بيانيه تشکل های کارگری ايران؛ ۲۸ آوريل (۸ ارديبهشت) روز جهانی همدردی با کارگران آسيب ديده در محيط کار را گرامی می داريم

۲۸ آوريل برابر با هشتم ارديبهشت ماه روز جهانی همدردی با کارگران آسيب ديده است. امسال نيز سازمانهای کارگری همانند ديگر سالها در بيش از صد کشور در سراسر جهان با برپايی مراسم های همدردی با کارگران کشته شده و آسيب ديده در محيط کار، خواهان بهتر شدن قوانين ايمنی کار و مجازات صاحب کارانی خواهند شد که مسبب مرگ و يا نقص عضو کارگران در محيط کار شده اند.
کارگران در اين روز در سراسر دنيا به ياد همکاران قربانی خود، کارزار همبستگی و گرامی‌داشت و همدردی با خانواده‌های کارگران قربانی را به راه خواهند انداخت و برنامه‌های آموزشی و اعتراضی گوناگونی را عليه سياست‌ها و قوانينی که باعث قربانی شدن ميليون‌ها کارگر در سال می‌شود سازمان خواهند داد.

کارگران ايران در شرايطی اين روز را گرامی ميدارند که وضعيت ايمنی در محيط های کار در بدترين شرايط در طی چند دهه گذشته قرار دارد. راننده ای که در پشت فرمان اتوبوس در هوای بسيار آلوده کار ميکند، کارگران معادن، پالايشگاه، پتروشيمی، ماشين سازی، معلمی که تدريس ميکند تا کارگر کشاورزی و همه و همه از اين قاعده متثنی نيستند و زنان و کودکان کارگر جدا از اين که به دليل انجام کارهای سخت و زيان‌آور قربانی حوادث شغلی می‌شوند، همچنين قربانی آزار و اذيت جنسی برخی کارفرمايان و همکاران مرد خود نيز می‌گردند.
وجود ميليونها کارگر بيکار، تحميل قرار دادهای موقت بر کارگران، نبود امنيت شغلی و بختک اخراج سازی و تعطيلی يکی پس از ديگری شرکت ها و کارخانجات آنچنان سايه شوم خود را بر سر کارگران انداحته است که امروزه پيدا کردن شغل، حفظ آن و تلاش برای بدست آوردن لقمه نانی به اولويت اول زيست کارگران در ايران تبديل شده است، بطوريکه در اين ميان مطالبات مربوط به بهداشت و ايمنی کار در رده فراموش شده ترين و آخرين مطالبات کارگران ايران قرار گرفته است.
افزون بر غيرايمنی بودن محيط کار که سالانه هزاران کارگر در ايران را قربانی خود ميکند از ديگر سو وجود دستگاه‌های گوناگون انتظامی و امنيتی و حراستی و اطلاعاتی در محيط‌های کار، امنيت روحی و روانی کارگران ايران را پيوسته به مخاطره انداخته است. تحت چنين شرايطی کارگری که می‌خواهد برای پيش‌برد مطالبات خود و بهبود شرايط کار و ايمنی اش قدمی بردارد بلافاصله مورد تهديد، بازجويی و ضرب و شتم نيروهای حراست و انتظامی و امنيتی قرار ميگيرد و کم نيستند کارگرانی که در طول سالهای گذشته و هم اکنون به دليل طرح مطالبات خود اخراج و روانه‌ی زندان‌ها شده اند و آسيب‌های روحی و روانی غير قابل جبرانی بر آنان و خانواده هايشان وارد آمده است.
آمارهای تکان‌دهنده‌ و روند رو به افزايش حوادث ناشی از نبود اطلاعات و آموزش ايمنی در محيط کار در طی سال‌های گذشته نشان می‌دهد که اساسا صيانت و حفاظت از جان کارگران و زحمتکشان و پاسخگويی به مطالبات عادلانه آنان و بهبود شرايط کار در دستور کار سيستم موجود قرار ندارد و روند چاره‌جويی و پيشگيری برای کاهش حوادث شغلی برای مجموعه سيستم مديريت و قانون‌گذار از ذره ای اهميت برخوردار نيست.
در اين ميان محروميت کارگران ايران از تشکلهای مستقل خود، يکی از حلقه های اصلی مجموعه عواملی است که امروزه کارگران ايران را در چنين موقعيت آسيب پذيری در رابطه با وجود ايمنی در محيط کار قرار داده است. وجود تشکلهای مستقل کارگری و آموزش در محيط کار يکی از حياتی ترين ابزارها جهت بهبود شرايط کار و کاهش حوادث شغلی است که از ديگر سو ميتواند باعث تغييراتی بنيادی در وضعيت کنونی طبقه کارگر ايران بشود.
ما همراه و همگام با کارگران جهان ۲۸ آوريل روز جهانی همدردی با کارگران آسيب ديده و روز اعتراض به نبود ايمنی در محيط کار را گرامی ميداريم و با اعتراض به شرايط وخيم نبود ايمنی در محيطهای کار ضمن اعلام همدردی با عموم کارگران آسيب ديده و خانواده هايشان در ايران و سراسر جهان، خواهان بکار گيری بالاترين استانداردهای ايمنی در محيط کار هستيم و سيستم موجود را مسئول بلاواسطه قربانيان حوادث ناشی از کار ميدانيم.

سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه
اتحاديه آزاد کارگران ايران
هيئت بازگشائی سنديکای فلز کار و مکانيک
هيئت بازگشايی سنديکای کارگران نقاش
انجمن صنفی کارگران برق و فلز کار کرمانشاه
کميته پيگيری ايجاد تشکلهای آزاد کارگری
کميته هماهنگی برای کمک به ايجاد تشکلهای کارگری
انجمن دفاع از کارگران اخراجی و بيکار سقز
شورای زنان