 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
*انتقاد حزبي لازمه يك جامعه آزاد است
*شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات بايد تقويت شود
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: تاريخ
دبيركل سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي ايران اظهار داشت: « سازمان همواره معتقد بوده و هست كه در يك جامعه آزاد و سالم، احزاب و گروههاي سياسي همواره فعال هستند و فعاليت آنها به توسعه سياسي كمك خواهد كرد.»
وي به خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: « در واقع احزاب آن بخش از نيروها را كه در جامعه حضور دارند به سمت مثبت سوق مي‌دهند و كار حكومت را سبك مي‌كنند. انتقاد حزبي لازمه يك جامعه آزاد است.»
محمد سلامتي درباره رابطه سازمان مجاهدين با ساير گروههاي اصلاح‌طلب نيز توضيح داد: « سازمان سعي كرده است رابطه خود با گروههاي دوم خردادي را از طريق شوراي هماهنگي گروههاي دوم خرداد تقويت كند و هنوز هم عضو اين شوراست.»
وي به خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران گفت: «برخي تصور مي‌كنند كه رابطه ما بيش از اين است و ما براي ساير گروه‌ها خط مشي تعيين مي‌كنيم، اما ما اين تعبير را نداريم. سازمان اولين تشكيلات سياسي بود كه بعد از انقلاب تاسيس شد و طبيعتا تجربه همكاران ما از سايرين بيشتر بوده است. در زمان تشكيل جبهه مشاركت نيز اعضاي آن با ما روابط نزديكي داشتند و برخي از آنها در تحريريه عصرما بودند. طبيعتا تشكيل جبهه مشاركت بدون مشورت با سازمان نبود، ولي اساس كار جبهه مشاركت توسط اعضاي آن تنظيم شده بود. اين گفته‌ها بيشتر براي ايجاد تخريب و تفرقه و بدبيني بين گروههاي اصلاح‌طلب است. برخي از روي خصومت اين كار را مي‌كنند و برخي از روي ناآگاهي. ما با دوستان جبهه مشاركت روابط قوي داريم ولي گاه براي توصيف اين روابط از تعابير نادرست استفاده مي‌شود.»
دبيركل سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي ايران در ادامه افزود:« در تحقق نيافتن تمام اهداف اصلاحات، دولت، مجلس ششم و گروههاي اصلاح‌طلب همگي مقصر هستند، اما اين بخش كوچكي از مسائل است. بخش عمده اين ناكامي‌ها در دست جناح مقابل بود كه از تمام ابزارهاي مشروع و نامشروع خود براي كارشكني در جبهه اصلاحات استفاده كرد. اگر اصلاح‌طلبان با موانع جناح مقابل مواجه نمي‌شدند شايد هم‌اكنون وضعيت براي آنها نيز بهتر بود. آقاي خاتمي نيز سياست‌هاي خاص خودشان را داشتند. سازمان نيز نظرات خود را از طريق مجلس كه رابطه محكمي با دولت داشت انتقال مي‌داد. در بسياري از موارد بخصوص در عرصه سياست خارجي نيز با دولت اتفاق نظر داشتيم.»
وي همچنين به فعاليت‌هاي سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي در عرصه سياست اشاره كرد و يادآور شد:« سازمان همواره گفت‌وگوي انتقادي را تبليغ كرده است، چون همين شيوه مي‌تواند احزاب و مواضع آنها را روشن كرده و از انحراف دولت جلوگيري كند. در عصر ما نيز براي نقد مواضع جناح مقابل و مواضع خودمان همواره آماده بوديم و استقبال مي‌كرديم كه جناح مقابل نيز به اين عرصه وارد شود.»
سلامتي در رابطه با ائتلافهاي گروههاي اصلاح‌طلب به خبرنگار ايسنا گفت: «معتقديم شوراي هماهنگي بايد تقويت شود و گسترش پيدا كند. ائتلافات جديد مي‌تواند به قدرت بيشتر اصلاح‌طلبان در عرصه سياست كمك كند. در عرصه سياسي و اجتماعي از هر جبهه‌اي كه تشكيل شود استقبال مي‌كنيم، ولي ترجيح مي‌دهيم سازمان مجاهدين كار را در شوراي هماهنگي جبهه اصلاحات پيش ببرد.»
وي تاكيد كرد: «سازمان مجاهدين يك تشكيلات سياسي است كه فعاليتش در همين عرصه ادامه پيدا خواهد كرد و تلاش مي‌كند همراه با ساير گروه‌ها گسترش پيدا كند. به همين خاطر عضوگيري آن ادامه پيدا مي‌كند تا به سهم خود فضاي سياسي جامعه را با نشاط‌تر كند.»
سلامتي گفت: «اصل برنامه ما حضور فعال در انتخابات مجلس و شوراي شهر است مگر اينكه بخواهند موانعي ايجاد كنند و سدهايي را به وجود بياورند كه نگذارد حضور پررنگ داشته باشيم.»
