پژوهش‌های مجید ناظم پور درباره ساز عود منتشر می‌شود، مهر

مجید ناظم پور با اشاره به اینکه قرار است اولین آلبوم خود در زمینه خوانندگی را روانه بازار کند، از انتشار نخستین جلد کتابش درباره ساز عود که حاصل 11 سال پژوهش است، خبر داد.

مجید ناظم پور، نوازنده ساز عود و پژوهشگر موسیقی با حضور در غرفه خبرگزاری مهر در هفدهمین نمایشگاه مطبوعات به خبرنگار مهر گفت: کتابی به نام "تاریخ 5 هزار ساله ساز عود یا داستان بربط"را به همت فرهنگستان هنر درحال چاپ دارم که فکر می کنم تا یک ماه دیگر منتشر شود.

وی در مورد جزئیات این کتاب عنوان کرد: از همان روزهایی که نوازندگی و تمرین عود را شروع کردم، متوجه شدم همانطور که در مورد نوازندگی این ساز اطلاعات کمی داریم، در زمینه تاریخچه آنهم اطلاعات کمی وجود دارد.

ناظمی پور افزود: برای همین پژوهشهای خودم را در مورد این ساز آغاز کردم چون کسانی بودند که جسته و گریخته ادعا می‌کردند، عود یک ساز ایرانی است اما اسناد و اطلاعاتی که اثبات کنیم ایرانی هست یا نیست، بسیار کم بود.

وی سپس به پژوهشهایی که در مورد عود انجام داده است، اشاره کرد: بعد از مدتی فهمیدم اسناد و اطلاعاتی که اثبات کند عود یک ساز ایرانی است، بسیار اندک است. برای همین به نقاط دیگر یعنی کشورهای عربی سفر کردم و به موزه‌ها و کتابخانه‌هایی رفتم تا از اسناد قدیمی استفاده کنم.

این پژوهشگر موسیقی ابراز کرد: خلاصه این تحقیقات که 11 سال طول کشید و همه هزینه‌ها به صورت شخصی بود، کتابی در سه جلد شد که جلد اول آن در حال چاپ است. جلدهای بعدی نیز در آینده منتشر می شوند.

ناظمی پور درباره فعالیتهای دیگر خود اظهار کرد: یک کتاب با نام "هیپنوتیزم درمانی در اضطراب" دردست چاپ دارم. چون من یک روانشناس و عضو انجمن هیپنوتیزم هستم.

وی همچنین از تصمیم خود برای خوانندگی خبر داد: CD نیز دردست تولید دارم که برای اولین بار در آن خوانندگی کرده ام. درست است که من خودم را خواننده نمی‌دانم اما متاسفانه اغلب خواننده‌های ما تقلیدکنندگانی هستند که از استادان بزرگ تقلید می‌کنند.

ناظمی پور ادامه داد: برای اینکه آثار ساخته شده من، رنگ و بوی تقلیدی پیدا نکند، بنظرم رسید خودم بخوانم. البته دوست داشتم یک کار با کلام هم داشته باشم. از چهار ماه قبل کار شروع شد و الان در اواسط تولید هستم.

وی در مورد نشریات تخصصی موسیقی گفت: خوشحالم هنوز نشریاتی هستند که در زمینه موسیقی فعلایت می کنند اما اگر آنها را با نشریات قدیمی مقایسه کنیم، متاسفانه نمره بالایی نمی گیرند اما از یک طرف دیگر، همین‌که هنوز سرپا هستند و فعالیت می کنند کار بزرگی است.