 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
تهران ، خبرگزاري جمهوري اسلامي ۸۴/۰۹/۱۵
"محمود احمدي‌نژاد" رييس جمهوري در آستانه روز ۱۶آذر در گفت و گويي كوتاه، از فعاليت‌هاي دوران دانشجويي‌اش سخن گفت.
رييس جمهوري با اشاره به ضرورت سفرش به عربستان براي شركت در كنفرانس اسلامي ، قول داده است كه در آينده به طور مفصل در اين خصوص سخن خواهد گفت.
احمدي نژاد در اين گفت و گو كه نسخه‌اي از آن روز سه شنبه از طريق دفتر رييس جمهوري در اختيار ايرنا قرار گرفت، تصريح كرده است كه "در هيچ موقعيتي به اندازه خانه اصلي ام ، دانشگاه، راحت نيستم."
رييس جمهوري با بيان اينكه " بيشتر عمر بنده به عنوان دانشجو يا استاد در دانشگاه سپري شده" ، خاطرنشان كرد: اين چهار سال رياست جمهوري را نيز يك ماموريت موقت دانشگاهي براي خود تلقي مي‌كنم.
احمدي نژاد افزود: من، سه مرحله از فعاليت‌هاي دانشجويي را تجربه كرده‌ام. ابتدا سالهاي ۱۳۵۴تا انقلاب كه بچه‌هاي مسلمان، در صف مقدم مبارزه با رژيم سلطنت بودند.
"خاطرات آن دوران و از جمله پخش شبنامه‌ها و درگيري‌هاي پراكنده، در ۱۶آذر هر سال، جزء نا زدودني تاريخ مبارزات است."
رييس جمهوري ادامه داد: در آن دوران، ما بايد هويت انقلابي دانشجويي مسلمان و همچنين هويت اسلامي دانشجوي انقلابي را توامان حفظ مي‌كرديم. يعني بچه‌هاي مسلمان از لحاظ فيزيكي در جنگ و گريز با دستگاه شاه و از لحاظ تفكر، در جنگ و گريز با فرهنگ غزبزدگي و ماركسيستي بايد مبارزه مي‌كردند.
وي افزود: در واقع دانشجوي مسلمان در دو جبهه توامان، بايد حضور بهم هم مي‌رساند و بر بحران هويت، غالب مي‌آمد.
" مبارزه با شاه و شلوغ كردن دانشگاه و درگيري‌هايي كه در ۱۶آذر هر سال يا ... داشتيم، گرچه جز روزهاي فراموش ناشدني زندگي دانشجويي ماست، اما اتفاقا بخش آسان مبارزه بود."
احمدي نژاد ادامه داد: مرحله دوم، سالهاي ۱۳۵۷تا ۱۳۶۰بود كه انقلاب پيروز شد و بچه‌هاي مسلمان بايد از ميراث شهدا دفاع مي‌كردند و با تشكيل انجمن‌هاي اسلامي و سپس دفتر تحكيم وحدت، در واقع، بچه‌ها صف پولادين جنبش اسلامي دانشجويي را مظلومانه در برابر ماركسيست‌ها، منافقين، ليبراليست‌ها و ... تشكيل مي‌دادند.
"من در فرصت‌هاي بعدي انشاء‌ا.. راجع به اين صفبندي‌ها، تحليل خودم را ارائه خواهم كرد."
احمدي نژاد گفت: مرحله سوم، از سال ۱۳۶۰به بعد بود كه مساله اصلي بچه‌ها، خدمت رساني به محرومين در سراسر كشور و مقاومت در برابر تروريزم و تجزيه طلبي‌هاي داخلي و نيز جنگ تحميلي بود كه بچه‌هاي مسلمان دانشگاه علاوه بر حضور در دانشگاه، بايد غريبانه و با فداكاري مطلق در اين دو جبهه مي‌جنگيدند.
وي خاطرنشان كرد: اگر هزاران شهيد دانشگاهي نبود، اين پيروزي‌هاي بزرگ بدست نمي‌آمد.
وي افزود: پاسخ تفصيلي به سئوال شما را به شرايط ديگري موكول مي‌كنم ولي اجمالا بدانيد كه ايجاد تقابل ميان "توده - نخبگان"، تقابل غلطي است و در ذهن بنده چنين نقشه‌اي نبوده و نيست و متاسفم كه عده‌اي خود و رفقايشان را مظهر نخبگان عالم و هزاران دانشگاهي صاحب فكر ديگر را غير نخبه و عوام مي‌دانند.
رييس جمهوري همچنين گفت: البته بنده به تعريف‌هاي كلاسيك از"روشنفكري" هم منتقدم و بدون نفي ارزش روشنفكري ديدگاه خود را در اين‌باره در آينده نزديك با برادران و خواهرانم در دانشگاه در ميان خواهم گذاشت.
