گزارشی از تجمع خانواده های زندانيان مقابل اوين، کميته گزارشگران حقوق بشر

بوی باران تازه می‌آيد- هوا سرد شده است- داغی روزهای تابستان را پشت سر گذاشته‌ايم و حالا به سوز سرمای پاييز رسيده‌ايم و باران‌هايش.. دوستان ما هنوز دربندند.

اينجا، پشت ديوارهای بلند اوين- هنوز خانواده‌هايی هر شب می‌آيند، ساعتی زير اين پل می‌نشينند، تا شايد اين نزديکی فاصله، قدری از دردهايشان را تسکين دهد. پل اوين هم در اين ۵ ماه، شاهد درد و رنج خانواده‌های زندانيان سياسی بوده است و گواهی می‌دهد تمام سختی‌های روزهای گذشته را.

جمعی از خانواده های زندانيان سياسی که در حرکتی نمادين، امروز را برای آزادی فرزندانشان روزه گرفته‌اند. به وقت افطار در مقابل زندان اوين جمع می‌شوند. سفره افطارشان را پهن می‌کنند و عکس زندانيانشان،تمام سفره را پر می‌کند. زنان و مردانی که نيستند ميان ما.

حسن اسدی، محمد صادقی، عبدالله مومنی، مصطفی تاج‌زاده، احمد زيدآبادی، حسين باستانی‌نژاد، مهدی محموديان، عاطفه نبوی، فريبا پژوه، بهمن احمدی‌امويی، مجيد مقيمی، سلمان سيما، و .. نام‌هايی هستند که سفره افطار را پوشانده‌اند.

آن سوی ديگر، شماری از خانواده‌ها آمده‌اند و منتظر آزادی فرزندانشان هستند که در دعای کميل بازداشت شده‌اند. امشب ۴ نفر از اوين آزاد شده‌اند.

مراسم افطار که به پايان می‌رسد. حاضران،حضورشان را نشانه‌ای بر اعتراض نسبت به محبوس کردن عزيزانشان می‌دانند و می‌گويند که اين حضور ادامه خواهد داشت تا روزی که هيچ فردی به ناحق در زندان نباشد. و شعار " زندانی سياسی آ‍زاد بايد گردد"، سخن انتهايی مراسم است.

باران می آيد- هوا سرد شده است. و هوای اوين، سردتر از نقاط ديگر شهر است. و ما فکر می‌کنيم که می‌شود روزی بيايد که ديوارهای اوين هيچ آزاده‌ای را در خود محبوس نکرده باشد؟ و ما آن روز را انتظار می‌کشيم.