 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
روزنامه "خه بات" ارگان حزب دمكرات كردستان عراق متعلق به بارزانی ها
گزارش داد: غنی بلوريان جزو قديمی ترين عضوهای رهبری حزب دمكرات كردستان
ايران - قبل از انقلاب 57 - درميان استقبال اعضای ارشد كردستان عراق و
جمعيت كثيری از کردهای منطقه كه برای ديدن او - که تازه از آلمان به عراق
رفته بود - آمده بودند وارد پايتخت كردستان عراق" هولير" شد.
اين سفر غیر منتظره بنا به دعوت "نيچيروان بارزانی" نخست وزیر حكومت
كردستان عراق انجام شد. غنی بلوريان پس از اعدام قاضی محمد و صدر قاضی و
خواباندن غایله حكومت خودمختار كردستان ايران توسط شاه و حمله نظامی
سراشکر همایونی و رزم ارا و سایت پنهانی قوام بمدت 25 سال را در زندان
های شاه سپری كرد. در آستانه انقلاب از زندان آزاد شد و بلافاصله راهی
مهاباد شد و در میان مردم زادگاهش زندگی پس از تبعید و زندان را ازمود او
در اولين كنگره حزب دمكرات كردستان ايران، به عضو رهبری اين حزب انتخاب
شد. در آغاز جنگ دركردستان ايران و بر سر سياستی كه او معتقد بود تا حزب
دمكرات كردستان ايران در پیش گیرد تا از جنگ و برادر کشی پرهيز شود،اما
با محالفت قاسملو و حسن زاده - که خود سودای رهبری را داشتند، روبرو شد
- و او هم از عضويت در رهبری اين حزب استعفا داد. در ابتدای دهه 60 كه
موج دستگيری ها و کمنرل حرکات روشنفکری در داخل کردستان ایران پس از حمله
نظامی و آمدن خاخالی و چمران و متوسلیان و...برای بیرون راندن احزاب
سیاسی شبه نظامی کرد آغاز شد ؛ غنی بلوريان از ايران خارج شد و 30 سال
دیگر را هم در غربت و تبعید بسر برد.
او با رهبران هر دو حزب كردستان
عراق و ایران از نزديك آشناست و رهبران كنونی دولت كردستان عراق نيز- به
خاطر تاریخی بودن چهره اش - برای وی احترامی ويژه قائل اند. هنوز معلوم
نيست غنی بلوريان در كردستان عراق اقامت خواهد كرد و يا به کردستان ایران
و زادگاهش می رود و یا پس از سفری كوتاه دوباره به محل زندگی خود در
اروپا بازخواهد گشت.
غنی بلوريان پس از ورود به كردستان عراق با "كمال كركوكی" نايب رئيس
پارلمان كردستان ديدار و گفتگو كرد و سپس برای ادای احترام بر سر مزار
"ملا مصطفی بارزانی" و "ادريس بارزانی" كه با هر دو آنها از نزديك آشنائی
داشت حضور يافت.
به تازگی در ایران خاطراتش ترجمه شد ، که متاسفانه ترجمه ای است آزاد و
غیر معتبر از متن اصلی او که به زبان کردی در سوید انتشار یافت.... اما
نام او در تاریخ معاصر ایران و به ویژه کردستان جاوید خواهد ماند.
