زمان به وقت نيمه تاريک ماه، گزارشی از کنسرت راجر واترز، عليرضا عفتيان، شرق

اوضاع حرکات ماه به دور زمين و زمين به دور خودش، به صورتی است که ناظر زمينی هميشه يک نيم کره ثابت از ماه را می بيند. اين اتفاق طبيعی ايده عنوان دومين آلبوم پرفروش تاريخ برای واترز،the creative genius of PINK FLOYD (آن طور که بر پوستر تور در حال اجرايش ديده می شود) در سال های اوايل دهه طلايی ۱۹۷۰ بود. پرده دايره ای شکل بالای سر نوازندگان در اجراهای زنده که بر آن از موضوعات فلسفی و اساسی زندگی مدرن به کنايه، تا اعتراضات سياسی به وضوح نمايانده می شود همان «نيمه تاريک ماه» يا روی ديگر سکه از ديدگاه گروه است.
اما اين عبارت آشنا همين روزها است که هر جا بر پوستری با طرح يک منشور که نور سفيد را به طيف رنگی تجزيه کرده ديده شود، نويد اجرای زنده اين اثر توسط واترز و همراهانش در آن حوالی را می دهد. تور جاری ۲ ژوئن در ليسبون پرتغال آغاز و بعد از ۵۴ اجرا ۶ مه به سياتل ختم می شود.
در اين سفرها نوازندگان andy fairwaether low، اسنو وايت، گراهام بورد، جان کارين، ديو کيلمينستر، يان ريچی و هری واترز و همنوايان پی آرنولد ، carol kenyen، کيت کيسن، واترز را همراهی می کنند. طبق برنامه در روز ۲۰ ژوئن يعنی ۲۰ خرداد سال جاری آنها در شهر استانبول در محوطه ای به نام kurucesme arena به گنجايش ۱۲۰۰۰ نفر که با يک موج شکن از دريا جدا می شد يک کنسرت دو قسمتی که دو ساعت و نيم به طول انجاميد را اجرا کردند. واترز ۶۱ ساله دو روز قبل از اين در يونان و دو روز بعد در فلسطين هم اين برنامه را اجرا کرد.
رپرتوار تهيه شده توسط واترز شامل ۱۲آهنگ از آلبوم های پينک فلويد (که هنوز به عنوان صاحب اشعار و ايده اکثر آنها، حق قانونی اجرای آنها را دارد) و يک قطعه از آلبوم تک نفره و محبوب خود amused to death در قسمت اول بود، که يک ساعت و نيم زمان را به کام ما شيرين نشاند. در اين قسمت، آهنگ تازه واترز leaving beirut به همراه داستان مصورش بر پرده بزرگ، يک سورپرايز بی نقص بود. بعد از حدود ۲۰ دقيقه استراحت برای اجراکنندگان و انتظار شروع دوباره برای ما، افکت های صوتی آلبوم کلاسيک گروه که گيلمور آن را به مانند فرزند واترز می داند (مصاحبه با مجله گيتاريست) نيمه تاريک ماه از باندهای مارک جی بی ال به صورت quadrophonic پخش شد. صدای خنده (احتمالاً صدای نيک ميسون درامر گروه) صدای صحبت کردن واترز، صدای صندوق فروشگاه و صدای رقاصک ساعت شماته دار که به اصطلاح play back می شد. اجرای کامل اين اثر با تغييرات اندک و سولوهای گيتاريست ها ، ساکسيفونيست ها و سولفژ عالی از خانم کيسن در آهنگ the great gig in the sky حدود ۵۰ دقيقه ديگر به ما لذت شنيدن موسيقی در بالاترين سطح موجود را بخشيد. و بعد واترز به همراه همراهانش به لبه صحنه آمدند.

تعظيمی تمام قد و خداحافظی! از شدت هياهو و تشويق بی نظم حضار چند دقيقه نگذشته بود که دوباره چهره خندان وايت (او از همه به من نزديک تر بود) را روبه روی خود ديدم. واترز گروه خود را معرفی کرد و بعد چهار قطعه از آلبومی که به نوعی بيوگرافی واترز است، the wall اجرا کردند و در آخر comfortably numb که برای تعريفش هيچ صفتی به ذهنم نمی رسد. اين اميد در دوستداران پينک فلويد بدون دسته بندی هست که چرخش ستارگان و سيارات و صور فلکی بر اين طالع باشد که به نزديکی کار مشترکی کامل تر از آنچه در لايو ايت ديديم از همه گروه در کنار هم ببينيم.