 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
مخدوش‌شدن هويت ديني انجمن‌هاي اسلامي، يك اشتباه استراتژيك است
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي
ابراهيم يزدي اظهار داشت: جنبش دانشجويي به دليل پيوند خوردن با پارامتر‌هاي خاص، هيچ گاه شور و نشاط خود را از دست نمي‌دهد. تصور نمي‌كنم كه اين شور و نشاط از بين رفته باشد؛ اما انجمن‌ها و سازمان‌هاي دانشجويي اكنون در حال يك دگرديسي تاريخي هستند.
«يزدي» در گفت و گو خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) با ابراز اين عقيده كه بين انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان بعد از پيروزي انقلاب و حاكميت، ارتباط تنگاتنگي به وجود آمد، اضافه كرد : از سال 76 و انتخاباتي كه صورت گرفت تدريجا انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان و دفتر تحكيم وحدت به سمت و سويي ديگر رفتند. آنها از قدرت فاصله گرفتند كه به نظر من اين سياست درستي است.
وي با بيان اين‌كه اين فاصله گرفتن از قدرت براي انجمن‌ها هزينه دارد و اين هزينه مي‌تواند محدوديت‌هاي زياد باشد، به بروز بحران در انجمن‌هاي اسلامي اشاره كرد و گفت: اما اين بحران خوبي است، چرا كه بالاخره انجمن‌ها بايد استقلال خود را به‌دست بياورند. ترديدي ندارم كه دير يا زود انجمن‌هاي اسلامي اين بحران را پشت سر خواهند گذاشت.
اين فعال سياسي در ادامه با بيان اين‌كه بخش اصلي هويت هر پديده‌اي، هويت تاريخي است، خاطرنشان كرد: اگر انجمن‌هاي اسلامي بخواهند هويت تاريخي خود را فراموش كنند، در واقع هويت خود را مخفي كرده‌اند؛ چرا كه انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان در دانشگاه‌هاي ايران وارث يك اعتبار و سابقه‌ي 60 ساله هستند، بنابراين اگر اين اعتبار تاريخي‌شان را با كاهش هويت ديني‌شان مخدوش كنند، دچار يك اشتباه استراتژيك و راهبردي شده‌اند.
|
advertisement@gooya.com |
|
يزدي هم‌چنين با اشاره به واقعه‌اي 13 آبان 58 گفت: انجمن‌هاي اسلامي ديگر نمي‌توانند زير پوشش چنين حركت‌هايي انسجام تاريخي‌شان را به‌دست بياورند؛ بلكه بايد به شرايط كنوني جامعه حساسيت نشان دهند. علاوه بر آن، يكي از سنت‌هاي انجمن‌هاي اسلامي اين بوده كه به مسائل صنفي دانشجويي اولويت اول مي‌دادند؛ در حالي‌كه امروز نسبت به مطالبات صنفي دانشجويان مثل كيفيت تدريس و حق فعاليت‌هاي آزاد در دانشگاه كمتر توجه كرده‌اند.
وي در پايان گفت:انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان مي‌توانند انجمن اسلامي بمانند، اما به عنوان مدافع حقوق صنفي بايد از حقوق طبيعي دانشجويان براي تشكيل انجمن غيردولتي و NGOها دفاع كنند كه اگر اين‌طور شود، رابطه‌ي نزديك‌تري با بدنه‌ي دانشجويان پيدا مي‌كنند.
