اتحادیه اروپا و همجنسگرایان ایرانی، پیام شیرازی

payam@pglo.org

مدتی پیش نماینده دولت هلند در پارلمان اروپا پیش نویس قطع نامه ای را تهیه کرد مبنی بر اینکه دولت ایران حقوق بشر را نقض می کند و آن را از طرف خانم امینه بوزکورد تقدیم پارلمان اروپا کرد. آنچه که جالب توجه است موارد تشکیل دهنده این قطع نامه به نقض حقوق بشر همجنسگرایان ایرانی مربوط می باشد که از نظر قانون مجازات اسلامی محکوم به مرگ و شلاق هستند و آشکارا در میادین شهر اعدام و سنگسار می شوند.
دولت هلند و سازمان های غیردولتی حقوق همجنسگرایان پیگیر و خواستار تصویب این قطع نامه و لغو معاهدات اقتصادی اتحادیه اروپا علیه ایران به جهت تحت فشار قرار دادن ایران تا زمان لغو تبعیض های جنسیتی و نقض حقوق بشر شده اند.
با تصویب قطع نامه پیشنهادی هلند در اتحادیه اروپا دولت جمهوری اسلامی ایران دومین قطع نامه سنگین علیه فعالیت های مغایر حقوق بشرش را در کارنامه امسال خواهد داشت. قبل از این در آخرین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطع نامه پیشنهادی دولت کانادا در زمینه موارد نقض حقوق بشر دولت ایران پس از تصویب در کمیسیون های مختلف به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید.
این راهی است که متاسفانه مسولین جمهوری اسلامی ایران با سرسختی خود مواضع منتقدین حقوق بشر در کشورمان را صریح تر و ادامه راه خود را تنگ تر می کنند. اما این بار اتحادیه اروپا به سرپرستی هیات دولت هلند قدمی محکم و بلند برداشته است. شبیه سرسختی که در مورد روابط ترکیه و اتحادیه اروپا از سال ها پیش نشان داده شده بود.

این روزها دولت ترکیه در بوته آزمایش پایبندی خود به منشور حقوق بشر و از جمله آن آزادی حقوق همجنسگرایان قرار دارد. ترکیه شاید سرمشق مناسبی برای دولت جمهوری اسلامی ایران نباشد چرا که همجنسگرایی را محکوم نمی کند و دست کم سه موسسه غیردولتی در امور اقلیت های جنسیتی دارد. اگر چه ایران متقاضی عضویت در اتحادیه اروپا نیست اما روابط اقتصادی دولت ایران و اتحادیه اروپا کم تاثیر در قطعنامه پیشنهادی هلند در حمایت از حقوق جنسیتی (همجنسگرایان، دوجنسگرایان و دوجنسگونگان) ایران نمی باشد.
و در پایان شاید شنیدن این خبر از جهاتی خشنود کننده باشد اما از این رو تاسف آور است که فعالین حقوق بشر غیر ایرانی نگرانی بیشتری در قبال حقوق پایمال شده اقلیت های جنسیتی در ایران نشان می دهند. در مقابل آن صدایی از هم میهنان روشنفکر، جمهوری خواه و مدعیان آزادی و حقوق بشرمان برنمی خیزد و هنوز با موضوع جنس و جنسیت به دید تابو و اکراه نگاه می کنند و معتقد به سهم بندی آزادی بین طبقه های مختلف اجتماع هستند.