 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
تهران، خبرگزاري جمهوري اسلامي ۸۴/۰۷/۲۸
داخلي. فرهنگي. نشريه دانشجويي.
"عماد افروغ" رييس كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي گفت: براي پا گرفتن نشريات دانشجويي توانمند و اثرگذار بايد خطوط قرمز فردي و اجتماعي رعايت شود.
به گزارش روز پنجشنبه خبرنگار فرهنگي ايرنا، وي كه در نشست مجمع صنفي نشريات دانشجويي با موضوع "نشريات دانشجويي و نقد و اصلاح فضاي فرهنگي" سخن مي‌گفت، افزود: براي تهيه نشريه دانشجويي بايد مقوله‌هايي چون تعريف مشخص از نشريه، آزادي بيان و مطبوعات را بشناسيم و مفهوم دقيق و تئوري روشني ارايه دهيم.
وي، به تئوري‌هاي مرسوم در دنيا اشاره كرد و گفت: اقتدار گرايي، آزادي گرايي و مصونيت اجتماعي از جمله اين نظريه‌ها به شمار مي‌رود.
"نظريه اقتدارگرايي اكنون ديگر رايج نيست و نظريه آزادي گرايي نيز كه بر پايه ليبراليسم اوليه شكل گرفت مورد نقد واقع شده و خطوط قرمز را صرفا فردي نمي‌داند."
نماينده تهران در مجلس افزود: مصونيت اجتماعي نظريه‌اي است كه توجه ويژه به آن شده. در اين نظريه خطوط قرمز صرفا فردي نيست و جامعه علاوه بر وجوه فرديش يك خصلت وراي جمع جبري افراد دارد، بنابراين بايد به خط قرمزهاي اجتماعي هم توجه كرد.
وي، به تفاوت‌هاي نظريه آزادي گرايي و مصونيت اجتماعي اشاره كرد و يادآورشد: ممنوعيت‌ها در نظريه آزادي گرايي بيشتر وجه فردي دارد و وجه اجتماعي تنها در زمان جنگ تجلي پيدا مي‌كند اما در مصونيت اجتماعي هر نوع حقوق شناخته شده اجتماعي اعم از فردي و جامعه خط قرمز محسوب مي‌شود.
افروغ بيان كرد: بر اساس اين نظريه، ما نيز درجامعه بايد فرهنگ تحقيقات را ترويج كنيم تا ديگر كسي جرات نداشته باشد به صرف دسترسي به مطبوعات به ديگري تهمت بزند.
وي خاطرنشان كرد: با توجه به اين موارد، در ارايه هر نوع مطلب و موضوعي در نشريه دانشجويي بايد تلاش كرد تا خط قرمزها لحاظ شود و بر ملا كردن حقايق با نگاه روشنفكري خود دانشجويان صورت گيرد و به هيچ يك از گروه‌هاي سياسي و قدرت وابسته نباشد.
"اگر فلسفه وجودي دانشگاه و جايگاه آن را نشناسيم نشريه دانشجويي هيچ خطي نخواهد داشت و دچار روزمرگي مي‌شود."
به عقيده وي، اكنون بيشتر مطبوعات و جرايد ما فهم درستي از تئوري‌هاي مطبوعات نداشته و فكر مي‌كنند كه آزادي بيان يعني اينكه هر چه خواستيم بنويسيم و هيچ خط قرمز فردي و اجتماعي هم نداشته باشيم.
رييس كميسيون فرهنگي مجلس با طرح اين سوال كه آيا دنياي توسعه يافته هم اين چنين با آزادي برخورد مي‌كند، يادآورشد: آن‌ها خط قرمزهاي تعريف شده‌اي دارند كه صرفا فردي يا اجتماعي نيست.
افروغ اظهار داشت: فهم درست از دانشگاه مفهوم ديگري است كه در تهيه نشريه دانشجويي بايد به آن پرداخته شود.
