اعتصاب کارگران شرکت واحد تهران، آغازی مبارک، امير جواهري لنگرودي

کارگران عضو سندیکای اتوبوسرانی شرکت واحد فریاد برمی آورند : عشق آغازشد!

amir_l@hotmail.com

وقتی امام جماران " اعتصاب " را غیرقانونی اعلام می دارد . قاضی اش حکم جلب صادر می کند تا فعالان سندیکایی را مرعوب نماید . بالطبع این عمل به قداره بندانی یاری می رسانند، که پیشتر با داغ ودرفش ، زنجیروتیغ موکت بری به جان فعالان سندیکای اتوبوسرانی افتادند وخنجر کشیدند تا کیان اسلام برحافظه " خانه ضدکارگر" و " شوراهای اسلامی کار" حک شده بماند و مهر ایجاد تشکل مستقل به تاریکخانه سپرده شود!!
جنبش سندیکایی ایران ازدیربازتاکنون،داغ چنین یورش وترکتازی هارا به دفعات برپیشانی خودداشته و هربار روسیاهی برچهره کننده گانش مالیده شد.
هر روز که به عمر این رژیم افزوده می شود، آن کسانی هم که نیمچه امیدی به بوداین جنابان داشتند، متقاعد می شوند که این رژیم، هرنوع اصلاحش، در مرگ آن نهفته است. نومیدی توده طالب نان وآزادی ، ازبهبود اوضاع زندگی و دستیابی به حقوق اولیه شان دراین نظام، نارضایتی تلنبار شده وانفجاری شان درحالی رو به شدت و گسترش است که شرایط سیاسی، اقتصادی ، اجتماعی با سرعتی تصاعدی وخیم تر و تحمل ناپذیرترمی گردد.
آنانی که تا دیروز مدعی بودند با روش های قانونی می توان راه بهبود اوضاع را بازنمود، نه تنها حاضر نشدند، توده ناراضی را به امکانات و ابزارهای دفاعی شان مجهز کنند بلکه هربار توده دانشجو، زنان،جوانان، معلمان ،پرستاران،بیکاران، کارگران و روشنفکران آزادی خواه، اقلیت های ملی و مذهبی وتهیدستان شهری وروستایی، پا به پیش گذاشتندتا حق خود ستانند، حتی حکومتیان آویزان بر 20 میلیون رای،ازعواقب پیشروی هریک ازاینان، ترسیدندتادر نهایت دربن بست همان قانون وقانون گرایی گیر افتاده و ازپا درآمدندوخودآتش بیار،یک مشت سپاهی وامنیتی و اطلاعاتی درتمام ارکان کشور شدند.
آنروزکه قاضی مرتضوی ، پا ی قتاله خود رابرگلوی زهرا کاظمی فشردتا جلوی عمل جسارت آمیز هنر عکاسی اش را سد کندتا دنیا از گلوگاه اوین این قصابخانه عاشقان زندگی ، بی خبر نگه داشته شود،ناکارآمدی راه وروش قانونی جواب نگرفت و قاتل وقاتلان درصحنه رودررویی ها جا خوش کردندوجسد کاظمی با کمال وقاحت به زیرخروار ها خاک سپردندتا هیچ نشان وردی ازجنایت صورت گرفته باقی نماند.
آنچه دیروز رای کاظمی اتفاق افتاد وبعدتربرای آن دیگران وازجمله اکبر گنجی که خود روزگاری کباده اینان می کشید، یا پرونده سازی کثیف وکذایی که برای وکیل خانواده های سلسله قتل های سیاسی زنجیره ای دکتر ناصر زرافشان فراهم ساختندتاپرونده ومجاری پیشروی آنرا به بایگانی بسپارند. نشان ازعمق دستگاه فسادآمیزیست که برای بقایش چاره ای جزایجاد رعب و وحشت ، دستگیری ، زندان، شکنجه،اعدام وتبعید نمامده است.
درمقابل ودر شرایط یک بحران وبن بست همه جانبه سیاسی - اقتصادی،فراروییدن اعتراضات مردم به اعتصاب عمومی سیاسی یکی ازکارسازترین احتمالات درچشم اندازپیکار طبقاتی علیه طبقه حاکم است.
وقتی صبح پنجشنبه اول دی ماه 84، آنگاه که ائمه جماران به نمازایستاده است که جاهلان دیو صفتش با لباس شخصی و درزعامت قاضی شرع انور، به منازل فعالان سندیکایی یورش برندوهشت تن را دستگیر می کنند، کامپیوترو وسائل مربوط به سندیکا راضبط و ربط می نمایند، نشانه این است که اسباب چینی می کنندتا کار وهرنوع پیشروی فعالان سندیکایی راببندند.
درچنین هنگا مه ای " خانه ضدکارگر" سکوت مرگباری را پیش می گیردتا ضامن تیغ موکت بری دیناسوری چون حسن صادقی که دربرابرجسارت وایستادگی منصوراصانلو رئیس سندیکا که زبان سرخ این کارگر جسور را نشانه گرفته بود، این باربرپایه چنین یورشی ایلغارانه ای، دما سنج سندیکای مستقل اتوبوسرانی شرکت واحدتهران و کل حیات آنرا نشانه رفته اند.اینان هراس شان ، تنها از سازمانیابی تشکل مستقل کارگران و زحمتکشان است.
