 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
تهران- خبرگزاري كار ايران
اسماعيل نواب صفا به دليل از رونق افتادن ترانه‌سرايي در سالهاي پس از انقلاب ، نمي خواست تا در روند موسيقي پس از اين سالها سهمي داشته باشد.
" عليرضا مير علينقي " ، وقايع نگار حوزه موسيقي ، كه به مناسبت درگذشت " اسماعيل نواب صفا " ، ترانهسراي معاصر ، با خبرنگار گروه هنر ايلنا گفت و گو مي كرد ، ضمن بيان اين مطلب گفت : هر شخصي ، سطح كار و روحياتش متعلق به دوره خاصي است و درخشش او نيز براي همان دوران است ؛ نواب صفا نيز با توجه به اين كه در كارش مقيد بود ، سطح كار خود را با چند كار سفارشي پايين نياورد و از آنجايي كه ترانه سرايي بعد از انقلاب از اوج و رونق خود افتاد و بيشتر به اشعار كلاسيك از جمله اشعار حافظ , سعدي تكيه كرد ، " نواب صفا " نيز نخواست تا در روند موسيقايي بعد از انقلاب دخيل باشد ؛ ولي در عين حال تحولات موسيقي را تعقيب مي كرد و طرفدار موسيقي اصيل بود.
وي در ادامه ، با بيان اين كه اين هنرمند به عنوان يك نماد فرهنگي در خور احترام بود ، اظهار داشت : اين ترانه سرا ، جز حلقه 5 نفره ترانه سرايان برنامه گلهاي راديو در دوران طلايي راديو و برنامه گلها بود.
"مير علينقي" ، در خصوص زندگي اين هنرمند خاطر نشان كرد : " سيد اسماعيل نواب صفا " متولد سال 1302 در كرمانشاه و برخاسته از يك خانواده فرهنگي از درباريان قديم قاجار بود ؛ او تحصيلات اوليه را در كرمانشاه گذراند و سپس به تهران آمد و همكاري خود را با روزنامه ها آغاز كرد ؛ فعاليت حرفه اي نواب صفا از سال 1321 شروع شد و " موسم گل شد و وقت گل چيدن " يكي از معروفترين ترانه هاي وي در حدود 60 سال پيش است.
وي با هنرمنداني از جمله " پرويز خطيبي " ، " محمدعلي اميرجاهد " و " رهي معيري " همكاري داشت ؛ نواب صفا از سال 43 به بعد با نوازندگان و خوانندگان مختلفي از جمله " مرتضي محجوبي " ، " روح الله خالقي " , " مجيد وفادار " , " علي تجويدي " و " انوشيروان روحاني " همكاري داشت و عضو بر جسته شوراهاي شعر در زمان خود بود .
|
advertisement@gooya.com |
|
وي در راديو ، موسس بسياري از مجموعههاي راديويي بود كه از آن جمله مي توان به برنامه " قصه شمع " اشاره كرد ؛ اين برنامه شامل مصاحبه با آهنگسازان و نوازندگان مطرح آن دوران بود ؛ نواب صفا بعدها درگير مشاغل اداري شد و يكبار نيز به نمايندگي مجلس رسيد ؛ او از سال هاي پيش از انقلاب جز معدود نمايندگاني بود كه با سياست هاي فرهنگي راديو- تلويزيون مخالف بودند ؛ پس از انقلاب نيز ، از آن جهت كه هيچ سوء سابقه اي نداشت ، با احترام زيادي با وي برخورد ميشد.
نواب صفا در فاصله سال هاي 43 تا 84 ، به مناسبت هاي مختلف ترانه هاي بسياري سرود ، اما با جديت گذشته ترانه سرايي را دنبال نكرد ؛ چراكه وي با عده خاصي از موسيقي دانان كار مي كرد كه همگي آنها از اين جهان رخت بربسته بودند.
آخرين باري كه " اسماعيل نواب صفا " در جمع عمومي حاضر شد ، فرهنگسراي هنر بود كه جمعي از ترانهسرايان ، مراسمي را براي تجليل از وي برپا كرده بودند.
اين ترانهسراي نامي ، ساعت 12 روز جمعه 19 فروردين ماه سال1384 در منزل خود دارفاني را وداع گفت.