"آيا دانشگاه صرفا مجموعه‌اي از يك ساختمان، تعدادي استاد و دانشجو است، يا اينكه دانشگاه وجوه نرم افزاري خاص دارد و يكي از خرده نظام‌هاي خطدهنده فرهنگي است كه حتي جايگاه بلند او بايد به سياست، اقتصاد و كنش هاي اجتماعي خط و ربط بدهد؟"
وي افزود: فهم از فضاي فرهنگي و علت يابي بروز مسايل و چالش‌هاي فرهنگي داخل و خارج از دانشگاه از ديگر مقولاتي است كه در تهيه يك نشريه دانشجويي خوب بايد به آن توجه كرد.
رييس كميسيون فرهنگي مجلس در مورد شاخص‌هاي نشريه دانشجويي گفت: اين نوع نشريه بايد توسط دانشجويان اداره شود و منعكس‌كننده افكار، سليقه‌ها و ذائقه‌هاي متفاوت دانشجويي باشد و نيازهاي واقعي دانشجويان را با يك نگرش انتقادي بازتاب دهد.
افروغ خاطرنشان كرد: دانشجوياني مي‌توانند نشريه دانشجويي مناسب به مخاطبان خود ارايه دهند كه با مفهوم روشنفكري آشنا باشند در غير اين صورت تلاش‌هاي آنان در جهت حقيقت جويي، آگاهي بخشي و انعكاس نيازهاي واقعي دانشجويان بي‌نتيجه خواهد بود.
وي اظهار داشت: منظور از روشنفكري، روشنفكري پست مدرنيستي نيست زيرا اين نوع، هيچ ساختار و شالوده‌اي را بر نمي‌تابد و منعكس‌كننده يك سري مفاهيمي است كه مبنا و پايه درستي ندارد.
عضو فراكسيون اصولگرايان خاطرنشان كرد: اگر قرار بر اين است كه نشريه دانشجويي نمادي از جريان روشنفكري باشد بايد به يك جنبش دانشجويي متصل بوده و به هيچ يك از گروه‌هاي سياسي و قدرت وابسته نباشد تا صرفا بازتاب دهنده ديدگاه‌هاي اين گروه‌ها باشد.
وي گفت: فرض بر اين است كه نشريه دانشجويي قصد دارد حقايق را آشكار كند و با شبكه القايي قدرت‌هاي مختلف داخل و خارج از دانشگاه چالش داشته باشد، كه در اين صورت بايد از يك چارچوب اساسي و تئوري مشخص برخوردار شود.
رييس كميسيون فرهنگي مجلس تصريح كرد: اگر نظام اجتماعي جامعه را متشكل از سه خرده نظام فرهنگ، اقتصاد و سياست بدانيم جايگاه دانشگاه در خرده نظام فرهنگي است، زيرا در آنجا انديشه و اطلاعات توليد مي‌شود.
"اكنون در جامعه با يك فضاي مفرط سياست زده و اقتصاد زده مواجه هستيم و فرهنگ و دانشجو جايي ندارد كه اين زيبنده جامعه ما نيست."
وي، در ادامه به آسيب‌هاي فرهنگي دانشگاه‌ها اشاره كرد و استقرار نظام سرمايه‌داري در بخش فرهنگي و فكري‌و معرفتي در حرف‌هاي دانشجويان، اشاعه نوعي ليبراليسم و سكوراليسم و فمينيسم راديكال، كج فهمي از تمدن اسلامي و فاصله گرفتن از آن و بي‌توجهي به هويت فرهنگي و تاريخي و كمرنگ شدن نقش كاركرد جامعه پذيري دانشگاه را از جمله اين آسيب‌ها برشمرد.
افروغ، مهمترين اقدام نشريات دانشجويي را آسيب‌شناسي اقتصادي، سياسي و فرهنگي از درون يا خارج از دانشگاه دانست و خاطرنشان كرد: تا زماني كه يك نگاه روشن از آسيب‌ها وجود نداشته باشد نمي‌توان راهكارهاي مختلف را حلاجي كرد.
