آفتاب: دکتر صادق زيباکلام ضمن ارايه تحليلی از آرايش نيروهای سياسی در آستانه انتخابات مجلس هشتم تصريح کرد: «من بعيد میدانم اصولگرايان بتوانند به اتحاد برسند و به ويژه در شهرهای بزرگ ليست واحد ارايه دهند».
اين استاد دانشگاه در گفتوگو با خبرنگار سياسی آفتاب درباره تحليل خود از شرايط حاکم بر صحنه سياسی با توجه به نزديکی انتخابات اسفند ۸۶ گفت: «من پيش از اين هم به « آفتاب» گفته بودم که در مجلس هشتم هيچ يک از جناحها نمیتوانند اکثريت مطلقی را کسب کنند. اصلاحطلبان مانند انتخابات شوراها و تا همان اندازه قادر به موفقيت هستند. چرا که اولا شورای نگهبان بسياری از نامزدهای جدی اصلاحطلبان را در حوزههای مختلف ردصلاحيت میکند و ثانيا آنها هنوز نتوانستهاند مردم را قانع کنند که ورود مجددشان به قدرت کارنامهای متفاوت از گذشته به ويژه مجلس ششم بر جا خواهد گذاشت».
وی افزود: «آنها از احترام و علاقه به مردم سخن میگويند. اينها حرفهای قشنگی است اما هنوز پاسخ ندادهاند که دليل ناکامی آنها تا چه حد مربوط به سنگاندازی محافظهکاران و تا چه حد مرتبط با مسايل ديگر بوده است. بنابراين من بعيد میدانم که اصلاحطلبان بتوانند همين ميزان کرسیهای فعلی را که در اختيار دارند حفظ کنند. آنها ديگر در موقعيت سالهای ۷۶ و ۸۰ قرار ندارند. بسياری از رأیدهندگان سنتی به اصلاحطلبان در انتخابات ۸۴ حاضر نشدند به نفع آنها به صحنه بيايند. اگر رأی ۱۷ ميليونی و رأی ۱۰ ميليونی احمدینژاد و هاشمی را کنار بگذاريم از حدود ۴۸ ميليون واجد شرايط حدود ۲۰ ميليون آنها رأی ندادند و لااقل نيمی از اين جمعيت اقناع نشدند که به هاشمی يا معين و کروبی و مهرعليزاده رأی بدهند. اصلاحطلبان در دو سال اخير نيز نخواستند به تحليل و ريشهيابی اين مسايل بپردازند. لذا من گمان نمیکنم اصلاحطلبان درخشندگی خيرهکنندهای در اسفندماه ۸۶ داشته باشند».
اين تحليلگر سياسی در ادامه به وضعيت اصولگرايان پرداخت و افزود: «بخش زيادی از ناکامی اصولگرايان در شهرهای بزرگ مربوط به اختلافات درونی آنها بود. در ميان اصولگرايان طرفداران احمدینژاد به يک سو رفتند و مابقی جناح راست به سويی ديگر و اين رأی جناح راست را شکست. آنان اکنون به طور جدی به اتحاد میاديشند و شورای حکميت تشکيل دادهاند اما بايد منتظر ماند و ديد که آيا آنان میتوانند اختلافات گذشته را حل کنند. اين بزرگترين سؤالی است که در مقابل جناح راست قرار دارد. آنها دانستهاند که بزرگترين خطر آنها اصلاحطلبان نيستند بلکه شکافی است که در درون خود آنها وجود دارد».
وی در بيان تحليل خود از احتمال اتحاد اصولگرايان اظهار داشت: «من فکر نمیکنم آنها بتوانند به انسجام برسند. چرا که بخش زيادی از مشکل آنان مربوط به سهمخواهی طرفداران آقای احمدینژاد است. رايحه خوش خدمت در انتخابات شوراها به طور جدی داعيه زعامت داشت و موکدا میخواست که هر که با ما نيست (يعنی محوريت ما را قبول ندارد) از ما نيست و اين مسأله شامل محمدباقر قاليباف و شيبانی و چمران و طلايی هم شد. اينان از هواداران دولت تمکين نکردند و از ليست آنها خط خوردند. حتی کسانی که تا مغز استخوان اصولگرا بودند مانند چمران و شيبانی کنار گذاشته شدند و من بعيد میدانم اين اتفاق دوباره تکرار نشود».
زيباکلام ادامه داد: «دولت احمدینژاد بخش زيادی از پيروزی اصولگرايان را ملهم و ناشی از حضور خود میداند. اگرچه دولت اين را نمیپذيرد اما کارنامه آنها چندان درخشان نبوده است و در حوزه اقتصاد و اشتغال و... ناکام ماندهاند. اگرچه دولت خودش، خيلی خودش را قبول دارد و صدا و سيما و مطبوعات حکومتی هم دائم او را تشويق میکنند. اما واقعيت چيز ديگری است. هواداران دولت میخواهند بخش زيادی از نامزدها منتسب به آنها باشند اما فراتر از رقابتهای سياسی، عدم موفقيت اجرايی دولت باعث میشود که اصولگرايان حاضر نباشند عنان جناح را به دست آنها بسپارند.»
وی افزود: «همانگونه که شاهديم عدهای از طرفداران گذشته دولت مثل دکتر افروغ و ابوطالب و ... جدا شدهاند و کسانی مثل دکتر توکلی و دکتر خوشچهره بسيار دلخور و منتقد هستند اما به صراحت حاضر نيستند از دولت انتقاد کنند و دندان روی جگر گذاشتهاند و تحمل میکنند».
زيباکلام در پايان گفت: «طرفداران احمدینژاد میخواهند مجلس هشتم مجلس همسو و هماهنگ به طور صددرصدی حامی آنان باشد و هيچ مشکلی ايجاد نکند. اما ديگران اين را نمیخواهند. لذا من بعيد میدانم جناح راست بتواند به ويژه در حوزههای مهم و کلانشهرها و شهرستانهای بزرگ لسيت واحد ارايه دهد».