ولی مطلقه فقیه وموتلفین رنگارنگش پس از پایین کشیدن پرده نمایش قلابی انتخابات آقایان احمد توکلی وحداد عادل، دوتن ازمهرهای اصلی خود را به پیش صحنه فرستادند تا بعنوان اعضاء ثابت مجلس هفتم گوشه هایی از برنامه آینده حاکمیت رااعلان کنند.
آنها درزمینه آزادی های سیاسی، اقتصاد ورابطه باخارج مخصوصا باامریکا نسبتا به تفصیل مصاحبه کردند.پرداختن به هر سه زمینه از حوصله این نوشته خارج است ، اما از آنجا که هر دواین نمایندگان بر"خدمت رسانی به مردم " ، " خدمت بیشتر به مردم " ، " رفع فقر وفساد وبیکاری "، " مابه رشد عدالت محور وتوزیع درآمدبین تمام قشرها توجه می کنیم ." وشعار: پیشرفت ، خدمت وکار برای مردم "(.1) بسیار داد سخن داده اند، جادارد ببینیم آقایان چگونه میخواهند این عدالت محوری راپیش ببرند!!
وقتی مصاحبه کننده از آقای توکلی می پرسد این احتمال وجوددارد که مجلس هفتم از ذخایر صندوق ارزی برای زمینه سازی جهت انتخابات ریاست جمهوری استفاده کنند، در پاسخ ایشان جواب میدهد : " البته اگر تاآن زمان چیزی ازصندوق ارزی باقی بماند! صندوق ارزی تاسیس شد تامازاد ارزی در آن ذخیره شودبه نحوی که 50 درصد از آن برای رشد اقنصادی استفاده و50 درصد آن هم ذخیره بماند که از سال 79 تا الان همواره بیش از 50 درصد از درآمدهای ارزی از آن برداشت شده است ."(2) آقای عادل حداد در پاسخ به همین سوال پس از طفره رفتن از پاسخ به اصل سوال میگوید" البته انکار نمی کنیم که طبعا عملکرد مجلس هفتم در مسایل سیاسی از جمله انتخابات ریاست جمهوری موثر خواهد بود ." (3)
آقای محمد حسین ادیب ازجمله کارشناسان اقتصادی است که یک قلم از پولی را که این آقایان میخواهند غارت کنند در مقاله 13 مارس خود تحت عنوان " تغییر ناگهانی استراتژی اقتصادی ایران " بر ملا می کند.او.دراین مقاله که در تار نمای اخبار روزآمده مینویسد: " تصویب شش ونیم میلیارد دلار از حساب ذخیره ارزی به معنای تورم حد اقل 25 تا 30 در صدی درسال 83 خواهد بود واین در شرایطی است که تورم به طور متوسط طی 5 سال گذشته پانزده در صد بوده است." (4) یعنی باید اولین گام نامیمون آقایان رادرراه " خدمت به مردم" دوبرابر شدن تورم بدانیم
آقای ادیب در همین مقاله اشاره میکند که بانک مرکزی باید طی سه سال آینده همچون سه سال گذشته سالانه سه میلیارد دلار وام خارجی بپردازد که به قیمت کنونی میشود 2400 میلیارد تومان . این مبلغ رابانک مرکزی نمیتواند پرداخت کند زیرا درآمد نفت به جیب دولت ریخته میشودونه بانک مرکزی. در واقع بانک مرکزی امروزه یا باچاپ اسکناس سرپاست یاذخیره قانونی . ذخیره قانونی،اما، طبق گفته آقای حسین ادیب 16 در صد است ومهمترین منبع پولی بانک برای وام دادن دولت.اما دولت وامی که ازبانک مرکزی :"اخذ میکند راپرداخت نمی کند واگر پرداخت کند حالت حسابداری دارد تاواقعی، به عباارت دیگر گاهی بخشی ازبدهی خودرا به بانک مرکزی بایک چک پرداخت میکند ومجددا آن را بایک چک به عنوان وام بازپس میگیرد." (5) آنچه برسر پول مردم رفته اینست که از بانک مرکزی اخذ وبه مصرف حقوق کارمندان رسیده است.
به بیان ساده حکومت جمهوری اسلامی علاوه براینکه کل در آمدهای حاصله از نفت ودیگر ذخایرزیرزمینی راغارت میکندوهیچ کارشناسی هم نمی پرسد یاجرات نمیکند بپرسد این درآمدها کجا میرود که دولت باید برای پرداخت حقوق کارمندان به حساب جاری وپس اندازمردم دست درازی کند، در همین مدت کوتاه 16 در صد پول حقیقی موجود مردم را نیز چپاول کرده است. این وضعییت درست سه سال پس ازتحلیل آقای علی رشیدی استاد دانشگاه تهران است که گفته بود طبقه سیاسی حاکم طی دودهه گذشته بیش از 400 میلیارد دلار درآمدهای ارزی ایران از محل صادرات نفت ،
صادرات غیر نفتی ، موجودیهای ارزی وطلب های ارزی ایران ازکشورهای مختلف ونیز وامها واعتبارات اخذ شده را بالاکشیده است.
تعجب آور اینکه آقای حسین ادیب درعین حال که به درستی اشاره میکند که:"یک موج تورمی در کشور ایجاد میشود که برنده آن طبقه یک کشوراست.تورم 30 در صدی پولدار راپولدارتر میکند وفقیررا فقیرتر." (6)
راه برون رفت راهرچه خصوصی کردن دارییهای دولتی میداند.این راه حل نولیبرالی حتی درپشرفته ترین کشورهای سرمایه داری جزفاجعه برای مردم ارمغان دیگری به همراه نداشته است .کافی است آقای ادیب نتایج تحقق این سیاست که خانم تاچر وشرکای دیگر اودراروپا پیش بردند را بررسی کند، آنگاه برای بررسی دقیق تر به اندازه کافی آمار وارقام دراختیار خواهد داشت. بلایی که دولت تاچروشرکای سرمایه دار خصوصی اش برسر بهداشت ، درمان وراه آهن انگلیس آوردند هنوزهم جبران نشده وآنچه دراین باره هرروزه مینویسند نشان میدهدکه برای جبران آن درآینده نزدیک هم چشم اندازی در کار نیست.
اما در کشور ما این راه کار هم تاکنون چندین بار تجربه شده وجزبیکارسازی های گسترده حاصل دیگری نداشته است.تازه این راه کار فقط برای تثبیت وضعییت به شکل کنونی آن است که نتجه اش رادر اعتصابات و اعتراضات مزد وحقوق بگیران وهزاران کارگر وکارمند بی کار ومستاصل هرروزه شاهدیم.دمل سرطانی را نمیتوان با مسکن معالجه کرد.راه حل برداشتن کامل آن است.پیش صحنه ظاهر شدن آقای توکلی وحداد عادل بار دیگر نشان داد که مردم در" نه" گفتن به کل رژیم تاچه حد بر حقندوتاکجا باعوام فریبی اینان آشنا.شکوفایی هرچه بیشتر این بیداری در آستانه سال نوآرزوی ماست.
-----------------------------------------------------
زیرنویسها:
1-مصاحبه احمد توکلی و حداد عادل باایسنا مندرج درتارنمای اعتماد
2، 3، -همان مصاحبه
4-مقاله محمد حسین ادیب در تارنمای ایران چابار.
5 و6-همان مقاله