پارلمان اروپا تنها نهاد اروپایی است که با رای مستقیم مردم کشورهای عضو اتحادیه اروپا انتخاب می شود اما ماهیت این نهاد و قدرت و اختیارات آن چندان بر مردم کشورهای اروپايی روشن نيست.
به نظر می رسد تنها زمانی از این پارلمان صحبت می شود که داستان یک رسوايی مالی بر سر زبان هاست یا این که مطبوعات، پرخرجی و کم کاری آن را به باد انتقاد می گیرند. این روزها هم مسابقات فوتبال جام ملت های اروپا علاقمندان بیشتری از انتخابات پارلمان اروپا به خود جلب کرده است.
اما واقعیت این است که پارلمان اروپا در حدود بیست سال گذشته روز به روز قدرتمندتر شده و در حال حاضر از نظر اختیارات و تصمیم گیری در مورد قوانین اروپايی با شورای وزیران اتحادیه اروپا که نماینده دولت های عضو اتحادیه اروپاست، برابری می کند.
advertisement@gooya.com |
|
پارلمان اروپا که مقر رسمی آن در شهر استراسبورگ فرانسه است و پس از گسترش اتحادیه اروپا به 25 کشور، دارای 732 عضو شده است به همراه شورای وزیران، تمام قوانین اتحادیه اروپا را تصویب یا رد می کند و هیچ قانون مشترک اروپایی بدون تصویب هر دوی این نهادها قابل اجرا نیست.
این قوانین شامل حفاظت از حقوق مصرف کننده، بازار واحد، حقوق کارگران، پناهندگی و مهاجرت، محیط زیست و حمایت از حیوانات است اما کشاورزی و سیاست خارجی را شامل نمی شود.
اما با وجود تمام اختیارات و نقشی که پارلمان اروپا می تواند در زندگی اروپاییان داشته باشد، میزان شرکت مردم در انتخاب اعضای آن به صورتی مداوم کاهش یافته است. در سال 1979 که اولین دوره انتخابات پارلمان اروپا برگذار شد میزان مشارکت در آن 63 درصد بود اما در سال 1999 این میزان در کل اروپا به 49 و در بریتانیا به 20 درصد رسید.
به نظر تحلیلگران، بی اطلاعی مردم از نقش پارلمان اروپا و اهمیت آن، دلیل عمده عدم مشارکت در انتخابات است.
تلاش برای بهتر شناساندن و کسب وجاهت برای پارلمان اروپا از روز اولی که این پارلمان تشکیل شد جریان داشته است و هنوز هم ادامه دارد. اما تا کنون پارلمان اروپا نتوانسته جایگاهی که می خواهد، یعنی قلب و مرکز ثقل یک اروپای دموکراتیک، را به دست آورد.