"پل هاي معلق به وسعت سينما"، قطع ارتباط با گذشته، از نگاه بهرام بيضايي، احمد رضا درويش و كمال تبريزي، ايسنا

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - سينما

جشنواره جشنواره ها - يادگار ،از فردا با نمايش فيلم هايي با موضوعات ميراث فرهنگي و گردشگري در سينما تك موزه هنرهاي معاصر برگزار مي شود .

به گزارش ايسنا، كارگردانان مطرح سينماي ايران همواره نسبت به حفظ ميراث فرهنگي و توجه به موضوع گردشگري تاكيدداشته اند.

بهرام بيضايي كارگردان سينما و تئاتر معتقد است:انسان معاصر مانند سينما با گذشته‌اش قطع رابطه كرده است ، اين قطع رابطه به حدي است كه امروز حتي هيچ يك از اهالي خانواده فرهنگي كشور نمي‌توانند يك متن قديمي را بخوانند.

”بيضايي” عنوان مي كند : حقيقت آن است كه سازمان ميراث فرهنگي آن قدر نيرو و توان ندارد تا موجودي‌ها را حفظ كند، دستان ما هم خالي است وي با تاكيد بر اهميت شناخت معاني فرهنگي، از گسترش فرهنگ شفاهي ابراز تاسف مي كند ومي گويد : اجسام ميراث فرهنگي به اندازه مفاهيم معنوي مهم هستند و وقتي اجسام ميراث فرهنگي اهميت داده نشود ، قبل از فهميده شدن از بين مي‌روند و به اين ترتيب مفاهيم و اهميت معنوي ميراث فرهنگي نيز از ميان مي‌رود.

” بيضايي” با اشاره به حجم چشمگير ابنيه تاريخي و آثار و نشانه‌هاي فرهنگي ايران نسبت به ديگر نقاط دنيا مي گويد : روزگاري اين ملت داراي خلاقيت بود، ساخته‌هايش به سراسر جهان مي‌رفت، علاوه بر خودكفايي به نقاط ديگر دنيا فرهنگ مي‌داد، چطور است كه حالا افرادي از ديگر كشورها مي‌آيند خطوط باستاني‌اي را مي‌خوانند كه ما از خواندنشان عاجزيم و معماريمان را بهتر از خودمان تشريح مي‌كنند من خيلي علاقمندم بدانم چه چيزي باعث نابودي اين خلاقيت شد؟

كارگردان فيلم ” سگ كشي” درباره اهميت نقش سينماي مستند در حفظ ميراث فرهنگي مي گويد : ما هيچ چيز مهمي بوجود نياورديم، به همين دليل شايد نقش سينماي مستند اين است كه بخشي از آن چه هنوز نابود نشده را ببيند،‌معناشناسي كرده و خلاقيت‌هايي كه به نوعي اصيل است را كشف كند.

” بيضايي” با تاكيد براهميت انتقال مفاهيم به نسل عصر حاضر براي حفظ ميراث فرهنگي و ملي مي گويد : ما در حال حاضر بر اساس عادات زندگي مي‌كنيم، در عين حال ممكن است عادات فرهنگي را منتقل كنيم ولي معاني هرگز منتقل نمي‌شود به عنوان مثال به مراسم عيد توجه كنيد كه چگونه به صورت عادت درآمده، بدون اين كه فرزندانمان ريشه‌يابي اين مراسم را بدانند.

به گزارش ايسنا، احمدرضا درويش نيز معتقد است : آثار مستند، كوتاه و بلند درباره فرهنگ وميراث فرهنگي تاكنون ، ضربات بسياري از سينماي اكران خورده و تاكنون مجالي براي نمايش عمومي در سينماها نداشته است. كارگردان فيلم دوئل مي گويد : سينماي ما متاسفانه از ديدن بسياري چيزها غافل شده است و به پشتوانه تاريخي و فرهنگي، سرزمين ما بسيار بي‌توجه بوده است. درويش با انتقاد از بي‌تفاوتي تلويزيون و ديگر نهادهاي فرهنگي نسبت به اين پشتوانه تاريخي و فرهنگي،عنوان مي كند : در دنيا شبكه‌هاي ماهواره‌اي تنها در خدمت ترويج ابتذال! نيستند بلكه در حال خدمت به پشتوانه‌هاي فرهنگي خود هستند.

محمدرضا اصلاني،‌مستندساز پيشكسوت نيزمعتقد است : شتابزدگي و بسنده كردن به موضوع در فيلمهاي مستند درزمينه ميراث فرهنگي به صورت برهنه و بدون هيچ كار كرد ساختارمندي، موضوع را به سطح نازلي رسانده است. وي در ادامه‌ي سخنان خود، از ارائه تصوير قاچاقچيان در آثار سينمايي در لباس‌هاي بلوچ‌ها، تركمن‌ها انتقاد كرده ومي گويد : اين موضوع، ملال‌ خاطر اين اقوام كهن ايراني را فراهم آورده است. اصلاني عنوان مي كند : گنبدهاي كاروانسراهاي 400-500 ساله كه جزء نفيس‌ترين معماري‌هاي كهن در دنيا محسوب مي‌شود به محل زد و خورد قاچاقچيان تبديل شده و حتي در اين فيلم‌هاي سينمايي ديده مي‌شود و اين تخريب چهره ملي است.

به گزارش ايسنا،كمال تبريزي نيز معتقد است : تماشاي آثار مستند و كوتاه در زمينه فرهنگ ايران زمين، براي فيملسازاني كه از سينماي حرفه‌اي آمده‌اند بسيار مفيد است. وي مي گويد : من پس از تماشاي بيش از 80 فيلم مستند با موضوع ميراث فرهنگي با چيزهايي روبرو شدم كه تا به حال راجع به آن هيچ چيز نمي‌دانستم.

كارگردان فيلم “مارمولك” خطاب به فيلمسازان فعال در اين عرصه مي گويد : به كارتان اهميت بسياري بدهيد موزه‌هاي تمدن بشري را از اين به بعد ،تنها آثار سينمايي تشكيل مي‌دهد.

كارگردان فيلم‌هاي مهر مادري و ليلي با من است مي گويد : معضلات اجتماعي ما، ريشه فرهنگي دارد. ما مربوط به نسلي هستيم كه بين نسل گذشته و اينده قرار دارد و هويت ما مثل پلي است كه گذشته را به آينده منتقل مي‌كند.

كارگردان فيلم هاي گاهي به آسمان نگاه كن و فرش باد عنوان مي كند : اگر چه گذشته ما گذشته پرباري است ولي نبايد تنها در آن متوقف شويم و بايد بتوانيم بر آن نقبي بزنيم.

كارگردان مجموعه دوران سركشي در عين حال مي گويد : نسل بعدي ما علي‌رغم تمام سوءتفاهم‌ها و بدبيني‌ها درباره آن، نسل زاينده‌اي خواهد بود و تمامي عرصه‌ها را كشف خواهد كرد جوان ايراني به صورت خودآگاهي، همه چيز گذشته خود را همراه خود دارد.