پوليت بوروي ايراني و آغاز ناشيانه، عباس كاكاوند

آنچه به نام "احترام به خرد جمعي" و "پرهيز از تشتت" و "وحدت اصول گرايان" ناميده مي شوند، واژگاني پوچ و بي معنا هستند. اساسا شوراي هماهنگي نمي تواند دموكراتيك باشد و دموكراتيك بودن براي اين به اصطلاح شورا به معناي فروپاشي است

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

akakavand@gmail.com

برگزاري همايش موسوم به اصول گرايان، بازتاب ها و واكنش هاي پر سر و صدا يي را به همراه داشت،به گونه اي كه اين تصور در ذهن شكل گرفت كه گويي قرار است در اين همايش اتفاق فوق العاده اي روي دهد. در حالي كه نه تنها دراين همايش بلكه در ساير همايش هاي شوراي هماهنگي نيروهاي انقلاب، كه در آينده شاهدش خواهيم بود، مساله مهمي رخ نخواهد داد. اين امر يك دليل بسيار ساده دارد: ساختار شوراي هماهنگي به گونه اي است كه در آن تصميمات از قبل توسط يك جمع بسيار معدود گرفته شده اند وهمايش هايي از اين دست تنها براي ترسيم يك تصوير كاذب دموكراتيك از تشكيلات به شدت غير مردم سالار شوراي هماهنگي ترتيب داده مي شوند. آنچه به نام «احترام به خرد جمعي» و «پرهيز از تشتت» و «وحدت اصول گرايان» ناميده مي شوند،واژگاني پوچ و بي معنا هستند. اساسا شوراي هماهنگي نمي تواند دموكراتيك باشد و دموكراتيك بودن براي اين به اصطلاح شورا به معناي فروپاشي است. شورايي وجود ندارد تا قرار باشد هماهنگ يا ناهماهنگ باشد! مساله فقط اين نيست كه شورا ،اعضا را در تصميم گيري ها وارد نمي كند بلكه ما شاهد آن هستيم كه اعضا در بسياري موارد به بازي گرفته شده و فريب داده مي شوند.
مثلا جالب است بدانيد اخباري كه در اين جلسات به اصطلاح محرمانه گفته مي شوند، اغلب خبرهاي سوخته و دست دوم هستند و هسته مركزي شوراي هماهنگي،اعضاي شورا را (به تعبير عاميانه) آدم حساب نمي كند! اين اظهار نظر يكي از اعضاي هسته مركزي كه گفته است ما خوشحاليم كه خبري از اين جلسه به بيرون درز نكرد، در اصل گونه اي فريب و جنگ رواني است. چون اصلا در اين همايش ها (يا در واقع نمايش ها!) خبر خاصي گفته نمي شود.
از اين منظر،شوراي هماهنگي شبيه «پوليت بورو» (دفتر مركزي حزب كمونيست شوروي) عمل مي كند و نه آنگونه كه تصور مي شود مانند حزب خلق چين كه هرسال كنگره سراسري برگزار مي كند و داراي منزلتي دموكراتيك است. ما در اين جا به تدريج شاهد سربرآوردن و قدرت يافتن بيش از حد كانوني هستيم كه مي خواهد نقشي شبيه پوليت بوروي حزب كمونيست شوروي را ايفا كند.
اين نحوه عمل را بروشني مي توان در شيوه انتخاب نامزد رياست جمهوري اين جناح مشاهده كرد. كميته اي كه قرار است تصميم نهايي را بگيرد،بدون راي گيري مستقيم اعضا ي شوراي هماهنگي و از قبل مشخص و تعريف شده است. اين بدان معناست كه اعضاي شوراي هماهنگي نقشي در انتخاب نامزد جناح راست نداشته و همه بايد تابع نظر يك جمع معدود باشند كه بدون راي گيري و به شكل غيردموكراتيك انتخاب شده اند و اين همان چيزي است كه نام وحدت،احترام به خرد جمعي و پرهيز از تشتت بر آن نهاده اند!
با اين تحليل،نامزد جناح راست (به احتمال قريب به يقين،آقاي علي لاريجاني) مشروعيت دموكراتيك درون تشكيلاتي ندارد. حال چگونه فردي كه حتي مشروعيت درون تشكيلاتي ندارد،قادر به اين خواهد بود كه به كسب مشروعيت مردمي (از طريق مراجعه به آراء عمومي) نايل آيد؟!
براي اين كه عمق پنهان كاري و فريب حاكم بر شوراي هماهنگي را نشان دهم، توجه خوانندگان را به اين نكته جلب مي كنم كه هسته مركزي شوراي هماهنگي (كه عمدتا در دست موتلفه و سنت گرايان است) در يك تصميم به شدت مخفيانه و از مدت ها قبل آقاي ولايتي را به عنوان نامزد برگزيده بود. اما براي فريب دادن طيف اصول گرا و جوان،چنين وانمود مي كردند كه اين آقاي احمدي نژاد است كه به عنوان نامزد جناح راست تعيين خواهد شد تا بدين ترتيب از مخالفت ها و انتقادات اين طيف جلوگيري شود. اما وقتي كه ماجرا فاش شد،مخالفت ها و فرياد اعتراض اصول گرايان آغاز گرديد؛به نحوي كه در نهايت آقاي علي لاريجاني توانست جاي احمدي نژاد را در مرحله نخست و جاي ولايتي را در مرحله بعد بگيرد و اين شكستي فاحش براي هسته مركزي شوراي هماهنگي است.
پوليت بوروي ايراني،در آغاز عمر خود (كه به نظر نمي رسد چندان دوامي داشته باشد) بسيار ناشيانه عمل كرد!