مجلس نمايندگان آلمان در روز جمعه ۱۶ دسامبر در برلين به اتفاق آرا قطعنامهاى را تصويب كرد كه در آن از گفتههاى رييس جمهور ايران محمود احمدىنژاد به عنوان اظهاراتی ”كاملا ناپذيرفتنى“ نام برده شد. در اين قطعنامه آمده است كه اسراييل بايد بتواند در مرزهايى كه از نظر بينالمللى به رسميت شناخته شده به دور از ترس و ترور و خشونت به موجوديت خود ادامه دهد.
مجلس نمايندگان آلمان ”بوندستاگ“ گفتههاى رييس جمهور ايران را به شدت محكوم كرد. محمود احمدىنژاد در هفتههای اخير چندبار پيگرد و كشتار يهوديان در طول جنگ جهانى دوم به دست ناسيونال سوسياليستها، نازيها، را انكار كرده و حق موجوديت اسراييل را زير سؤال برده بود. اريكا اشتاينباخ Erika Steinbach، نماينده حزب دموكرات مسيحى آلمان گفت: ”درخواست احمدىنژاد براى اينكه اسراييل به اروپا يا كانادا منتقل شود، و اينكه اسراييليها مردم اين كشورها را از سرزمينشان بيرون كنند – چون چيز ديگرى از اين گفته نمىتوان برداشت كرد – بسيار خشمبرانگيز و همراه با ديدى تحقيرآميز به انسانهاست.“
اشتاينباخ گفت كه اگر رييس جمهور ايران واقعا خيال مىكند كه پيگرد و كشتار يهوديان در جريان جنگ جهانى دوم افسانه است، به او پيشنهاد مىكنم كه از آشويتس Auschwitz ديدن كند، از اردوگاهى كه يهوديان را در آن نگاه مىداشتند و سپس بسيارى از آنان را به قتل رساندند.
همچنين فلوريان تونكار Florian Toncar از حزب دموكراتهاى آزاد آلمان به روشنى در اين مورد موضعگرفت و گفت: ”اين حرفها حملههايى هستند كه چندين بار تكرار شدهاند، حملههايى هدفمند، تكرارى و غيرقابل تحمل كه ما به شدت رد مىكنيم.“
تونكار گفت كسى كه اين گونه سخن مىگويد، از اصول اساسى سازمان ملل متحد بسيار دور مىشود.
فولكر بك Volker Beck نماينده حزب سبزهاى آلمان تاكيد كرد: ”ما بايد نتايجى از اين قضيه بگيريم و روابط اقتصادى، ديپلماتيك و ديگر روابطمان را با ايران بررسى كنيم و ببينيم چگونه مىتوانيم به ايران فشار بياوريم تا به عنوان عضو طبيعى جامعه جهانى رفتار كند.“
گرنوت ارلر Gernot Erler از حزب سوسيال دموكرات آلمان و نماينده دولت در وزارت امور خارجه آلمان به نام دولت آلمان تصريح كرد: ”دولت آلمان اين اظهارات را به شديدترين نحو محكوم مىكند. براى ما پشتيبانى بىقيد و شرط از حق موجوديت دولت اسراييل يكى از ستونهاى اصلى سياست خارجى آلمان به شمار مىآيد.“
ارلر گفت كه معتقد نيست كه قطع روابط ديپلماتيك با ايران راه درستى باشد، چون اين باعث خواهد شد كه مذاكرات با ايران بر سر برنامه اتمىاش دچار مشكل شود. ارلر به نام دولت آلمان از دولت ايران خواست كه ”از تلاشهايى كه براى برقرارى صلح ميان اسراييل و همسايگانش مىشود پشتيبانى كند و دست از حمايت گروههايى بردارد، كه خشونت به كار مىبرند يا ديگران را فرامىخوانند تا خشونت را به كار گيرند.“