 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
معصومه شفيعي، همسر اكبر گنجي در نامه‌اي به رييس قوه‌ي قضاييه، درخواست كرده كه درباره‌ي آنچه كه «تخلفات قانوني دادستان تهران در اين پرونده» خوانده، اقدام قضايي مناسب صورت گيرد.
به گزارش گروه دريافت خبر خبرگزاري دانشجويان ايران در اين نامه كه نسخه‌اي از آن به ايسنا نمابر شده، آمده است: ساعت ٢١ شامگاه سه شنبه ١٧/٣/١٣٨٤ يك دستگاه ماشين هايس - كه شيشه‌هاي آن با پرده كاملا پوشانده شده بود - به همراه چند دستگاه خودروي سواري به درب منزل ما آمده و با نشان دادن كاغذي كه ادعا كردند حكم جلب آقاي گنجي است قصد دستگيري ايشان را داشتند. قبل از خواندن حكم و بدون نشان دادن كارت شناسايي با هل دادن در حدود ١٢ - ١٠ نفر از ماموران - كه به ادعاي همسر گنجي از سوي مرتضوي آمده بودند- به داخل منزل ريخته و به سرعت خود را به پشت‌بام رسانده و طبقات ساختمان از جمله منزل همسايه و منزل ما را بازرسي كردند. از آنجا كه گنجي در منزل نبود موفق به دستگيري وي نشدند. نظر به اين‌كه دستگاه قضايي بارها و بارها نسبت به مراجعه‌ي ماموران قلابي دستگاه‌هاي مختلف با كارت شناسايي جعلي هشدار داده، سوال من اين است، اگر گنجي در منزل بود و او را با خود مي‌بردند و اگر دادستاني بعدا اعلام مي‌كرد كه اين‌ها ماموران ما نبودند و افرادي خودسر بودند، آيا ما هيچ راهي جهت اثبات هويت آنان داشتيم؟ با بلايي كه بر سر گنجي مي‌آوردند چه مي‌كرديم؟ آيا شما نمي‌گفتيد ما بارها اعلام كرده بوديم ولي شما خود توجه نكرديد؟ ما چگونه صحت امضا و مهر زير حكم را احراز كنيم؟ در چنين مواردي آيا قانونا نبايد پليس ١١٠ يا كلانتري محل در جريان باشد تا با بررسي حكم و كارت شناسايي، هويت آنان احراز شود؟
وي در اين نامه آورده است: فرزندان من كه داخل منزل مشغول درس خواندن بودند با ورود ناگهاني ماموران، آن‌چنان به رعب و وحشت افتادند كه دختر ١٦ ساله‌ي من از شدت بهت و ترس شروع به گريه كرد. اگر فرضا گنجي جرمي مرتكب شده، گناه فرزندان او چيست كه بايد اين چنين تقاص پس داده و از حقوق انساني خود محروم شوند؟ زنداني شدن پدر، رنج كمي است كه حالا اقداماتي چنين نيز بر آن افزوده مي‌شود؟
شفيعي با طرح اين سوال كه «حقوق شهروندي كه شما مدعي آنيد كجاست؟» تاكيد كرده است كه از نظر قانوني و شرعي ورود به حريم خصوصي افراد، ممنوع است. اين آقايان با اصرار و تحت فشار قرار دادن ما وارد اتاق خواب من و فرزندانم شده و ما را به شدت مضطرب و امنيت روحي - رواني ما را سلب كردند. كدام قانون به مردان غريبه و ماموران حكومتي اجازه مي‌دهد كه خصوصي‌ترين مكان افراد - اتاق خواب و كمد لباس‌ها - را وارسي كنند اگر چنين عمل گستاخانه‌اي در مورد خانواده‌ي شما رخ دهد چه احساسي پيدا مي‌كنيد؟
همسر گنجي اظهار داشته است: اگر گنجي فرضا يك روز هم غيبت داشته باشد بايد با چنين اقدامات پليسي امنيت خانواده و همسايگان او را سلب كنند؟ آيا بهترين رويه‌ي قانوني اين نبود كه ابتدا از طريق وكيل ايشان اقدام مي‌كردند يا احضاريه‌اي جهت مراجعت به اوين به منزل مي‌فرستادند يا توسط تلفن او را به ماندن در منزل جهت دستگيري امر مي‌كردند و يا حتي بهتر از همه‌ي اين‌ها از طريق همان آقاياني كه گنجي را با خواهش و التماس به مرخصي طولاني مدت فرستاده بودند وارد عمل مي‌شدند؟ گرهي را كه با دست باز مي‌شود نبايد با اقدامي ناشيانه و شايد مغرضانه به گرهي كور تبديل كرد.
شفيعي در اين نامه آورده است: بعد از اين ماجرا ما به شدت نگران تامين جاني آقاي گنجي و حتي خانواده هستيم.
