گزارش مراسم سالگرد قتل عام زندانيان سياسی در سال ۶۷ در بروکسل توسط کانون مدافعان حقوق بشر در ايران- بلژيک

شنبه ۵ سپتامبر ۲۰۰۹ ساعت ۶ عصر در بروکسل به مناسبت بيست و يکمين سالگرد کشتار زندانيان سياسی در تابستان سال ۶۷، مراسمی با شکوه توسط "کانون مدافعان حقوق بشر در ايران- بلژيک" برگزار شد. در اين مراسم جمعی از ايرانيان ساکن بلژيک حضور يافتند. مراسم با خوش آمد گوئی مجری برنامه خانم زری آغاز شد و در ادامه ايشان از خانم سهيلا دعوت کردند تا به عنوان مسئول هماهنگی "کانون مدافعان حقوق بشر در ايران- بلژيک"، سخنرانی کوتاه خود را برای حاضرين در جلسه بيان کنند.

خانم سهيلا در بخشی از سخنان خود گفتند: "اين مجلس به همه تعلق دارد و صاحب مجلس و صاحب عزا همه ما هستيم. همه ما هستيم که می خواهيم اين خاطرات تلخ را با وجود همه آلام و زخم هايی که بر روح و روانمان می گذارد، همچنان به ياد داشته باشيم و هر ساله برايش سالگرد بگيريم. چرا؟ چرا بايد چنين کنيم؟ آيا می خواهيم کينه ها را تازه نگه داريم و زخم را همچنان خون آلود؟ آيا می خواهيم دشنه انتقام را تيز کنيم؟ پاسخ ما به اين سئوالات منفی است. تلاش ما برای حفظ حافظه تاريخی يک ملت نه برای تيز کردن چاقوی انتقام بلکه برای آب دادن نهالی است تا تجربه تاريخی آينده ما باشد. ما چنين جنايت عظيمی را به ياد می آوريم تا هرگز تکرار نشود. کسانی که در آن سال های سياه در زندان ها بودند امروز به چشم و گوش و زبان گويای هزارانی تبديل شدند که امروز ديگر در ميان ما نيستند. آری مردها و زن های آن سال ها زنده ترين زنده گان بودند زيرا که امروز هم با زبانی ديگرمی توانند با ما سخن بگويند. از درد ها و شکنجه ها بگويند و از گل هايی که به ناحق پژمردند. ولی پيام اين سخن اميد و آينده است در حالی که چادر سياه شب همچنان چهره ميهن ما را پوشانده است و مرگ و شکنجه پير و جوان در دخمه ها ادامه دارد، در اين شب ما به ياد همه به خاک افتادگان دهه ۶۰، با هم يک دقيقه سکوت می کنيم".
پس از يک دقيقه سکوت، فيلمی از خاوران به نمايش گذاشته شد. در ادامه برنامه آقای محمد متين از زندانيان سياسی سال های ۶۰ که در حدود ۸ سال از عمر خود را در زندان های جمهوری اسلامی ايران گذرانده بودند به سخنرانی پرداختند و بخشی از خاطرات خود را برای ايرانيان شرکت کننده در مراسم بيان کردند. و صحنه هايی از زندان و زندانی در سال های دهه ۶۰ را برای حاضرين ترسيم کردند. ايشان در سخنان خود به آزارها و اذيت هايی که بر ايشان و ديگر زندانيان سياسی اعمال شده بود، پرداختند و گفتند: " ما هر کدام بخشی از تاريخ آن سرزمين هستيم مخصوصاً زندانيان آن سال ها را می گويم. اين زندانيان بايد فرياد سر دهند برای نسل آينده که آن نسل بداند که چه بر آنها و مردم کشورشان رقته است". بعد از اتمام صحبت های آقای متين، برنامه با هنرمندی نوجوان ايرانی، گيو ادامه يافت و ايشان با اجرای سه قطعه موزيک با پيانو حال و هوای جمع را دگرگون کرد. بعد از هنر نمايی گيو نوبت به آقای حسن مکارمی روانکاو بالينی، پژوهشگر و خزانه دار جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران رسيد. ايشان در چهار عرصه بحث های خود را مطرح کردند. ايشان در خصوص کشتار سال ۶۷، به چگونگی اين کشتار و کم و کيف آن، و اين کشتار را در ادامه کشتارهای گذشته، عکس العمل خانواده ها، ارگان های اروپائی و بين المللی و در پايان بخش به راهکارهای دادخواهی حقوق و دادرسی مربوط به آن پرداختند. در ضمن آقای مکارمی بحثی را نيز به چالش های ساختاری امر اعدام در ايران توجه دادند و جدولی را از مخالفينی که از فردای انقلاب و با روی کار آمدن جمهوری اسلامی اعدام شده بودند، تهيه کرده و در اختيار حاضرين در برنامه قرار دادند و سپس به توضيح آن جدول تهيه شده پرداختند. اين بخش از برنامه نيز همانند بخش های ديگر، بسيار مورد توجه حاضرين در جلسه قرار گرفت و در پايان سخنرانی ايشان، وقتی هم برای طرح سوالات ايرانيان حاضر در جلسه اختصاص يافت و آقای مکارمی با دقت بسيار پاسخ های خود را به پرسش های صورت گرفته، ارائه دادند. در اين قسمت بخش اول برنامه به پايان رسيد و وقتی برای استراحت داده شد.
يکی از موارد اين مراسم که بسيار جالب توجه بود تهيه ليست اسامی بيش از ۴۵۰۰ نفر از جان باختگان آن سالهای سياه در قطعات A2 و چسباندن آن اسامی بديوار سالن مراسم و تزيين سالن با پرچم های سه رنگ ايران و عکسها و آفيش هايی از منطقه خاوران و گذاشتن يک ميز اطلاعاتی بزبان فارسی و فرانسه، فضای همبستگی با خانواده های اين جان باختگان راه آزادی را بار ديگر در ميان حاضرين در مراسم تقويت کرد. در اين مراسم در حدود ده نفر از زندانيان سياسی که سال های بيشماری را در زندان های جمهوری اسلامی در زندان بودند نيز حضور داشتند.
بخش دوم برنامه با دکلمه شعر توسط آقای محمد رضا آغز شد و سپس با پخش فيلمی از خاوران و مبارزات زندانيان سياسی ادامه يافت و ادامه برنامه با هنر نمايی گيو عزيز با پيانو به پايان رسيد. ساعت ۱۰ شب برنامه در فضايی سرشار از صميميت و همبستگی با مبارزات مردم ايران و بويژه با خانواده زندانيان سياسی به اتمام رسيد.

گزارش دهنده: کانون مدافعان حقوق بشر در ايران- بلژيک
۶ سپتامبر ۲۰۰۹

عکس ها:

فيلم: