در جنبش سبز آزادی‌خواهی ايرانيان، اسلحه هيچ جايگاهی ندارد، منصور شريفی

خبر، بسيار فوری و شوکه آور بود: پنج نفر از فرزندان اين آب و خاک ، اعدام شدند .

اگر چه واکنش ايرانيان در تمام جهان بسيار خيره کننده و قابل توجه بود و هنوز هم سيل اعتراضات جهانی به اين رفتار غير انسانی و ديو صفتانه رژيم سفاک و خونريز جمهوری اسلامی ادامه دارد ، اما در گوشه هايی از خبرها ، شاهد برخی اعمال واکنشی از جانب عده ای از هم ميهنانمان بوديم .

خبر حمله نيروهای پژاک (حزب زندگی آزاد کرد - که اميدوارم بزودی جای خود را به حزب زندگی ازاد و انسانی همه ايرانيان بدهد) به نيروهای رژيم در برخی مناطق کرد نشين ، اگر چه هنوز تأييد نشده است ولی با فرض صحت ، ميتوان اينگونه برداشت کرد که زنجيره خشونت ، انگار قطع شدنی نيست و اين دور و تسلسل باطل کماکان ادامه دارد .

اينکه ما اجازه بدهيم جمهوری اسلامی برای ما برنامه ريزی کند و به ما بگويد چکار کنيم (طبيعت رفتارهای واکنشی چيزی غير از اين نيست و به انفعال افتادن در مقابل جمهوری اسلامی تنها و تنها آب به اسياب دشمن ريختن است) کمکی به رسيدن ما به نقطه هدف نمی کند هيچ ! ما را از مسير مبارزات انسانی و حق طلبانه خود نيز خارج می کند .

واقعيت آن است که خشونت ، خشونت می آورد و نبايد اجازه داد که سطح خشونت بالاتر از اين چيزی که هست برود . ما يک بار تجربه تلخ انقلاب اسلامی را در کيسه خاطرات خود داريم . آنجا که خشونت عريان از هر دو طرف ، نهايتاً منجر به برقراری يکی از خشن ترين و ديکتاتوری ترين رژيم های عصر حاضر شد .

آنجا که مردم ايران بدون توجه به امر منافع ملی و سرمايه های مردمی ، اقدام به آتش زدن بانک ها و ادارات دولتی زدند و سرمايه ملی خود را آتش زدند . در مراسم عاشورای امسال ، اما شاهد آن بوديم که حتا يک سنگ هم بسمت بانک يا اداره ای پرتاب نشد و نشان داد که ماهيت اين جنبش که بر مبنای عقل و درايت و آگاهی بنا شده است ، با انقلاب اسلامی تفاوت اساسی دارد و اتفاقاً نقطه قوت اين جنبش در همين صلح آميز بودن و خشونت گريزی ان است . کشيدن اسلحه و کشتن ديگران کمکی به احقاق هيچ حقی نمی کند . اين را تاريخ نشان داده است . در عوض شاهد آن هستيم که دبير کل يکی از احزاب قديمی کردها که سابقه طولانی درمبارزه مسلحانه با رژيم جمهوری اسلامی دارد ، اينک دست به اسلحه خطرناکتری (برای دشمن) زده است . بله ! دست به قلم شده و مقاله و مطلب می نويسد . به نسخه امروز سايت گويا نيوز مراجعه کنيد و اين پديده مبارک را ببينيد .

اميدوارم روزی برسد که هر کس حرف حقی دارد، بتواند و بخواهد که حرف خود را از زبان قلم به ديگران ابلاغ کند و نه از زبان تندخوی اسلحه ! آری ، در جنبش سبز ازاديخواهی ، دموکراسی جو و حق طلبانه امروز ما ايرانيان ، اسلحه بهيچ عنوان جايگاهی ندارد و اين بدترين خبر برای ديکتاتور است .

زنده باد آزادی
پاينده باد ايران

منصور شريفی