 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
دیكتاتورها هرگز از تازیانه تاریخ نرسته اند.گرچه بسیاری از آنان در اوج قدرت مردند و ندانستند که آیندگان بدانها چگونه نگریسته اند.
اینك صدام حسین، دیکتاتوری که فلسفه حکمرانی اش حفظ قدرت به هر قیمت و وسیله بود، خوارتر از دیگران، چنان به دام افتاده است, كه نگاه به او هر انسانی را از ناچیزی فاصله قدرت و ذلت به تامل وامی دارد.
سرنوشت خفت بار او می تواند چشم توده های وسیع مردم منطقه و جهان را بر ابهت کاذب رهبران خودکامه و اقتدار گرا باز هم بیشتر بگشاید. فروریزی اسطوره صدام نشان می دهد که رهبران خودکامه و دور از مردم, در پشت هر نقابی که پنهان شوند, انگیزه ای جز دفاع از منافع حقیر شخصی ندارند و حتا در این کار نیز از ناتوان ترین ها هستند.
هنوز چگونگی دستگیری صدام حسین مانند بسیاری از حوادث دوران های بحران در هاله ای از ابهامات است. اما آنچه که اینک مسئله افکار عمومی جهان است,چگونگی دادگاه و محاکمه او است.
صدام یک متجاوز به حقوق بین المللی, و حقوق فردی و اجتماعی انسانها, و یک جنایتکار جنگی است؛ و دقیقأ به همین علت هاست که باید در یک دادگاه عادلانه و بین المللی محاکمه شود.
شکی نیست که در اجرای عدالت, اولین شاکیان و مدعیان او مردم عراق اند که سی و پنج سال بی وقفه زیر ستم مستقیم او قرار داشتند. او در عراق حمام خون بپاکرده بود. "استخبارات"، "امن" و "مخابرات" سه حلقه از زنجیره پلیسی مخوفی بودند كه نام هركدامشان بر پشت مردم لرزه می انداخت. مردم عراق فرزندان و عزیزان بسیاری را در راه قدرت طلبی او از دست داده اند و اینک وارث میهنی ویران و بی سامان هستند. این حقیقت عریان در وحله اول ضرورت محاکمه صدام را در عراق اثبات می کند .
اما در شرايط فعلی که عراق هنوز تحت اشغال خارجی و گرفتار خشونت و انتقام جوئی كور است, مقدمات لازم برای چنین محاکمه ای فراهم نیست. و از سوی دیگر سیاست های ویرانگر صدام حسین خارج از مرزهای عراق و مشخصأ در مورد همسایگانش در ایران و کویت نیز، منشأ جنایت علیه بشریت بوده است.
جنگ صدام علیه كشور ما ایران و نیز تصرف کویت, چندان متفاوت از نحوه برخورد او با مردم خود نبوده است. نتیجه جنگی كه صدام علیه ایران بپا كرد، بیش از یک میلیون كشته و زخمی است. دولت ایران خسارات جنگی را در آمار رسمی حدود یك هزار میلیارد دلار تخمین زده است. نتایج جنگ برای كشور ما بسیار وخامت بارتر از این ها بود. در ایران فقط نسل سالهای جنگ ازپا درنیآمد. صدام حسین با جنگ علیه ایران به قدرت گیری جریانی در حكومت یاری كرد كه فاقد هرگونه روحیه ملی بود و جز چپاول ملت به هیچ چیز دیگر نمی اندیشید. رشد قارچ گونه میلیاردرهای نوكیسه و بی هویتی كه محصول سالهای جنگ است، امروز نيز زندگی مردم را فلج كرده اند.
در كویت ارتش صدام در غارت علیه مردم و تجاوز به زنان روی جنگهای قبیله ای را سفید كرد. سربازان عراق حتی اتومبیل های شخصی مردم را هم مصادره كردند و در بازارهای ایران به قیمت نازل فروختند.
دادگاه صدام حسین زمانی عادلانه خواهد بود كه نمایندگان تمامی قربانیان دستگاه حكومت او در محاكمه اش شركت داده شوند. چنین محاکمه ای تنها در صلاحت یك دادگاه بین المللی است و تنها تحت نظارت سازمان ملل متحد میسر خواهد گشت. اهمیت چنین دادگاهی در این نیست كه چه سرنوشتی را برای صدام حسین رقم بزند. مهم این است كه یک دادگاه بین المللی رسما و علنا دیكتاتور و خودكامه ای را به خاطر جنایاتش به محاكمه بكشاند. مدافعان خارجی دیکتاتور را در مقابل دیدگان بشریت مشخص و محکوم کند. اهمیت چنین دادگاهی، در نقش آگاه گرانه آن است. دیگر نباید افکار عمومی جهانی اجازه دهد که قدرتهای بزرگ تا هر زمان که خود صلاح می بینند, از دیکتاتورها پشتیبانی و جنایات آنان را پرده پوشی کنند.
اتحاد جمهوری خواهان ایران از آقای كوفی عنان درخواست دارد که با دعوت از قضات مستقل و بی طرف، با ایجاد امکان حضور شاکیان داخلی و خارجی و نیز با حفظ حق صدام حسین در دفاع از خودش, اقدام لازم را برای برگزاری یك دادگاه بین المللی جهت محاکمه صدام در عراق یا هر کجای دیگر جهان, در دستور گذارد.
شورای موقت اتحاد جمهوری خواهان ايران
۱ دی ماه ۱۳۸۲
۲۲ دسامبر ۲۰۰۳
