 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
|
advertisement@gooya.com |
|
amouee@yahoo.com
در حال نوشيدن يك آب ميوه خنك به دور از هياهو و گرماي خيابان هاي خاك گرفته بغداد، ديدن و گفت وگو با اقوام و دوستاندر آن سوي مرزها، با استفاده از يك خط اينترنتي پر قدرت 100 مگابايتي در عراق امروز يك رويا نيست.
بسياري از ساكنان بغداد اين روزها به كافي نت هايي كه هر روز بر تعدادشان افزوده مي شود، مي روند و با دوستان وآشناياني كه سال ها آنها را نديده اند چت مي كنند، اوضاع و احوال عراق را با آنها در ميان مي گذارند و مي توانند پس از سال ها از طريق خطوط اينترنتي با استفاده از دوربين (Webcam) براي نخستين بار چهره ها و چشم هاي گاه اشك آلود يكديگر را ببينند و لهجه عربي عراق را بشنوند.
در بغداد امروز يكي از پردرآمدترين كارها راه اندازي كافي نت است. در هر خيابان و به فاصله 200 متر تا 300 متر به راحتي مي توان يك كافي نت پيدا كرد، كافي نت هايي كه كاركنانش با رويي خوش و قهوه و چاي از شما پذيرايي مي كنند.
پيش از اين و در زمان صدام استفاده از اينترنت كاملا محدود بود و كمتر كسي مي توانست با استفاده از خطوط اينترنتي نه چندان جالب ادارات دولتي به دنياي بي مرزي گام نهد.
«حمد عبدالهادي» كه يك كافي نت را در خيابان «كراده داخل» بغداد اداره مي كند به من مي گويد:
در زمان صدام كسي نمي توانست از E-mail استفاده كند و اگر اين موضوع كشف مي شد كه در مراكز دولتي و ادارات كسيE-mail براي خودش باز كرده و يا از آن استفاده كرده، بلافاصله آن خط اينترنتي را قطع مي كردند و با شخص موردنظر هم [اگر مورد شناسايي قرار مي گرفت] برخورد مي شد.
حالا و درست چند ماه پس از جنگ، همه چيز در مورد اينترنت و چگونگي استفاده از آن تغيير كرده است.
اگرچه در زمان جنگ مركز مخابرات بغداد بر اثر بمباران نابود شده و هنوز بسياري از مناطق بغداد فاقد تلفن هستند، اما آمريكايي ها با راه اندازي يك خط پرقدرت اينترنتي اين مكان را فراهم كرده اند كه در هر خيابان بغداد و به ويژه در خيابان هايي كه هنوز تلفن ها كارآيي دارند، هر روز يك كافي نت جديد باز شود.
حمد عبدالهادي مي گويد: «روزانه 200 تا 250 نفر براي چت كردن با خانواده هايشان به اينجا مراجعه مي كنند.
چت و E-mail فرستادن تقريبا 90 درصد مشغوليات مراجعه كنندگان به كافي نت ها را تشكيل مي دهد.»
او مي گويد: «با اين همه كانال هاي ماهواره اي و شبكه هاي تلويزيوني و روزنامه ديگر كسي براي گرفتن خبر نيازي به مراجعه به اينترنت ندارد.»
حمد عبدالهادي شش كامپيوتر LG با تمام وسائل و تجهيزات مورد نياز دارد. «اين كامپيوترها دست دوم هستند و از كويت وارد شده اند، هركدام به قيمت 350 دلار.»
در زمان صدام حسين استفاده از ماهواره ممنوع بود؛ اما حالا هر روز كاميون هايي مملو از انواع ديش و تجهيزات ماهواره به خيابان هاي مركزي بغداد وارد مي شوند و كارگران تند تند آنها را خالي مي كنند.
بر روي پشت بام هر خانه اي در شهر و روستاي امروز عراق چندين ديش ماهواره خودنمايي مي كند.
به نظر مي رسد تا زماني كه تلفن هاي ثابت مجددا راه اندازي نشوند، كافي نت ها يكي از پردرآمدترين شغل هاي عراق امروز است.
