 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
با سلام
آقاي ابطحي مقاله ي شما را با نام ((يادش به خير اورکات)) ابتدا از طريق نشريه اميدجوان و سپس از طريق سايت شما خواندم در اين مقاله چند نکته پنهان بسيار حائز اهميت و جالب بود.
آقاي ابطحي من جواني اصفهاني هستم که در اين 8 سال به قول شماها هزينه هاي اصلاحات را ديده ام و پرداخت کرده ام ولي هر چه گشتم هيچ اثري از آن
نديدم! مطمئنم شما نيز اين هزينه ها را پرداخت کرده ايد. سوال من اينجاست که با وجود نفوذ زياد جنابعالي در کابينه که حتي مدتي به بامشاد کابينه مشهور بوديد چرا به جاي مطرح کردن درخواست خود پيش عاليترين مقام فرهنگي کشور (رئيس شوراي عالي انقلاب فرهنگي) درخواست خود را به آقاي روحاني داده ايد.
آقاي ابطحي ما جووناي خوب و حرف گوش کني هستيم. باشه مثله هميشه سوال از
ما جواب هم از ما.
من از 2 ديدگاه جواب مي دم.
1- شايد آقاي ابطحي به رئيس جمهور دسترسي نداشتند واقعآ جالبه وقتي ايشون با وجود اين نفوذ که به قول خودشون با رئيس جمهوري که دولت او با شعار پاسخگوئي آغاز به کار کرد رفت و آمد خانوادگي دارند و عکس مادر ايشان را در صفحه اول سايت خود مي گذارند! دسترسي نداشته باشند من جوان 19ساله که هيچ ندارم ولي همين هيچ را در طبق اخلاص گذاشته ام چگونه مي توانم با رئيس دولت پاسخگو ارتباط داشته باشم و درخواست هاي خود را مطرح کنم. از قديم مي گند يه سوزن به خودت بزن يه جوالدوز به مردم. بهتره قبل ازاينکه مجلس رو به دليل عمل نکردن به شعارهايي مثل ساده زيستي (که در آن شکي نيست) محکوم کنيم به خودمون هم فکر کنيم.
2- البته نه جواب اولي خيلي احمقانس. آقاي ابطحي باهوش تر از اين حرفاست شايد درخواستشونو مطرح کردند ولي رئيس شوراي عالي انقلاب فرهنگي اختيار لازم رو براي انجام اين کار نداشتند!!آقاي ابطحي فقط اين موضوع رو نمي گم کلي مي خوام بگم اگر اختيارات لازم رو داشتيم چرا کار نکرديم و اگر نداشتيم چرا دوباره کانديد مي شويم و در انتخابات شرکت مي کنيم.
آقاي ابطحي هرگز منتظر پاسخ شما به اين نامه نيستم گوش در و ديوار خانه هاي اين مملکت از اين حرف ها پر است! حالا اونا محرم راز جوونا شدند اتفاقآ اون ها هم جواب نمي دند.
در آخر روي سخن من با خود شماست: نگوييد ياد اورکات به خير، بگوييد ياد 22ميليون راي به خير، ياد اقتداري که داشتيم به خير، ياد فرصت هايي که يکي يکي از دست داديم به خير، ياد 2 خرداد به خير، ياد شعارهايي که در ايام انتخابات داديم و فرداي انتخابات فراموش کرديم به خير، ياد مردمي که با عشق و اميد فرياد اصلاحات آري سر مي دادند به خير، ياد سال 80 که در موقع سلام احوالپرسي يا خداحافظي به هم مي گفتيم "يا علي مدد" به خير، ياد صندوق ذخيره ارزي که به يادگار گذاشتيم به خير. و در آخر با چشماني نمناک و بغضي در گلو مي گويم ياد جمهوريت و دموکراسي کشته شده به خير، يادش به خير ...
