بحران در جناح راست، عباس كاكاوند

تنها و تنها جماعت راست و خود اين افراد هستند كه اين موقيعت بحراني را درك نکرده و هنوز در فضاي توهمي حاصل از پيروزي هاي ظاهري شوراها و انتخابات مجلس به سر مي برند. پيروزي هايي كه ديگر تنها به يك كار مي آيند: زندگي در فضايي توهمي براي فرار از واقعيت افول غير منتظره و زودهنگام محافظه كاران!

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

akakavand@gmail.com

نيازي نيست ذهن تحليل گري داشته باشيم تا اين نكته آشكار را دريابيم كه جناح راست در مواجهه با انتخابات رياست جمهوري دچار يك بحران عميق و رو به تزايد شده است. در واقع مساله از يك بحران مقطعي فراتر رفته،دامنه و مرزهاي آن گسترش يافته و به شكلي اجتناب ناپذير اين جناح را دچار يك بحران عميق خواهد ساخت؛بحراني كه انتخابات رياست جمهوري ( و نمايشي كه اصول گرايان از چند ماه قبل راه انداخته اند) صرفا پيش درآمد و آغازي بر آن است. در اين ميان تنها و تنها جماعت راست و خود اين افراد هستند كه اين موقيعت بحراني را درك نكرده، و هنوز در فضاي توهمي حاصل از پيروزي هاي ظاهري شوراها و انتخابات مجلس به سر مي برند. پيروزي هايي كه ديگر تنها به يك كار مي آيند: زندگي در فضايي توهمي براي فرار از واقعيت افول غير منتظره و زودهنگام محافظه كاران!

با در نظر گرفتن اين نكته كه موفقيت هاي محافظه كاران بيش از آنكه ناشي از قوت دروني شان باشد، ريشه در اشتباهات و ضعف هاي حريف داشته است تحليل دلايل باخت پيشاپيش و ديگر غير قابل تغيير جريان راست در بازي رياست جمهوري براحتي ميسر مي شود. ساختار تصميم گيري در جناح راست به گونه اي است كه قابليت تطبيق خود با شرايط متحول و دايما در حال تغيير و نوشدن را ندارد. فقدان خصلت پويايي و تحول پذيري ذهني و رواني موجب شد جناح راست بر اساس همان الگو و خط مشي عمل كند كه قبلا موفقيت آن را در شورا ها و مجلس آزموده بود. سران جناح راست (كه با توجه به شناخت نزديك بنده ،با عرض معذرت از خوانندگان، اكثريت شان «مشنگ» تشريف دارند) بر اين تصور بودند كه رياست جمهوري، مقوله اي است همانند شوراها صرفا با تفاوت هايي در مرتبه و بزرگي! در حالي كه حداقل تفاوت هاي زير نسبت به وضعيت سابق بوجود آمده بود:

1. شوراي هماهنگي بر خلاف سابق ناگزير به بازي در ميان افكار عمومي گرديد،و اين همان چيزي است كه جناح راست اصلا مهارتي در آن ندارد. پر رنگ كردن بيش از حد شوراي هماهنگي در افكار عمومي (مصاحبه هاي پياپي كه شايد تعداد آن ها از مرز 1000 هم فراتر رفته باشد، با مضاميني از قبيل: بررسي كانديدا ها توسط شوراي هماهنگي، كميته منتخب شوراي هماهنگي، جلسه شوراي هماهنگي اصول گرايان در فرمانيه درست پس از مرگ فجيع چند كودك در يكي از روستاهاي دورافتاده، گام نو شوراي هماهنگي، رايزني ها همچنان ادامه دارد، نيازمند تعقل و صبر بيشتر هستيم، شوراي هماهنگي هاشمي را در ميان نامزدهاي خود ندارد،شوراي هماهنگي نامزدي هاشمي را بررسي خواهد كرد و.... ) نه تنها كمكي به پيشبرد پروژه رياست جمهوري نكرد، بلكه تصويري بي برنامه، آشفته و مضحك از جناح راست ترسيم ساخت؛ تصويري كه هر روز در حال پر رنگ شدن است. اين يكي از بدترين اشتباهات جناح راست و البته كلكي بود كه بنده خودم به آن ها زدم!!

2. جناح راست به دو طيف بنيادگرا و سنت گرا تقسيم و زمينه براي شكاف و همگرايي بين اين دو طيف فراهم شد. سنت گراياني كه تا پيش از اين زمام امور جناح راست را به آساني در اختيار داشتند، اكنون ناگزير از مواجهه با طيف بنيادگرا هستند كه ديگر نمي توانند مانند سابق آن ها را تحت كنترل داشته باشند. اين نكته را بايد در نظر گرفت كه طيف سنت گرا حتي در ميان گروه هاي هوادار نظام هم جايي ندارند و آراي آن ها عمدتا معطوف به طيف بنيادگرا است. (روزنامه كيهان به مراتب خواننده بيشتري دارد تا روزنامه رسالت). طيف هاي بنياگرا كه قبلا حضور حاشيه اي و فرودستي در صحنه سياست داشتند، با تشكيل شوراي هماهنگي نيروهاي انقلاب (كه بايد اعتراف كنم اين ايده بنده بود!) توانستند از حاشيه به متن درآمده و نقش مستقيم ايفا كنند. پيامد ناگزير اين امر ايجاد شكاف و دودستگي در جناح راست است. يعني جناح راست به زودي به دو طيف بنيادگرا و سنت گرا تقسيم شده و از شوراي هماهنگي هم چيزي جز يك اسم باقي نخواهد ماند. هيچ كس نبايد در اين واقعيت ذره اي ترديد به خود راه دهد! بدين دليل است كه تحليل گران (البته ناشي! جناح راست) امروز به اين نتيجه رسيده اند كه حفظ وحدت مهم تر از پيروزي در انتخابات است!

بدين ترتيب شوراي هماهنگي با انكه موقتا توانست پيروزي هايي را براي جناح راست به ارمغان بياورد، اما اكنون حكم نقطه منفي و آسيب پذير را براي اين جناح يافته است. اكنون مضار شوراي هماهنگي بسيار بيشتر از منافع آن است، چرا كه اين شورا زمينه شكاف غير قابل ترميم در بين دو طيف بنيادگرا و سنت گرا را فراهم ساخته و جناح راست را كلا دو شقه خواهد كرد! و اين دومين كلك بنده به جناح راست بود!

در چنين شرايطي حضور قطعي و بدون ترديد هاشمي رفسنجاني، تمامي روياهاي محافظه كاران (كه خوشبختانه در طول 25 سال گذشته هيچگاه دولت را در اختيارنداشته اند) بر باد داده و بار ديگر حسرت دستيابي به قوه مجريه را بر دلشان خواهد نشاند و اين تازه آغاز بحران هاي جناح راست است.