محمد سلامتي در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا، با اشاره به اهداف تشكيل سازمان مجاهدين، خاطرنشان كرد: «از اواخر سال 57 اين فكر به ذهن برخي دوستان رسيد كه گروه‌هايي كه قبل از انقلاب فعاليت سياسي يا نظامي داشتند با هم متحد شوند و تشكيلات جديدي را پايه‌ريزي كنند. اين كار با صحبت و تبادل نظر انجام شد و در 16 ارديبهشت 58، توسط هفت گروه مبارز قبل از انقلاب، سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي تشكيل شد. در ابتداي كار، سازمان فعاليت نيمه علني داشت و دليل آن نوپايي انقلاب بود كه تضمين خاصي براي دوام آن وجود نداشت.»
وي يادآور شد: «در آن وضعيت فوق‌العاده، سازمان نيروهاي خود را ساماندهي كرد و در ارگان‌هاي رسمي حضور فعال داشت و حتي در تشكيل برخي مجموعه‌ها مانند سپاه و صدا و سيما مشاركت كرد. سازمان شاخه نظامي هم داشت و در مواقع بحراني كشور حضوري موثر داشت. سازمان مجاهدين در عرصه سياسي نيز حضور بسيار فعالي داشت و با تدابير خود بسياري از توطئه‌ها عليه انقلاب را خنثي كرد.»
وي ادامه داد: «در سال 58 بنا به پيشنهاد برخي از دوستان، آقاي راستي به عنوان نماينده امام در سازمان انتخاب شد و با بروز برخي اختلافات، در نهايت در سال 61 تعدادي از اعضا از جمله خود من از سازمان كناره‌گيري كرديم. سازمان فعاليت سياسي داشت ولي چون با دولت هماهنگ نبود، مشكلاتي براي آن به وجود آمد و در نهايت سازمان در سال 65 با تاييد امام منحل شد. البته اختلافات فكري سازمان به دليل ديدگاه خاص آقاي راستي بود و ريشه در مسائل اقتصادي داشت. اين اختلافات، اوايل تشكيل سازمان يعني در سال 58 نيز به نوعي خودش را نشان داده بود.»
سلامتي خاطرنشان كرد: «بعد از سال 65، جو ضد تشكيلاتي در جامعه به وجود آمده بود. بعد از سازمان مجاهدين، حزب جمهوري نيز منحل شد و تقريبا هيچ تشكيلات سياسي كه هم نظام را قبول داشته باشد و هم در چارچوب آن عمل كند وجود نداشت. برخي از دوستاني كه از سازمان قبلي جدا شده بودند قصد داشتند كه در يك موقعيت مناسب، تشكيلات جديدي را پايه‌ريزي كنند، ولي فضاي جامعه اقتضا نمي‌كرد. من در اين خصوص با آقايان هاشمي، كروبي و عبايي صحبت كردم. همه آنها با ايجاد يك حزب جديد موافق بودند و استقبال كردند.»
سلامتي افزود: «قصد ما اين بود كه سازمان قبلي دوباره احيا شود، به همين خاطر فقط با يك تغيير در نام، سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي ايران در دهم مهر 1370 تاسيس شد.»
دبيركل سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي ايران ادامه داد: «تصميم گرفتيم براي جلوگيري از بروز مشكلات، مواضع فكري خود را مدون كنيم و كار خود را در مورد مسائل اقتصادي، فرهنگي و سياست داخلي و خارجي آغاز كرديم. اعضاي سازمان قصد داشتند كه يك ارگان انتشاراتي داشته باشند، به همين دليل مجوز نشريه "عصر ما" را در سال 1373 گرفتند. مواضع سازمان به صورت كامل در عصر ما منتشر مي‌شد و برخلاف سازمان قبلي، فعاليت‌هاي تشكيلات جديد كاملا علني بود.»
وي در خصوص شيوه فعاليت‌هاي سياسي سازمان مجاهدين گفت: «از همان ابتداي تشكيل در عرصه سياست حضور فعال داشتيم، به ويژه در سال 76 كه از طريق شوراي هماهنگي نيروهاي خط امام سعي كرديم با گروههاي مختلف رايزني كنيم. بعد از انتخاب آقاي خاتمي به رياست جمهوري، به فعاليت خود ادامه داديم و سعي كرديم كار را به بهترين نحو پيش ببريم.»
سلامتي ادامه داد: «سازمان همواره سعي كرده كه سخنگوي طبقات محروم جامعه باشد و ديدگاه‌هاي سياسي و اقتصادي خود را بر همين اساس تنظيم كرده است. اما چون هنوز احزاب در بدنه جامعه جا نگرفته‌اند، سازمان عمدتا در قشر روشنفكر جا دارد. سازمان از ابتدا ديدگاه‌هايي داشته است كه سعي بر حفظ آن داشته‌ايم. البته برخي مواقع به دليل مسائلي مانند انتخابات از ارائه شفاف‌تر ديدگاه‌هاي خود غافل شده‌ايم ولي آنها را از دست نداده‌ايم و تحولات جامعه را با همين ديدگاه‌ها مدنظر قرار مي‌دهيم.»
