درخواست بيش از صدروزنامه‌نگار و گروهی از وکلا از رييس قوه‌قضاييه: همکاران دربندمان را هرچه سريع تر آزاد کنيد، پارلمان‌نيوز

پارلمان‌نيوز: بيش از صد روزنامه‌‌نگار و وب‌نگار ايرانی، با انتشار نامه‌ای سرگشاده به رييس قوه قضاييه خواستار آزادی همکاران در بند خود شده‌اند.اين درخواست روزنامه‌نگاران مورد حمايت بسياری از وکلای مدافع حقوق روزنامه‌نگاران نيز قرار گرفت.

به گزارش پايگاه خبری فراکسيون خط امام(ره)مجلس«پارلمان‌نيوز»، روزنامه‌نگاران در اين نامه با اشاره‌ای کوتاه به شرايط امنيتی که پس از انتخابات در ايران رخ داد و تا امروز همچنان ادامه دارد، از آيت‌الله آملی لاريجانی به‌عنوان بالاترين مقام قضايی خواسته‌اند که هرچه سريعتر شرايط آزادی و بازگشت دوباره را به کانون گرم خانواده و تحريريه رسانه‌ها فراهم کند.

اکنون مسعود باستانی، عمادالدين باقی، عماد بهاور، عليرضا بهشتی‌شيرازی، محمد جوادی‌حصار،محمد داوری، احمد زيدآبادی، عيسی سحرخيز، هنگامه شهيدی، ابوالفضل عابدينی، مسعود لواسانی، جواد ماه‌زاده، مهدی محموديان، ياسر معصومی، بدرالسادات مفيدی، علی مليحی، احسان مهرابی، شيوا نظرآهاری، حسين نورانی‌نژاد و محمد نوری‌زاد ماه‌ها است که در زندان به‌سر می‌برند.

متن کامل اين نامه که در تاريخ ۲۱ فروردين‌ماه منتشر شده، به شرح زير است:

به نام خدا

رياست محترم قوه قضائيه، حضرت آيت‌الله صادق آملی‌لاريجانی؛

همانطور که استحضار داريد پس از انتخابات دهمين دوره رياست‌جمهوری در تابستان سال گذشته، حوادثی در ايران رخ داد که غيرمنتظره و گاه رنج‌آور بود.اين حوادث از يک سو با اعتراضات آرام و گسترده‌ی بخش‌های کثيری از مردم ايران آغاز شد، اعتراضاتی که تا امروز هم ادامه دارد و از سوی ديگر در همان زمان با برخوردهای ..... همراه شد.دستگيری‌های گسترده، محاکمه‌ها و زندان‌هايی که همه، زير نظر دستگاه قضايی و يا ظاهراً توسط ضابطان قضايی انجام ‌شد و همچنان ادامه دارد، بخشی از اين برخوردها است.

در اين ميان آنچه مايه‌ی نگرانی و تأسف مضاعف ما است، برخورد با روزنامه‌ها و روزنامه‌نگاران منتقد با جريان حاکم است.روزنامه‌ها و نشريات متعددی توقيف شد؛ وب‌سايت‌های بسياری فيلتر و ده‌ها روزنامه‌نگار منتقد بازداشت شده‌اند. برخی از روزنامه‌نگاران در دادگاه‌های انقلاب، بدون حضور هیأت منصفه و بعضاً حتی بدون وکيل، محاکمه و محکوم شده‌اند و بسياری هنوز ماه‌هاست بلاتکليف، در بازداشت موقت به سر می‌برند وگروهی از آنان نيز با سپردن وثيقه‌های سنگين بطور موقت از زندان خارج شده‌اند.

از طرفی ماه‌ها پيش دفتر «انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ايران» پلمپ و چندی بعد دبير محترم تنها نهاد صنفی مورد اعتماد روزنامه‌نگاران؛ سرکار خانم بدرالسادات مفيدی، بازداشت شد و همچنان هم بدون اينکه در دادگاه صالحه محاکمه و يا برای تبديل قرار بازداشت او به قرار مناسب برای آزادی اقدامی صورت گيرد در زندان به‌سر می‌برد. جنابعالی به روشنی واقفيد که بازداشت موقت در زمره موارد استثنايی است و اصل بر صدور قرار حتی در صورت احراز اتهام بوسيله وثيقه يا کفالت است که اين موضوع در مورد روزنامه‌نگاران مشکل پذيرفته می شود.

