اميد منتظری و مهين فهيمی؛ دادگاه گروهی پس از بازداشت خانوادگی، گفتگوی راديو فردا با شکوفه منتظری، خواهر اميد و فرزند مهين فهيمی

مهين فهيمی و اميد منتظری؛ مادر و فرزندی که هر دو بازداشت شده‌اند

بهروز کارونی ـ سومين جلسه دادگاه رسيدگی به اتهامات ۱۶ تن از کسانی که مقام‌های حکومت ايران از آنها به عنوان «متهمان اغتشاشات روز عاشورا» نام می‌برند، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران برگزار شد.

بر اساس گزارش‌ها، دو نفر از آنها به محاربه، سه نفر به محاربه و افساد فی الارض و ۱۱ نفر به اقدام عليه امنيت ملی متهم شده‌اند.

يکی از متهمان، به گفته خواهر او، شکوفه منتظری، به احتمال زياد «اميد منتظری» است که در اين محاکمه تحت عنوان «الف. ميم.» شرکت داشته است.

آقای منتظری بيش از يک ماه پيش و در پی بازداشت مادرش، مهين فهيمی، توسط ماموران امنيتی بازداشت شد.

مهين فهيمی از جمله «کميته مادران صلح» است.

اميد منتظری در نخستين تماس تلفنی خود پس از بازداشتش در دی ماه و به دنبال رخدادهای عاشورا، گفت که همراه مادر، پسرخاله و سه تن از دوستانش در زندان به سر می‌برد.

آقای منتظری و مادرش، فرزند و همسر يکی از اعدام‌شدگان سياسی دهه شصت در ايرانند.

شکوفه منتظری در گفت‌وگويی با راديو فردا در مورد وضعيت برادر و مادرش می‌گويد:

اميد در تمام اين مدت نه ملاقاتی داشته و نه کسی را ديده است. از وضعيت او خبر زيادی نداريم، فقط يکی دوبار با يکی از بستگان در ايران تماس گرفته ولی چيز خاصی نگفته است.
در سايت خبرگزاری ايسنا خواندم که دادگاهی برگزار شده که پرونده الف. ميم هم در آن بررسی شده و مشخصاتی که داده متعلق به اميد است. من از برگزاری اين دادگاه شوکه شدم، زيرا اميد به وکيل دسترسی نداشته و اصلاً به وکيلش خبر نداده بودند که دادگاهی تشکيل می‌شود که در دادگاه حضور داشته باشد.
با توجه به محاکمات قبلی رخ داده که وکلا را به دادگاه راه نداده‌اند و بعد مشخص شده که متهمان تحت فشار بوده‌اند، اين مسئله نگران کننده است و من به شدت نگران وضعيت جسمی و روحی اميد هستم، چون او هيچ ملاقاتی نداشته و تماس‌هايش بسيار کوتاه بوده و اين احتمال وجود دارد که به شدت تحت فشار باشد.

با توجه به اين که اميد در تماس‌های تلفنی خود به هيچ مورد خاصی اشاره نکرده است، برای نگرانی خود از وضعيت برادرتان چه دلايلی داريد؟
با توجه به اتفاقات قبلی و بازداشت شدگان گذشته که ممنوع الملاقات بوده‌اند و بعد معلوم شد که به شدت تحت فشار جسمی و روحی بوده‌اند، اين نگرانی وجود دارد که اميد هم با توجه به شرايط مشابهی که دارد تحت فشار باشد. همچنين ادبياتی هم که در دادگاه مطرح شده، ادبيات اميد نيست و اين مسئله ترس مرا از اين که اميد تحت فشار باشد بيشتر می‌کند.
اميد يک روزنامه نگار است و در نشريات قلم می‌زند، هيچ کاری خلاف قانون انجام نداده که بخواهند او را محاکمه کنند.

چند روز قبل معاون وزير اطلاعات گفته است برخی از اعضای چريک‌های فدايی اکثريت و اقليت که تحت عنوان «مادران صلح» يا «جمعيت مادران عزادار» فعاليت می‌کردند بازداشت شده‌اند. در روزهای گذشته هم اعلام شده بود که مهين فهيمی، مادر شما که يکی از اعضای گروه مادران صلح است، بازداشت شده است. آيا شما از وضعيت مادرتان خبری داريد؟
وضعيت مادرم هم مشابه وضعيت اميد است، يعنی تا امروز ملاقاتی نداشته و وکيل به او هيچ دسترسی ندارد. وکلا پيگير پرونده مادرم هستند ولی اصلاً پرونده‌ای موجود نيست و با توجه به صحبت‌هايی که اخيراً مطرح شده نگران اين هستيم که بخواهند برای مادرم پرونده‌سازی کنند.
پدرم سال ۶۷ اعدام شد، ولی از زمان دستگيری او تا کنون مادرم هيچ ارتباطی با هيچ تشکيلاتی نداشته و هرگز عضو گروهی نبوده است. من فکر نمی‌کنم به خاطر گذشته پدرم بتوان برای مادرم پرونده‌سازی کرد.
مادران صلح يک شبکه از مادرانی است که عليه خشونت مبارزه می‌کنند، مانند تجمع مادران صلح به خاطر کودکان غزه يا اقدامات آنها عليه اعدام کودکان زير ۱۸ سال يا اعدام زنانی که به خاطر جرايم اجتماعی در زندان‌ها هستند. مگر می‌شود کسانی که عليه خشونت مبارزه می‌کنند را کاملاً برعکس قضاوت کرد.

بر اساس اظهارات معاون وزير اطلاعات گويا مادر شما چند «هم‌پرونده‌ای» هم دارد. چند نفر در ارتباط با اين پرونده مشترک بازداشت شده‌اند؟
من اطلاع زيادی ندارم تنها کسی که از او خبر دارم زهره تنکابنی، يکی از مادران صلح است که همسر خود را در اعدام‌های سال ۶۷ از دست داده است. زهره تنکابنی و مادر من هر دو «مادر صلح» هستند و کاری بر خلاف قانون انجام نداده‌اند. اگر مبارزه عليه خشونت خلاف قانون است، آن وقت قانون است که ايراد اساسی دارد.