شکل گیری هر ظرف مستقلی، جام مرک را بکام اینان نزدیک می سازد.تهاجم به کارگران تنها برای ایجاد رعب و وحشت کاذب درجامعه و انداختن هراسی بی شائبه دردرون خانواده های کارگری وزحمتکشان سراسر ایران و پرونده سازی های سیاسی برای روزمبادا است !
چنین شد که کارگران عضو سندیکا به نشانه جانبداری ازبرگزیده گان خویش، ودراعتراض به موج دستگیری هارئیس و اعضاء هئیت مدیره و اعلان آزادی بی قید وشرط دستگیر شده گان، عزم شان را برای یک زورآزمایی حساب شده درکمترین زمان ممکن به میدان کشاندند.خود گویند:
یا علی گفتیم ؛ عشق آغاز شد !!
بواقع عشق آغاز شد. ک ضربآهنگ حساب شده درده منطقه پرورفت آمدترافیکی تهران، جلاداوین ( قاضی مرتضوی)مجبور گردیدبخش وسیعی ازفعالان دستگیرشده صبح امروز(یکشنبه 4 دی) آزاد سازد.هرچندمنصور اصانلو دربند است وتعداددیگری دستگیرشدند .ولی آن یورش شبانه و این عقب نشینی برای آزاد ساختن دستگیر شده گان، آغازعشقی شیرین کام است.
یورش به سندیکا، یورش به تمامی دستآوردهای تاکنونی کارگران شرکت واحداست که دراین دوره برای احیای آن قدم های اساسی برداشتند.
همه ما نیک می دانیم درکشوری بمانندایران که جو پلیسی و سرکوب عنان گسیخته حاکم است، حاکمیت سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران، اعتراضات سیاسی را برنمی تابد. مردم عادی نیزبا توجه به شناختشان ازاین نظام و شمشیر خون چکان اش، به راحتی حاضر به هزینه کردن و بی گدار به آب زدن نیستند. درشرایطی که اعتصاب صنفی، عملی ممنوع و خلاف شرع و کاری غیر قانونی است که می تواند تاوان سنگینی درپی داشته باشد، حال که کارگران پای به میدان عشق نهاده اند ودست از کارکشیده اند.نبایدازآنان توقع داشت که درخیزش اعتصاب خود، شتاب به خرج دهند!
پیشروان سندیکا در کنار قدرت عظیم راننده گان دست از کارکشیده، اعلان داشته اندتا آزادی بی قید وشرط همه دستگیر شده گان وتامین خواسته های خود که بیش ازهرچیز حقانیت موجودیت مستقل سندیکاست ، دست ازاعتصاب نخواهند کشید!
نکته قابل توجه همین جاست ؛ تا زمانی که جنبش اعتصابی به درجه ای ازگسترده گی و عمومیت نرسیده باشد که آثارسراسیمگی درحکومت و کارفرما ومدیرعامل شرکت اتوبوسرانی، دردرون خیمه همه عوامل ضداعتصاب آشکارگردد.ودردرون عمله نظام دشواری کنترل و مهار و حتی سرکوب گسترده مشهود نگردد، قاعدتا شتاب بخشیدن به اعتصاب زودرس خواهد بود. این اعتراض ناگزیراست با منطق ودرس آموزی ازتحرکات پیشین سندیکا، با محمل ها وبا پوشش صنفی پیشروی کند. چراکه این خود تاکتیک آگاهانه و هوشیارانه ایست که هرنوع حربه ادعایی رژیم سرمایه و عمله کارد بدست آنرا خنثی می کند.
امروز در سراسر بازجویی ها از دستگیر شده گان ، آنانرا به عمل سیاسی دست یازیدن و بااین سوی جهان مربوط می دانند. درشریطی که راه مطبوعات مستقل برروی اعتصابیون شرکت واحد بسته است . جرم فعالان کارگری تماس با رادیوهای فارسی زبان، مراکز جهانی، وچرایی دفاع سازمان ها و احزاب از آنان است.
پس لازمه خنثی نمودن، چنین پرونده سازی ها، توجه به عمومیت بخشیدن وگسترده تر ساختن جنبش اعتصابی است که همین گسترش شرایط را برای سیاسی تر شدن آن مساعد می نماید!
اخبار دریافتی تا حالا موئد این است که بخش هایی ازآزادیخواهان ایران ازجمله :بیانیه کانون نویسنده گان ایران ، بخشهایی از جامعه جوان دانشجوی کشور، بخشهایی ازکارگران ایران خود رو، کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری، تعداد دیگری ازتشکل های کارگری در کرمانشاه،گیلان و ... ،بخش وسیعی از وبلاگ های مستقل ، لوگوی سندیکا را دروبلاگ های خود قراردادند.این عمل پوشش خبری وسیع و گسترده ای درسطح شبکه اینترنت جهانی برای این اعتصاب بوجود آورد. درخارج ازکشور – علیرغم تعطیلات ایام کرسمس - با کوشش فعالان کارگری و سیاسی چپ،این اعتصاب طی یک روز،پوشش خبری خوبی پیدا کرده واطلاعیه های پشتیبانی چندی بدست آمده است. و این کار همچنان به حدت همه جانبه ای بجلو می رود.

