شخم بر گور زندگان رانيد، شعری از م. سحر

در ميان خبرهای بد در بارهء حوادث شرم آوری که سی سال تمام است بی وقفه در کشور ما مکرر می شوند، شنيدم که با بُلدزر به گلزار خاوران هجوم برده اند تا با شخم زدن آرامگاه قربانيان و کاشتن درخت بر خاک آنان به خيال خود آثار جرم و جنايت حکومت سی سالهء خود را از زمين محو کنند و زهی خيال خام! اين بيت ها به تأثير از آن خبر تأسف بار سروده شد

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

شخم بر گور زندگان رانيد

خاوران خار چشم ِ نام شماست

دشمن خونی ِ قوام ِ شماست

حُکم ويرانی شما بی شک

حُکم بی شکّ ِ انهدام شماست

بولدزر هايتان بر اين گلزار

راوی ننگ ِ بی لجام شماست

يک جهان وحشتيد و حق داريد

زانکه مستيد و خون به جام ِ شماست

سروها را به خاک افکنديد

تلخی يادشان به کام ِ شماست

گو گياه و درخت بنشانند

هر درختی که رُست، دام شماست!

هر درختی که رُست، انسانی ست

که به دل دشمن ِ دوام ِ شماست

هی بسوزيد، هی ستم توزيد

آدمی نيست آن که رام شماست

جان آنان درخشش دل ِ ما

و آفتاب ِ شما به بام ِ شماست

زنده گانند و مرگ نپذيرند

مُرده آن قاتل، آن امام ِ شماست!

شخم بر گور زندگان رانيد

گور آنان نه زير گام شماست

گور آنان چراغ تاريخ است

روز آزادگان و شام شماست!

زندگی در کلام آنان زيست

مرگ، دروازهء کلام ِ شماست!

بولدزر دارويی نهائی تان

واپسين شوق ِ التيام شماست!

عاشقان زنده اند، و بر خاکند

مرگ، تدبير ِ طبع ِ خام ِ شماست

بازتاب ِ حضور ِ آنان است

آنچه در قصد ِ انتقام ِ شماست

باغ ِ عشقند و ميوهء تاريخ

نوش ِ آنان ولی حرام ِ شماست

حفظ مسند کنيد و شخم زنيد

دوزخ ِ قصّه ها مقام ِ شماست!

پاريس ، ۱۹.۱.۲۰۰۹
م. سحرhttp://msahar.blogspot.com