حسنين صالح 33 ساله كه به تازگي پس از سال ها زندگي در كانادا به بغداد آمده، حدود 60 هزاردلار براي راه اندازي بزرگترين و بهترين كافي نت بغداد در خيابان منصور هزينه كرده است. 54 كامپيوتر با تمام تجهيزات و وسايل مورد نياز.
حسنين مي گويد: «اميدوارم پس از دو سال سرمايه اوليه ام بازگردانده شود. اينترنت و كامپيوتر براي عراقي ها تازه است و بسيارجذاب.
تعداد خانواده هايي كه در منزل كامپيوتر داشته باشند بسيار كم است. ضمن اينكه خطوط تلفن هم تقريبا به طور كامل قطع است و تنها وسيله ارتباط با دنياي خارج اينترنت و كافي نت ها هستند.»
به گفته «حسنين صالح» هيچ خانواده اي در عراق پيدا نمي شود كه يكي دو نفر را در خارج نداشته باشد.
بسياري از آنها سال هاست كه يكديگر را نديده اند و براي همين خانوادگي براي ديدن و صحبت كردن اقوام و نزديكان به اينجا مي آ يند.
«عبدالله احمد» كه به همراه چند نفر از اعضاي خانواده اش به كافي نت حسنين صالح آمده مي گويد: «15 سال است كه دو برادر و يكي از پسرعموهايم را نديده ام.
بچه هايم هنوز عموهايشان را نديده اند.
حالا مي توانيم از طريق اينترنت آنها را ببينيم و آنها هم مي توانند ما را ببينند و با هم صحبت كنيم.»
او مي گويد: «اگر چه آمريكايي ها در تمام اين سال ها خودشان هميشه از صدام حمايت كردند و فقط وقتي كه احساس كردند منافعشان با سرنگوني صدام تامين مي شود، او را كنار گذاشتند.
اما به هر حال اكنون آنها شرايطي را به وجود آورده اند كه براي نخستين بار خانواده ها مي توانند احساس كنند يك بار ديگر دور هم جمع شده اند.
خيلي ها پيرتر شده اند و بسياري هم براي نخستين بار است، يكديگر را مي بينند.»
بچه هاي كوچكي كه با او هستند يكي يكي براي شخصي كه آن طرف خط است دست تكان مي دهند و مي خندند و او هم از فرط خوشحالي براي آنها شكلك درمي آورد و پاسخشان را مي دهد.
حسنين صالح براي اينكه استفاده كنندگان از اينترنت كوچك ترين مشكلي نداشته باشند، همه چيز را براي آنها در كافي نت اش گردآورده است: هواي خنك، كافي شاپ براي نوشيدن انواع نوشيدني هاي خنك، تلويزيون و سالن گفت وگو براي مراجعه كنندگان.
در بغداد هر لحظه جريان برق قطع و وصل مي شود و او براي اينكه استفاده كنندگان از اينترنت دچار مشكل نشوند، يك ژنراتور پرقدرت در فاصله 100 متري محل كافي نت نصب كرده و بلافاصله پس از قطع جريان برق، بدون كمترين خللي استفاده كننده مي تواند به چت كردن و نوشتن mail -Eخود ادامه دهد.
«محمد» برادر حسنين صالح كه اداره كننده كافي نت است در سالن گفت وگو با خوشحالي مي گويد: « ما دو سال زمان مي خواهيم تا عراق جديد را بسازيم. ما همه چيز داريم. نفت، نيروهاي انساني آموزش ديده و زمين هاي حاصلخيز.»
او عاشق استقرار يك حكومت اسلامي در عراق است و مرتبا از من درباره حكومت اسلامي در ايران سئوال
مي کرد .
من به او گفتم: "بهتر است در اين باره خوب همه چيز را بدانيد و بعد انتخابتان را بکنيد...عجله نکنيد..شما هنوز در اين باره همه چيز را نمي دانيد"
