چند می‌گیری گریه کنی؟، شهرام شکیبا (طنز سیاسی)، خبرآنلاین

تا دیشب که فیلم تبلیغاتی کروبی را ندیده بودم، برای انتخاب اسم آن مردد بودم. نمی‌دانستم «گودزیلا علیه گیدورا» باشد بهتر است، یا «خشم اژدها» یا «اخراجی‌ها». چون کل جماعت دور و بری‌اش اخراجی‌اند.

دیشب که ‌اشک‌های غلامحسین کرباسچی را دیدم جگرم را آتش زد. ناخودآگاه یاد این اسم افتادم: «چند می‌گیری گریه کنی؟». کمی فکر کردم، دیدم کرباسچی دست و بالش بازتر از آن است که چیزی بگیرد تا گریه کند. شاید یک چیزی هم دستی داده باشد بابت این افتخار. لذا نام قطعی فیلم انتخاباتی کروبی را چنین انتخاب کردم: «چقدر می‌دی تا بذارم گریه کنی!»

فقط ای کاش ترانه «شانه‌هایت را برای گریه کردن دوست دارم» را می‌گذاشتند روی فیلم که دیگر محشر کبری می‌شد.

هوار، هوار، بردند داروندار ما رو!
علیرضا زاکانی، نماینده مجلس گفته: «یک نفر دستگیر شده که 300 هزار میلیارد تومان از بیت‌المال دزدی کرده.»

1-با توجه به این که کل درآمد نفتی کشور در 4 سال دولت نهم حدوداً 272 هزار میلیارد تومان بوده، گمان کنم می‌دانم «طرف» کیست!

2-واقعاً دست دولت درد نکند که با این کسب ضعیفش 28 هزار میلیارد تومان هم گذاشته تا فقط یک نفر همه‌اش را بدزدد.

3-این تازه یک نفر بوده. اگر الباقی لیست مفسدان اقتصادی که 4 سال است به آستر جیب کاپشن رئیس‌جمهور گیر کرده و بیرون نمی‌آیند را حساب کنیم احتمالاً کل درآمد ایران، ونزوئلا، سنت وینسلت، کوبا، سوریه و سایر کشورهای دوست و برادر را دزدیده‌اند. ما با چی زنده‌ایم، خدا می‌داند.

میرحسین ناراحت می‌شود
سرکار خانم فاطمه رجبی که همسرشان سخنگوی دولت است، ولی خودش بیشتر از همسرش سخن می‌گوید، گفته: «احمدی‌نژاد دست مافیای قدرت و ثروت را از کشور کوتاه کرد.»

در این مورد هیچ نظری ندارم. چون «میرحسین» ناراحت می‌شود و باز نامه‌ای، چیزی می‌نویسد و این بار به بنده زنهار می‌دهد که اخلاق را رعایت کنم. لذا خانم فاطمه رجبی تا اطلاع ثانوی هرچه دلش می‌خواهد، بگوید، هیچ خیالی نیست!

ما، شما، آنها
سایت انتخاب نوشته است که محمود احمدی‌نژاد در برنامه انتخاباتی‌اش در تلویزیون گفته: «26 سال قدرت در اختیار آنان بود، بگذارند 4 سال هم قدرت دست ما باشد.»

با عنایت به گفتار مشعشع فوق پیشنهاد می‌کنم آشنایی با دستور زبان فارسی، آشنایی با تاریخ انقلاب اسلامی، داشتن تقویم جیبی و توانایی شمردن تا هشت، بدون استفاده از انگشت نیز به شرایط کاندیداتوری ریاست جمهوری در قانون اساسی اضافه شود.

الف: کاندیدا باید دستور زبان فارسی بداند، بالاخص مبحث «ضمیر» در دستور.
«آنان» ضمیر سوم شخص جمع است. یعنی کسانی که از «ما» و «شما» نیستند. منظور احمدی‌نژاد از «آنان» چه کسانی بوده؟

ب: کاندیدا باید تاریخ انقلاب را بداند، بالاخص اینکه نام همه رؤسای جمهور را بداند.
چرا که در بین رؤسای جمهور گذشته بزرگوارانی چون شهیدرجایی که احمدی‌نژاد وی را الگوی خود می‌داند و خودش را «بوی رجایی» می‌خواند و مقام معظم رهبری هم وجود داشته‌اند.

ج: کاندیدا باید حتماً تقویم جیبی داشته باشد که مدام به آن نگاه کند تا بفهمد الان سال 1388 هجری خورشیدی است، نه 1357 و طوری حرف نزند که انگار پیش از وی «زمان شاه» بوده است.

د: کاندیدا باید بتواند هر وقت که خواست، بدون استفاده ابزاری از انگشت تا هشت بشمارد و بعد از اتمام 4 سال نگوید: بگذارند 4 سال هم قدرت دست ما باشد. آن 4 سال که تمام شد. الان دعوا سر 4 سال دوم است. از آنجا که ظاهراً 8=4+4 است، بنابراین برای دور دوم باید بگویند: 8 سال قدرت دست ما باشد.