رياست محترم قوه قضائيه؛

آيا پلمپ دفتر رسمی تنها انجمن صنفی مورد اعتماد روزنامه‌نگاران، زندانی بودن دبير اين انجمن و به زندان افتادن ده‌ها روزنامه‌نگار و وب‌نگار به اين معنی تلقی نمی‌شود که جمهوری اسلامی ايران، تحمل روزنامه‌نگاران و انتقادات علنی آنها را ندارد؟ و اين برداشت در افکار عمومی، آيا بدترين نوع تبليغ عليه نظام و خشن و غير منطقی جلوه‌دادن چهره‌ی آن نيست؟
از سوی ديگر آيا تعيين عناوين مجرمانه و توسعۀ جرم‌انگاری توسط دستگاه‌های ذيربط که تنها وظيفه‌شان اجرای قوانين مصوب مجلس شورای اسلامی است، دخالت در وظايف قوای مربوطه (مقننه و قضائيه) و در نهايت رويه‌ای عليه استقلال دستگاه قضايی و به معنی مخدوش کردن چهره نظام نيست؟

اگر نوشتن يک مقاله در يک نشريه يا وب‌سايت و يا مصاحبه با يک رسانه‌ی غير ايرانی حسب ادعا منجر به مخدوش شدن چهره‌ی نظام می‌شود، آيا ماه‌ها برخورد با روزنامه‌ها و روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی که ضوابط دادرسی عادلانه در مورد آنها رعايت نشده است، خدشه‌ای بر چهره‌ی نظام وارد نمی‌کند؟

رياست محترم قوه قضائيه؛

با گذشت حدود چهار ماه از بازداشت دبير انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ايران و با توجه به اخبار منتشر شده، نگرانی از وضعيت ايشان افزايش يافته است و در شرايطی که همزمان با سرکار خانم مفيدی بسياری از همکاران و دوستان روزنامه‌نگار و وب‌نگار ديگر در زندان به‌سر می‌برند، اين نگرانی‌ها روزبه‌روز بيشتر می‌شود.

ما روزنامه‌نگاريم. وظيفه‌ی ما خبررسانی و تحليل اوضاع سياسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور است. وظيفه‌ی ما ترسيم سيمای واقعی از هرآن چيزی است که در حال اتفاق افتادن است. و البته انتقاد بديهی‌ترين «حق» ما است.

دوستان و همکاران ما را آزاد کنيد تا به وظيفه‌ی خود عمل کنند.

۲۱ فروردين‌ماه ۱۳۸۸

روزنامه‌نگاران

آبا شيوا
ابراهيم‌زاده فرزانه
استيری فاطمه
اسلاميه سعيده
افتخاری‌راد اميرهوشنگ
آقايانی زهره
الله‌بداشتی ساناز
امامی پروين
انواری اميرهادی
اياز ليدا
ايمانی معصومه
بارسقيان سرگه
بختيارنژاد پروين
بختياری ستاره
بسته‌نگار محمد
بکتاش صدرا
بنی‌يعقوب ژيلا
بهکام نگين
بيک‌پور فاطمه
پاک‌نهاد ايمان
پوررضايی محمود
تاجيک عبدالرضا
تاجيک مهدی
تهرانی رضا
جعفرزاده زهرا
جعفری حميد
جعفری محمد
جعفری نوشين
جلايی‌پور حميدرضا
جوالچی رضا
جودکی نرگس
حقی فرشته
حکمت علی
حيدری محمد
حيدری هادی
خامسيان عليرضا
خجسته‌رحيمی رضا
خسروی الهه
دهقان علی
راد نيما
رجايی عليرضا
رحمانی تقی
رحمتی شبنم
رحيمی‌نژاد عليرضا
رستگاری ثمينا
رسولی مرضيه
رسولی نرگس
رضايی نسرين
رفيعی‌طالقانی مسعود
رنجی‌پور علی
روستايی فرزانه
زهدی محمدرضا
ستوده معصومه
سحابی عزت‌الله
سراب‌پور سونيتا
سوری پوريا
سيدآبادی علی‌اصغر
شبانی مريم
شجاعيان رضا
شعردوست صبا
شفيعی حامد
شمس‌الواعظين ماشالله
شيرافکن آمنه
صابر هدی
صادقی محمد
طالقانی اعظم
طاهری سيامک
طباطبايی ريحانه
عابدی احسان
عبداللهی عشرت
عدلی محمد
علم‌الهدی امين
علمی حديث
عليپور محمدحسن
عليجانی رضا
غيبی رضا
فراهانی عذرا
فرجی مهران
فرهاديان سروش
فرهاديان سليمان
فغفوری گيسو
قلی‌زاده مهتاب
کاضميان مرتضی
گلبری اعظم
لقايی سارا
لقايی مرجان
متقی سيدحميد
محمدی حسن
محمدی داوود
محمدی سليمان
محمدی نرگس
محمودی‌سرايی سام
مدنی سعيد
مزروعی علی
مظفر محمدجواد
معتمدی ابوذر
معصومی سارا
مهرجو بهراد
مهرگان کيوان
موسوی آمنه
مومنی مينو
موميوند بيژن
نظری مريم
نمازی‌خواه سحر
نوروزيان مهدی
ويسمه اعظم
همتی زينب
يوسفی مسعود

وکلای حامی روزنامه‌نگاران

احمدی نعمت
بختياری ساقی
پوربابايی هوشنگ
دادخواه سيدمحمدعلی
ستوده نسرين
سلطانی عبدالفتاح
سيف‌زاده سيدمحمد
سيفی سحر
عبادی شيرين
غيرت فريده
کرباسی مريم
کيان‌ارثی مريم
نيک‌آرا مرضيه
نيکبخت صالح