 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
مراسم را در دانشگاه لغو کردند؛ دانشجویان و کارگران در خیابان آن را اجرا کردند
گزارش اختصاصی آشوب
امروز یک شنبه 6 آذر بنا بر اعلام قبلی قرار بود سمینار بررسی حقوق کار در دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه راس ساعت 12 با حضور جمعی از فعالین کارگری و دانشجویی برگزار گردد. اما حراست دانشگاه و مدیریت دانشکده در یک اقدام غیر متعارف و خود سرانه نیم ساعت قبل از شروع مراسم اعلام لغو مراسم را کردند و درب سالن مراسم را قفل کردند. سپس از ورود کسانی که برای شرکت در مراسم آمده بودند، به دانشکده جلوگیری کردند. از جمله از ورود کارگران و دانشجویان دیگر دانشگاه ها ممانعت به عمل آوردند تا آن جایی که حتی دانشجویان دیگر دانشکده های علامه را هم اجازه ی ورود ندادند.
در اعتراض به این عمل کرد نا درست دانشگاه، دانشجویان در ابتدا جلوی درب ورودی بر روی زمین نشستند و با در دست داشتن کارت های دانشجویی خود به دیگر دانشجویان می گفتند که ما را به دانشکده راه نمی دهند. بعد از چند دقیقه با توا فق حاضران قرار بر این شد که مراسم به شکل نمادین در پیاده روی جلوی دانشکده روبروی درب اصلی دانشکده برگزار شود. بدین منظور دانشجویان با در دست داشتن پلاکاردهایی با مضامین اعتراض به امنیتی شدن فضای دانشگاه، دخالت خود سرانه ی حراست دانشگاه در مراسم های دانشجویی، عدم اجازه ی ورود دانشجویان به داخل دانشکده و لغو بدون دلیل برنامه و سمینار؛ رو به خیابان ایستادند. بعد از آن یکی از دانشجویان ضمن اعلام اعتراض به این برخورد بسیار نا پسند و توهین آمیز دانشگاه از آقای اصانلو به عنوان نماینده ی سندیکای اتوبوس رانی و یکی از فعالین جنبش کارگری دعوت کردنمد که در میان جمعیت حاضر که رفته رفته با پیوستن دیگر دانشجویان رو به افزایش می گذارد به سخنرانی بپردازند. آقای اصانلو در ابتدا صحبت ضمن ابراز تاسف از این برخورد نامناسب دانشگاه و لغو برنامه در سخنانی بر لزوم پیوند جنبش دانشجویی با جنبش کارگری تاکید کردند و این دو را مکمل و در کنار هم عنوان کردند . همچنین ایشان با اشاره به فضای رخوت آلود دانشجویان و عدم شرکت اکثریت دانشجویان در این گونه برنامه ها فعالین دانشجویی را دعوت به بازنگری در جنبش کردند. در انتها بار دیگر با محکوم کردن عمل نا پسند دانشگاه در لغو برنامه و همچنین راه ندادن مهمانان و دانشجویان به داخل دانشگاه گفتند (( جای تاسف است کارگرانی که خود سازنده ی ساختمان دانشکده هستند اجازه ی ورود به آن را ندارند.))
بعد از ایشان خانم پریسا نصر آبادی از فعالین دانشجویی طی سخنانی بر لزوم عقب ننشستن دانشجویان در برابر این بر خورد های دانشگاه و مقاومت و همبستگی دانشجویان در مقابل آن بار دیگر تاکید کردند که جنبش دانشجویی نمی تواند به تنهایی عمل کرد خوبی داشته باشد و باید با دیگر جنبش های اجتماعی موجود از جمله جنبش کارگری پیوند های مستحکم تری بر قرار کند. همچنین ایشان بحث های حقوقی در قبال نیروی کار در جامعه را در جملات کوتاهی بیان کردند. سپس یکی دیگر از فعالین کارگری در طی سخنان کوتاهی با مقایسه ی فضای کنونی جامعه ایران با ادوار گذشته و دوران حکومت های گذشته ابراز تاسف کردند که همواره حرکت های حق طلبانه ی کارگران با سرکوب و مقابله ی حکومت ها مواجه شده و أنان حتی به اندازه ی سرمایه داران غربی هم حاضر نیستند اندک حقوقی برای کارگران قائل شوند. ایشان ضمن تشکر از دانشجویان ابراز امیدواری کردند که این دو جنبش در کنار هم آینده یروشن تری برای کل جامعه ترسیم کنند.
|
advertisement@gooya.com |
|
یکی دیگر از فعالین کارگری گفتند: (( در فضا های کارگری که به قول این آقایان و تبلیغات دروغینشان فضاهای چندان مناسبی نیستند هم این گونه بر خورد نمی شود که مهمانان را به داخل راه ندهند و با حالتی توهین آمیز با أنان مواجه شوند.)) که اين سخن با تشویق و درورد فرستادن دانشجویان مواجه شد.
در انتها نیز یکی از دانشجویان در سخنانی عملکرد دانشگاه را در لغو این برنامه نا بخردانه و غیر عقلانی خواند و اعلام کرد که این گونه رفتار ها نه تنها ما را در راه مان مایوس نمی کند که حتی مارا در اجرای برنامه های خود جدی تر می کند که نمونه ی امروز را دانشگاه دید که اگر برنامه ی ما لغو شود و سالن را از ما بگیرند و حتی اجازه ی ورود دانشجویان را به دانشکده ندهند ما در بیرون دانشگاه هم برنامه ی خود را اجرا می کنیم و چه بهتر بود که دانشگاه اندکی با تامل بیشتر با این قضیه بر خورد می کرد
بعد از اتمام سخنرانی ها دانشجویان با تشکیل حلقه ای سرود (( سر اومد زمستون )) را با صدای بلند خواندند که این امر مورد توجه ی عابران و مردمی که در اطراف تجمع ایستاده بودند قرار گرفت و با تشویفق أنان مواجه شد. بعد از أن تجمع در کمال آرامش و بدون هیچ درگیری اتمام پذیرفت.
در حاشیه:
*عابرانی که در پیاده رو بودند با توجه ی خاصی به تجمع نگاه می کردند و با سوال کردن از دانشجویان علت تجمع را جویا می شدند و بعضا بعد از توضیح دانشجویان به نشانه ی حمایت برای مدتی در کنار دانشجویان می ا یستادند.
* ماشن های عبور کننده از خیابان با به صدا در اوردن بوق های خود و تکان دادن دست همراهی خود را با دانشجویان اعلام می کردند.
* بر روی یکی از پلاکار د ها این جمله نوشته شده بود))دانشجویان را به دانشگاه راه نمي دهند؟!)) که این جمله مورد توجه ی مردم عادی قرار می گرفت .
