براساس جديدترين گزارش ها خودکشی دکتر پوراندرجانی مورد ترديد جدی قرار گرفت، نوروز

در روزها‌ی‌ گذشته پايگاه اطلاع‌رسانی نوروز گزارشی منتشر کرد که در آن خبر از خودکشی‌ دکتر رامين پوراندرجانی داده بود.

به گزارش موج سبز آزادی، اين پايگاه در خبر تکميلی خود از شک‌ها و ترديدها در خصوص آنچه خودکشی دکتر پوراندرجانی اعلام شده بود سخن به ميان آورد که نشان دهنده اين موضوع بود که آن‌ها نيز با دريافت اطلاعات تکميلی نسبت به صحت و سقم خبر اوليه خود ترديد کرده‌اند.

برای دوستان و آشنايان وی و کسانی که در جريان وقايع پيرامون او در ماه‌های اخير بوده‌اند مسلم است که وی خودکشی نکرده، اما هنوز اين موضوع در پرده‌ای از ابهام قرار دارد که دليل اصلی مرگ وی چه بوده است.

اطمينان از عدم خودکشی دکتر پوراندرجانی با بررسی مطالب مختلف درباره مشکلات پيش آمده برای وی و گفته‌های افرادی که شناخت طولانی از او داشته‌اند قوت بيشتری گرفته و به صحت نزديک شده است.

در ادامه مطلب به برخی از اين دلايل اشاره خواهيم کرد.

زندگی‌نامه
رامين پوراندرجانی ۱۹ خرداد سال ۶۲ در تبريز متولد شد. سال ۱۳۷۳ در سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان پذيرفته شد و ۷ سال در آن جا مشغول به تحصيل بود. در سال ۱۳۸۰ در رشته پزشکی دانشگاه اردبيل با رتبه ۱۰۶۹ کشوری پذيرفته شد. سپس به دانشگاه تبريز انتقال يافت و در سال ۱۳۸۷ فارغ‌التحصيل شد. از سوابق و افتخارات وی می‌توان به کسب رتبه اول در شعر دانش‌آموزی سال ۷۵، رتبه اول استانی جشنواره خوارزمی سال ۱۳۷۸، برگزاری نمايشگاه توانمندی‌های دانش‌آموزان سمپاد تبريز در سال ۱۳۷۸، تسلط به زبان‌های انگليسی و فرانسوی و ارائه چندين مقاله علمی پژوهشی اشاره کرد.

خدمت سربازی
سال ۱۳۸۷ و پس از فراغت از تحصيل به خدمت سربازی اعزام و به عنوان پزشک وظيفه نيروی انتظامی در بهداری فرماندهی نيروی انتظامی تهران بزرگ (فاتب) در ميدان انقلاب مشغول به انجام وظيفه شد. وی سپس در فروردين ۱۳۸۸ به مدت ۱ ماه به بهداری ناجا در منطقه مرزی سيستان و بلوچستان اعزام شد. دکتر پوراندرجانی پس از بازگشت به تهران به عنوان پزشک وظيفه يک روز در هفته در ساعات اداری به بازداشتگاه کهريزک اعزام می‌‌شد. در حوادث پس از انتخابات نيز ۴ بار به آن جا اعزام شد و تحت حفاظت به معاينه بيماران و نوشتن دستورات دارويی پرداخت، اما اجرای دستورات پزشکی بر عهده مسئولين بازداشتگاه و بهيار همراه قرار داشت که کشيک ۲۴ ساعته بازداشتگاه بوده‌اند.

شروع ماجرا
پس از حوادث انتخابات و درحالی که وی پزشک سرباز وظيفه بوده دکتر پوراندرجانی ۴ بار به بازداشتگاه کهريزک اعزام شد و به معاينه و تجويز دارو برای بازداشت‌شدگان پرداخت. اما شهادت امير جوادی‌فر روند قضايا را دگرگون ساخت و در ادامه شهادت محسن روح‌الامينی و افراد پس از آن، ابعاد مسئله را گسترده‌تر کرد و رفتار نيروی انتظامی و دستگاه قضايی را در پرونده‌ای آشکار کرد که رهايی از آن به سادگی امکان پذير نبود و نيازمند تمهيدات ويژه‌ای می نمود.

