 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
محمدرضا لطفي - نوازنده‌ي چيره‌دست تار و سه‌تار - گروه شيدا را با پايان دومين ماه بهار در تالار بزرگ كشور به صحنه مي‌برد.
به گزارش خبرنگار بخش موسيقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گروه هم‌نوازان شيدا در قالب گروه بازسازي به‌خوانندگي امير اثني‌عشري، گروه بانوان شيدا با خوانندگي عليرضا شاه‌محمدي و گروه اصلي شيدا به‌خوانندگي محمد معتمدي در هر روز دو سئانس با حضور و نوازندگي محمدرضا لطفي از 27 تا 29 ارديبهشت‌ماه سال جاري اجرا خواهند داشت.
بهراد توكلي – مسوول برگزاري كنسرت‌هاي محمدرضا لطفي – در اين باره به ايسنا گفت: در سئانس نخست هر روز، گروه بانوان و گروه بازسازي شيدا و در سئانس دوم هر روز گروه اصلي هم‌نوازان شيدا به صحنه مي‌آيند.
به گفته‌ي او، فروش بليط اين كنسرت‌ها از اول ارديبهشت‌ماه آغاز مي‌شود، اما هنوز مكان فروش بليط‌ها مشخص نشده است.
بهراد توكلي همچنين از انتشار آلبوم "وطنم، ايران" از گروه شيدا خبر داد و عنوان كرد: CD اين مجموعه كه با صداي محمد معتمدي و آهنگ‌سازي و سرپرستي محمدرضا لطفي تنظيم شده تا دوهفته آينده وارد بازار خواهد شد.
|
advertisement@gooya.com |
|
وي اضافه كرد: اين مجموعه كه شامل پيش‌درآمد، چهار مضراب و دو تصنيف و ضربي اوج و...، حاصل يك‌سال تمرين گروه است.
محمدرضا لطفي كه در آستانه‌ي 60 سالگي‌اش پس از سال‌ها دوري از وطن به ايران بازگشت، مکتب‌خانه‌ي ميرزا عبدالله و موسسه‌ي آواي شيدا را براي آموزش و اجراي موسيقي احيا كرده است.
محمدرضا لطفي نوازنده تار و سه تار، مدرس، محقق و مولف به تشويق برادر بزرگ خود آموزش تار را آغاز كرد و در سال 1342 استعداد خود را در اين زمينه با کسب جايزه نخست درجشنواره موسيقيدانان جوان نشان داد. پس از اتمام دوره تحصيل در سال 1343 به تهران آمد و به محضر حبيب الله صالحي و علي‌اکبرشهنازي راه يافت و در کلاسهاي شبانه هنرستان موسيقي با مکتب وزيري و تئوري موسيقي غربي آشنا گرديد که حاصل آن همکاري با ارکسترهاي هنرستان و صبا بود که زير نظر حسين دهلوي اداره مي‌شد.
ورود به دانشکده هنرهاي زيبا دانشگاه تهران و آموزش رديف ميرزا عبدالله با نورعلي‌خان برومند سرآغاز نويني براي حضور بيشتر در اين عرصه بود.
لطفي رديف آوازي و تصنيف قديمي را نزد عبدالله دوامي و سه تار را نزد سعيد هرمزي آموخت. او پس از تاسيس مرکز حفظ و اشاعه موسيقي راديو و تلويزيون ايران با مديريت فني برومند در جشن هنر شيراز شرکت کرد که حاصل آن احياي مکتب سيد حسين طاهرزاده بود.
محمدرضا لطفي سه‌سال به‌عنوان مربي آموزشي با کانون پرورش کودکان و نوجوانان و دو سال در مرکز گردآوري و شناخت موسيقي راديو و تلويزيون همکاري كرد.
او از سال 1353 به همکاري با راديو ايران و گروه موسيقي دانشگاه تهران مشغول شد و طي اين مدت گروه شيدا را پايه گذاري كرد که حاصل آن بازسازي آثار شيدا، عارف، درويش‌خان، رکن‌الدين مختاري و... بود.
او پس از پيروزي انقلاب اسلامي، يک‌سال و نيم سرپرستي دانشکده هنرهاي زيبا دانشگاه تهران را عهده دار بود و در همين سال‌ها به اتفاق حسين عليزاده و ساير همکاران گروه شيدا و عارف، کانون فرهنگي هنري چاووش را تاسيس كرد که حاصل اين فعاليت نه نوار موسيقي چاووش است.
اين نوازنده‌ي چيره دست، به‌دعوت فدراسيون چيني و نيز براي شرکت در يک سمينار راهي ايتاليا شد و کنسرت‌هايي را در شهر رم، فلورانس، بلونيا، بادوا و... اجرا كرد. او در سال 1364 با مهاجرت به خارج از کشور دور تازه‌اي از فعاليت‌هاي هنري خود را آغاز و با تاسيس مراکز فرهنگي و هنري شيدا در کشورهاي مختلف و برگزاري کنسرت‌ها و سمينارهاي گوناگون، به شناساندن موسيقي قديمي ايران مبادرت كرد.
ازجمله آثار فعاليت‌ها و کنسرت‌هاي وي مي‌توان به تصنيف‌هاي " بميريد بميريد"، "به‌ياد عارف"، "داروک"، "ناز ليلي"، "کوچه سار شب"، "کنسرت نوا" ، کنسرت راست پنج‌گاه، کنسرت سه‌گاه - کنسرت طوس -، بازسازي آوازهاي قمر، بازسازي آثار گذشتگان، به‌ياد درويش‌خان، به‌ياد طاهرزاده، موسيقي فيلم حاجي واشنگتن، چاووش يك - به‌ياد عارف-، چاووش دو -شب نورد-، چاووش چهار، چاووش شش، چاووش هشت ، چاووش نه، آلبوم کتاب و صفحه گرامافون موسيقي آوازي ايران - رديف عبدالله دوامي -، نوارهاي رديف موسيقي ايران - يادواره برومند-، چشمه نوش، رمز عشق، پرواز عشق، بسته نگار، کنسرت‌هاي انفرادي در شهرهاي مختلف ايتاليا، کنسرت‌هاي متعدد در شهرهاي لس آنجلس، سانتياگو، سانفرانسيسکو، شيکاگو، بوستون ، نيويورک و واشنگتن به‌همراهي حسين عليزاده و حسين عمومي ساخت ده‌ها تصنيف و قطعه ضربي ديگر ازجمله تصنيف حصار و پيش درآمد اصفهان، تعداد زيادي بداهه‌نوازي در دستگاه‌هاي مختلف، کتاب‌هاي " شور مادر دستگاه‌هاست " - منتشر نشده - ، کتاب سال شيدا - چهار جلد- و تعدادي مقاله و... اشاره کرد.
