؟ در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ظاهرا برخی از جناح ها که گمان می بردند به راحتی می توانند با چهره سازی و طرح کاندیدای واحد برنده بلامنازع صحنه انتخابات باشند اینک، دریافته اند که گام به گام از اهداف خود دور می شوند و درصددند با پناه بردن به شیوه های گذشته و بحران سازی به اهداف خود نزدیک شوند. از این رو طرح برخی از مسائل حساسیت برانگیز ازجمله دامن زدن به موضوع انحلال طیف علامه دفتر تحکیم وحدت در دستور کار این عده قرار گرفته است.
علی افشاری یکی از فعالان دانشجویی نیز در این خصوص به خبرنگار ما می گوید: «از ابتدا همیشه تلاش برخی جناح ها حذف نهادهای مستقل دانشجویی بوده است من این بحث را حتی فراتر از بحث انتخابات می بینم. استراتژی سرکوب همواره مدنظر اقتدارگرایان بوده است که سعی کرده اند فضای دانشگاه را به نفع خود کنترل کنند».
این درحالی است که عبدالله مؤمنی در این خصوص می گوید: «این خبر از پیش شایع شده بود، اما از اساس کذب است چرا که اصولا هیات نظارت شان انحلال فعالیت دفتر تحکیم وحدت را ندارد. مشروعیت دفتر تحکیم بر گرفته از رای دانشجویان است و مستقیما در نظارت شورای نظارت دانشگاه ها نیست. دامن زدن به این شایعات توسط جریانات ضد دموکراتیک در راستای ایجاد جو ناامیدی صورت می گیرد. جامعه دانشجویی با این برخوردها و فضا بیگانه نیست چرا که این اولین بار نیست که این اتفاقات برای آنها می افتد و نمونه های دیگر آنها را در سال های گذشته نیز دیده ایم. البته شاید هم برای برخی طبیعی است که حکومت از هر ابزاری برای از میان برداشتن مخالفین تاثیرگذار خود استفاده کند».
به هرحال درحالی که فعالیت های تبلیغاتی نامزدها در دانشگاه ها شدت گرفته در بستر این فعالیت ها برخی از گروه های کم توان سیاسی با چنین اقداماتی قصد در بحران سازی در دانشگاه ها را دارند. اگرچه همان گونه که فعالین دانشجویی نیز مطرح کرده اند، طرح این گونه مباحث و برخوردها دارای زمینه های قبلی نیز می باشد. به گمان نهادهای امنیتی کشور با توجه به حساسیت شرایط باید منشا درج این گونه اخبار و چرایی طرح آنها را پیگیری نمایند.