 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
ممانعت از ورود زنان به استاديوم آزادي تهران و اهانت به آنان نمونه آشكار ديگر از نقض سيستماتيك حقوق انسانها در ايران است
ماموران انتظامي نه تنها از ورود زنان علاقه مند به تماشاي فوتبال بين تيم هاي ملي ايران و كستاريكا در استاديوم آزادي ممانعت كردند بلكه با توهين و به زير كشيدن پرچم وسپس با قسم دروغ آنان را با اتوبوس به تهران بازگرداندند.
البته اين اولين باري نيست كه زنان در ايران شهروند درجه دوم محسوب شده و ابتدائي ترين حق آنان ناديده گرفته مي شود.
ممانعت از حضور زنان در ورزشگاه ها نشان ازعمق ضديت تفكر مقامات حاكم با مسئله زن در ايران دارد كه در تناقض آشكار با نقض منشورجهاني حقوق بشر سازمان ملل دارد.
|
advertisement@gooya.com |
|
ممانعت از حضور زنان به عنوان شهروندان ايراني در استاديوم ها نشان از سيستما تيك بودن نقض حقوق انسا نها در ايران هست.
ما از تمامي فعالان حقوق بشري و حقوق زنان در خواست ميكنيم نسبت به اين تبعيض آشكا ر و احقاق ابتدائي ترين حق زنان ايراني اقدام نمايند.
كانون انديشه، گفتگو و حقوق بشر (تورنتو)
cdhriran.blogspot.com
12 اسفند 1384 برابر با 2 مارس 2006
