انگار فرشتگان عالم
پيرانه سرند و حلقه بر گوش

ای شمع جهان فروز روشن
ای مرجع ظالمانه خاموش

اين شام در آيد از سياهی
ديريست شفق گشوده آغوش

ميلاد سپيده است و ملت
از سوگ تو در غمند و در جوش

بر بام فلک رسد صدايش
آن دختر شال سبز بر دوش

مشتش گره و سرود بر لب
زيباست نمای چشم و ابروش

گويند ستارگان اين موج
بر چشمه کوثرند منقوش

سهراب و ندا و جمع ياران
بر تخت روان و دشت مينوش