بحث درباره معنا و ضرورت تحریم بازى‌هاى المپیک، دویچه وله

بازى هاى المپیک در پکن و اعتراض به چین از زاویه حقوق بشر موضوع محورى امروز (۸ آوریل) اغلب روزنامه هاى اروپا بود. بحث درباره تحریم بازى هاى المپیک در مطبوعات شدت بیشترى یافته است.

روزنامه ”کوریر دلا سرا“ چاپ ایتالیا درباره موضع امریکا در قبال بازى هاى المپیک در پکن مى‌نویسد:

«جورج بوش، رئیس جمهور امریکا نه تنها تحریم بازى هاى المپیک را قبول ندارد، بلکه شرکت امریکا در مراسم افتتاحیه را نیز تایید کرد. برخلاف نظر معمول، موضع بوش در این زمینه شبیه به "کابوى" بى ملاحظه اى نیست که تحت فشار قرار داشته باشد. رفتار بوش در رابطه با بازى‌هاى المپیک به مانند رئیس جمهورى مصلحت گرا است. او از یکسو خواستار تجارت با چین است و از سوى دیگر آماده است که دالایى لاما را نیز در کاخ سفید به حضور پذیرد. آنچنان‌که در اکتبر سال گذشته نیز این دیدار صورت گرفت. در حال حاضر بوش مذاکره با رویى خندان را بهتر از مذاکره با تهدید مى داند، این تلاشى پر مخاطره براى بوش است. چین نیز مى داند، که رئیس جمهور امریکا مى‌تواند در آخرین لحظه نیز سفر خود به پکن را لغو کند. گرچه این عمل بعید به نظر مى رسد. از سویى دیگر دولت چین واقف به این موضوع است که دالایى لاما تنها طرف گفتگو براى آنان در تبت است.»

روزنامه آلمانى ”لایپزیگر فولکس تسایتونگ“ درباره احتمال تحریم بازى هاى المپیک در پکن چنین نظر می‌دهد:

«چند هفته اى است که بحث درباره معنا و ضرورت تحریم بازى هاى المپیک در جریان است. وضعیت حقوق بشر در چین و رخداد هاى اخیر در تبت، بازى هاى المپیک را بیش از آنچه یک رویداد ورزشى به تنهایى قادر به انجام آن بوده باشد، در مرکز توجهات قرار داده است. چین تحت سلطه یک گروه کمونیستى است، اهمیت بازى هاى المپیک براى آنان همانند نبرد گلادیتورها براى فرمانروایان رومى است. قدرتمندان رومى با دادن نان و برگزارى بازى در پایان نبردها تحسین مردم را نصیب خود مى ساختند. این وضعیت مسلماً در شرایط کنونى براى افکار جهانى غیر قابل قبول است. این بهترین خبر در حال حاضر پیرامون بازى هاى بى وجه در پکن است.»

روزنامه ”ال پایس“ چاپ اسپانیا درباره تظاهرات ضد چینى در شهرهاى لندن و پاریس مى نویسد:

«تعداد کثیر تظاهرکنندگان در رد این استدلال دولت چین است که گویا این اعتراضات از سوى مشتى تجزیه طلب تبتى سازماندهى مى شوند. بازى هاى المپیک تنها آینه اى براى نمایش چین مدرن نیست، بلکه همزمان فرصتى براى گشایش فضاى سیاسى در این کشور است. اما متاسفانه چین مسیر دیگرى را برگزیده است. امریکا در این میان نقشى کلیدى دارد. واشنگتن درباره احتمال تحریم بازى هاى المپیک تاکنون سکوت اختیار کرده است. یکى از دلایل این امر وابستگى زیاد مالى امریکا به چین در سال هاى اخیر است. در حال حاضر براى امریکا ملاحظات اقتصادى از الویت برخوردارند.»

روزنامه آلمانى ”کلنر اشتادت أنتسایگر“ در ارزیابى از اعتراضات حول وحوش حمل مشعل المپیک در جهان مى نویسد:

«پس از تظاهرات در لندن و پاریس مى توان گفت که حمل مشعل المپیک به پکن معناى درستى یافته است. حمل مشعل المپیک مى تواند در خدمت آزادى و صلح قرار گیرد، چرا که این جشن ورزشى در جهان باید در پیوند با صلح و آزادى باشد. نه تنها در چین، بلکه در آلمان و کشور هاى دیگر نیز مسئولان ورزشى از زیر بار مسئولیت سیاسى خود شانه خالى مى کنند، این رفتارى شرم آور است، زیرا که این رفتار در تناقض با روح بازى المپیک که بدان قسم خورده اند، مى باشد. اگر افکار عمومى با این روش لاپوشانى مخالفت کرده و موضعى سیاسى اتخاذ کند، سبب تحولى دلگرم کننده خواهد شد.»

شهرام اسلامی