اما این همه کار نیست. هنوزدرقدم های اولیه هستیم. اگراین اعتصاب می بایست به منزله شریان حیاتی عمل کند که نظام را به فلج بکشاندو ازنفس بیاندازد. لازم می نمایدکه جدا از تلاش خود اعضاء سندیکای اتوبوسرانی شرکت واحد، دیگرعرصه های کلیدی تر، ازجمله : شبکه های حمل و نقل کالا، کامیون ها وراننده گان باراندازها وبنادر، شبکه راه آهن و کشتی ها، کارگران مطبوعاتی یکی پس از دیگری به حرکت درآیند. دراین مرحله تاکسی ها وشخصی ها از اعتصاب شکنی دست بکشند – امری که امروز رژیم و نیروی انتظامی ازآن به شکل وسیع درسطح مطبوعات دولتی سودبرد - تااسباب شکنند گی درونی این اعتصاب، که تنها منافع سرمایه داران ونیروهای ضدتشکلات مستقل کارگری را معنی می دهد، توسط خود شما که جزیی از زحمتکشان جامعه هستید، فراهم نیاید!
بدین تردید اعتصاب درچنین مجموعه ای، می توانداعتمادمردم راباخود همراه کند،بخشاء اعتصاب دانشگاهها،مدارس،پزشکان،وکلا،روزنامه نگاران و چرخه صنعتی مادرکشور(نفت و گاز) ، هواپیمایی و شبکه مخابرات دولتی،بانک ها ونیروگاههای تولیدوغیره را در مرحله بعدی با خود همراه گرداند واسباب شکنندگی نظام را فراهم آورد.
مابرای این کاربه هماهنگی وهدایت متمرکز و سازمانیابی مستقل سراسری احتیاج داریم .برای تحقق این چنین کار سترگی بایداز همین امروز ودرهمین دوره تدارک، با ایجادانواع کمیته های اعتصاب درمناطق مختلف زیست و کار، صندوق های همیاری مالی به کارگران – در داخل و خارج کشور- انواع کمیته های پشتیبانی با درنظرگرفتن تعددگرایشات در درون مبارزه طبقاتی، فارغ از رنگ ایدئولوژیک ومسلکی،شبکه های ارتباطی وخبررسانی و رسانه ای فراهم آوریم ،بایدرادیو های چپ و سایت های آنان، بیشترین ظرفیت خود رابه پوشش خبری این اعتصاب درآورند. درخارج ازکشورباپوشش سازماندهی کمیته های دائم دفاع از مبارزات کارگران ایران، درسطح شهر وکشورها، هماهنگی های لازم رابرای پشتیبانی هرچه وسیع ترازمبارزات زحمتکشان ایران بایدبکار گرفت ودراین راه ازهیچ اقدامی فرو گذارنکرد.
بایدپایداری اعتصابیون را پاس بداریم و آنان را تا وصول خواسته هایشان تنها نگذاریم . می توان وباید با اعتماد آفرینی دربین مزد وحقوق بگیران جامعه وهدایت توده میلیونی جامعه و سازمانیابی اعتصابات عمومی سیاسی، حکومت را برحکومت گران نا ممکن سازیم.

یکشنبه 4 دی 1384 برابر 25 دسامبر 2005