چنانکه بخشی از اين تمهيدات، وعده برخورد با عوامل شکنجه و مرگ بازداشت‌شدگان کهريزک و در عمل قربانی کردن و بدنام کردن ضعيف‌ترين و بی‌پشتوانه‌ترين افراد مرتبط در نيروی انتظامی بوده است و چه کسی بهتر از يک پزشک سرباز وظيفه که با اتهام قصور پزشکی ميتوانست عامل تبرئه متهمان اصلی و اقناع افکار عمومی گردد.

اين اتهامات اما در تناقض با گزارش «پزشکی قانونی» مبنی بر فوت قربانيان کهريزک بر اثر اصابت جسم سخت به سر و نبود بيماری قبلی از جمله مننژيت در بازداشت‌شدگان بود که اين موارد از سوی دکتر جوادی‌فر، پدر شهيد امير جوادی‌فر از قربانيان کهريزک نيز مورد تاييد قرار گرفته است. همين گزارش‌ها و تاييدات به مانعی محکم در برابر پروژه قربانی‌سازی و منحرف‌کردن پرونده کهريزک تبديل شد و آغازی شد بر افزايش شديد فشارها و تهديدات گسترده بر دکتر پوراندرجانی که قبلا نيز در برابر تهديدات نمايندگان قضايی برای اعلام و امضا وجود مننژيت در شهدای کهريزک مقاومت کرده بود.

ايست قلبی، خودکشی يا ...؟
درباره علل مرگ دکتر پوراندرجانی موارد مختلفی گفته می‌شود. متاسفانه به دليل خفقان خبری و پاسخگو نبودن مراجع مسئول، هنوز رسيدن به يقين درباره علت اصلی مرگ وی ممکن نيست، اما از طريق برخی شواهد و سوابق تاحدودی می توان برخی موارد را با احتمال بيشتری پذيرفت يا رد کرد.

علت مرگ وی توسط بهداری نيروی انتظامی تهران بزرگ (محل خدمت دکتر پوراندرجانی)، ايست قلبی در خواب و در خوابگاه خود در بهداری نيروی انتظامی اعلام شده است. اما نبود سابقه بيماری قلبی، عدم فعاليت شديد جسمی در زمان مرگ، جوانی - سن ۲۶ سال، عدم مصرف دخانيات و شخصيت آرام و بدون استرس وی اين احتمال را از نظر کارشناسان پزشکی تقريبا غيرممکن می‌کند.

از طرف ديگر احتمال خودکشی نيز با توجه به روحيه تسليم ناپذير وی، اعتقادات مذهبی، وابستگی عاطفی و احساس مسئوليت دربرابر جامعه و خانواده و مکالمات شب قبل از حادثه با خانواده و دوستان که همگی حاکی از سلامت و روحيه خوب وی بوده است کاملا دور از واقعيت می‌نمايد‌.

برخی موارد پس از مرگ نيز بر ابهام نحوه درگذشت دکتر پوراندرجانی می‌افزايد. از جمله انجام کليه مراحل غسل و کفن‌کردن در تهران بدون حضور خانواده، انتقال جسد تحت تدابير امنيتی به تبريز، عدم اجازه تعويض کفن به خانواده در تبريز، انجام مراسم دفن در فضايی امنيتی و تحت نظارت شديد مامورين انتظامی مواردی هستند که سوالاتی جدی و بدون پاسخی را ايجاد می‌کنند.

شايد نتيجه کالبدشکافی و اعلام نظر صحيح و صريح پزشکی قانونی بتواند بخش‌هايی از ابهام مرگ ناباورانه فردی در اين موقعيت حساس را بزدايد.