عضو شوراي مرکزي تحکيم وحدت:نقدبنيانهاي نظري اصلاحات وزمينه سازي براي شکل‌‏گيري فضاي مناسب از وظايف ماست، ايسنا

تهران-خبرگزاري کار ايران
عضو شوراي مرکزي دفتر تحکيم وحدت نقد بنيانهاي نظري اصلاحات و زمينه سازي براي شکل گيري فضاي مناسب را از وظايف جنبش دانشجويي در شرايط کنوني دانست و گفت: تا زماني‌‏که به ايده سياسي مشخصي نرسيده ايم عمل سياسي توصيه نمي شود.
به گزارش خبرنگار" ايلنا" رضا دلبري با حضور در مجمع ساليانه انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايي گفت: جنبش دانشجويي اولين بار در اوايل دهه 70 به عنوان جنبش منسجم مطرح شد و تا پيش از آن انسجام جدي ميان اين جنبش و لايه هاي دانشجويان وجود نداشت.
وي افزود: در دهه 60 به خاطر وجود فضاي جنگ و انقلاب هرگز جنبش دانشجويي به معناي واقعي آن شکل نگرفت، چون فضاي موجود اجازه رسيدن به عقلانيت انتقادي را نمي داد، انقلاب فرهنگي نيز تاثير زيادي بر جنبش دانشجوي داشت، پس از آن سياست‌‏هاي باز آقاي هاشمي اگرچه نقدي هاي جدي بر آن وارد است اما فضاي بازي ايجاد کرد که نمي توان از آن چشم پوشيد. در سال 68 که نيروهاي چپ اسلامي از حاکميت رانده شدند، فرصت مناسبي براي بازسازي فکري آنها ايجاد شد و نيروهاي چپ در بخش‌‏هاي مختلف به بازسازي روي آوردند. در حالي‌‏که روشنفکري آن زمان روشنفکري ديني بود که شريعتي دايعه دار آن بود، ورود عقل علمي به فضاي آن روز جامعه مساله ديگري بود که نويد بخش ايجاد فضاي حاکميت عقل سکولار بود که محصول اين فضا دوم خرداد 76 بود. خاتمي خالق دوم خرداد نبود بلکه دوم خرداد مولود فضاي فکري جديدي بود که در طول 7-6 سال ايجاد شده بود.
وي با بيان اينکه مطالب که جامعه مدني غالب‌‏ترين شعار خاتمي بود، افزود: خاتمي با اين شعار عبور از حکومت ايدئولوژيک را مطرح کرد و ما در طول سالهاي 79-76 شاهد حرکتي شتابدار و رو به جلو بوديم که اوج اصلاحات بود اما دوم خرداد همانطور که در فضايي احساسي و رمانتيسم شکل گرفت، با همان فضا هم رو به جلوحرکت کرد تا وقتي که اين شورگرايي ادامه داشت، اصلاحات هم ادامه داشت.
دلبري با اشار به تاثير دوم خرداد بر نيروهاي محافظه کار گفت: نتيجه اين جريان، حرکت به سمت تقدس زدايي از قدرت بود اما از سال 79 به بعد عملا به سمت افول و اضمحلال اصلاحات رفتيم تا اينکه نهايتا حرکت اصلاحي در انتخابات مجلس در اسفند 82 پايان يافت.
وي علت اصلي اضمحلال اصلاحات را ضعف تئوريک جنبش اصلاحات دانست و افزود: اصلاح طلبان در عرصه عملي قادر به دفاع از اصلاحات نبودند، از جامعه مدني دم مي زنند و مي گفتند مقصود ما مدينه النبي است يا سخن از دموکراسي مي گفتند اما مي گفتند دموکراسي اسلامي مورد نظرماست.
عضو شوراي مرکزي دفتر تحکيم وحدت تاکيد کرد: در بررسي علل بن بست جريان اصلاحات بايد به مبناي فکري وتئوريک آن رجوع کنيم، ما درفضاي جديد دچار سرگرداني و خلا تئوري هستيم، در بررسي و تحليل اين فضا بايد به دو نکته توجه کنيم. اول اينکه بايد نيروهاي سياسي را که مي توانند بازيگر مناسبي در اين فضا باشند بياييم، ديگري ايجاد فضايي مناسب براي فعاليت است که البته هزينه بسياري دارد.

دلبري در پايان تصريح کرد: ما هرگز مدعي نيستم که نماينده اکثريت دانشجويان هستيم، انجمن هاي اسلامي در حال حاضر به تفکري غالب در دانشگاهها تبديل شده که اين خود مانع تکثر فکري است و بايد از آن دوري شود و بحث پارلمان دانشجويي که در نشست قبلي دفتر تحکيم وحدت مطرح شد به عنوان گامي در جهت تحقق دموکراسي در دانشگاه به طور جدي دنبال شود البته اين به معناي تعطيلي انجمن ها يا ساير تشکلها نيست بلکه پارلمان دانشجويي به عنوان يک نهاد سياستگذاري مي تواند بدون حذف تشکلهاي قبلي تمام انديشه ها را در خود جاي دهد.