همسر گنجي با اعلام اين كه وي طبق اعلام قبلي از روز شنبه ٢١ خرداد هم‌زمان با معرفي خود به زندان اوين مجددا اعتصاب غذا كرده، يادآور شده است كه نظر به اعتصاب غذاي قبلي وي و كاهش وزن حدودا ١٠ كيلويي و قطع مصرف دارو و با توجه به اين كه از اعتصاب غذاي مجدد ايشان ٤ روز مي‌گذرد، اينجانب و خانواده‌ام به شدت نگران سلامت عمومي وي هستيم. بنا به اعلام رسمي آقاي سالاركيا- معاون دادستان تهران- ايشان به خاطر اعتصاب غذا به سوئيتي در زندان منتقل شده است. حضرت عالي مستحضريد كه منظور از سوئيت، نگهداري به صورت انفرادي است.
وي در اين نامه مدعي شده است كه دليل نگهداري گنجي به صورت انفرادي اين است كه اخبار وخامت حال وي منعكس نشود.
شفيعي در بخشي از نامه‌ي خود، با بيان اين كه زندگي عادي و حال روحي و رواني من و فرزندانم و نيز مادر سالخورده و دلشكسته‌ي گنجي به شدت مختل شده، اين سوال را طرح كرده است كه ما چه گناهي كرده‌ايم كه تاوان جرم ناكرده‌ي گنجي را بايد پس بدهيم؟ چه كسي مسوول حقوق انساني از دست رفته‌ي ماست؟ طبق قانون، شما موظف به پاسخگويي قضايي به شهرونداني هستيد كه حقوقشان پايمال شده؛ شما مسوول حفظ جان كليه‌ي زندانيان هستيد لذا تقاضا دارم در اسرع وقت هياتي بي‌طرف جهت اطلاع از وضعيت سلامتي آقاي گنجي به زندان فرستاده و سريعا به طور شفاف اطلاع‌رساني كنيد. ساعت به ساعت حال گنجي وخيم‌تر مي‌شود و كوچك‌ترين وقت‌كشي هزينه‌اي سنگين بر ما و به مراتب سنگين‌تر بر شما و بر نظام وارد مي‌كند.
شفيعي با بيان اين كه «گنجي به شدت بيمار است و در مدت ٩ روزي كه وي در مرخصي بود با اين‌كه ٤ روز آن تعطيل بود وي ٢ بار به پزشك متخصص مراجعه كرد»، آورده است كه متخصصان، بيماري گنجي و شدت يافتن آن را تاييد و داروهاي قوي‌تري تجويز و ضرورت مراقبت ويژه و طولاني مدت و مراجعه پيگير و مستمر را طي نامه‌اي اعلام كردند.
همسر گنجي در پايان اين نامه با متهم كردن سعيد مرتضوي به برخوردهاي غيرقانوني با او و اكبر گنجي در طول حبس وي، خطاب به رييس قوه‌ي قضاييه آورده است: افكار عمومي، وجدان‌هاي بيدار و نيز اين خانواده‌ي نگران از شما انتظار دارد بدون فوت فرصت‌ها به اين مساله رسيدگي كنيد. در غير اين صورت و در شرايط ياس از بي‌نتيجه ماندن پيگيري‌هاي قانوني، به ما حق بدهيد كه براي نجات جان همسرم تلاش‌هاي خود را در مسير استمداد از افكار عمومي جهاني، وجدان‌هاي بيدار بشري و نهادهاي بين‌المللي متمركز نماييم.
خبرنگار ايسنا تلاش كرد تا نظرات مسوولان دادستاني تهران درباره‌ي آن چه در اين نامه عنوان شده را مورد سوال قرار دهد كه تاكنون موفق به صحبت با آنها نشد؛ در همين زمينه نظر سخنگوي قوه‌ي قضاييه را جويا شد كه وي تصريح كرد: مطالبات و تظلم‌خواهي همه‌ي شهروندان و من‌جمله آقاي گنجي و خانواده‌شان صدرصد پاسخ داده مي‌شود.
كريمي‌راد به خبرنگار حقوقي ايسنا گفت: به محض اين‌كه اين نامه به دست رييس قوه‌ي قضاييه برسد، دستور بررسي لازم و اطلاع رساني لازم نيز صورت مي‌گيرد و ادعا و اظهارات همه‌ي محكومان از جمله آقاي گنجي و خانواده‌ي ايشان بررسي مي‌شود.
وي خاطرنشان‌كرد: رياست قوه‌ي قضاييه ما را موظف به اطلاع رساني صحيح كرده‌اند؛ به گونه‌اي كه ابهامي باقي نماند ما نيز خود را موظف به اجراي صحيح اين دستور رياست قوه‌ي قضاييه مي‌دانيم.
